من از روزی که مصرف‌کننده شدم و در تله گیر افتادم به دنبال راه چاره می‌گشتم و به هر دکتری و هر عطاری و هر گروه‌درمانی مثل انجمن معتادان بی‌نام و کمپ و گروه رهیاب پناه می‌بردم ولی نه‌تنها درمان نمی‌شدم بلکه حالم هم بدتر می‌شد و خودم هم می‌دانستم که از صمیم قلب می‌خواهم نجات پیدا کنم ولی چون روش‌ها غلط بود و اصلاً صورت‌مسئله اعتیاد را نمی‌دانستم و نمی‌دانستند به همین خاطر شکست می‌خوردم.
تمامی روش‌ها متداول امروزی به این خاطر شکست می‌خورند که مبدأ را نمی‌دانند و در کنگره ۶۰ سفر یعنی حرکت از یک معلوم به معلوم دیگر و صورت‌مسئله هم همین معلوم است که به خاطر مصرف مواد بیرونی مواد درونی ازکارافتاده‌اند و یا کم‌کار شده‌اند و تنها چیزی که می‌تواند جای مصرف مواد را بگیرد مواد مخدر درونی انسان است که دوباره‌ترمیم و بازسازی شود، جناب مهندس عزیزمان با کشف متد (DST) بزرگ‌ترین کشف قرن را انجام دادند که با این روش عالی در طی زمان ۱۱ ماه مواد طبیعی بدن هم‌زمان با تیر کردن پله‌ها شروع به ترشح می‌کند و در پایان سفر کاملاً راه‌اندازی می‌شود و به همین خاطر شخص پس از قطع مواد خود حالش خوب است.
من بارها قطع مواد کرده بودم ولی حالم خوب نبود و علت را پیدا نمی‌کردم تا اینکه صورت‌مسئله را فهمیدم که سیستم‌های شبه افیونی یا بیوشیمی بدن از تعادل خارج‌شده است و متوجه شدم با سفر درست نه‌تنها این مواد طبیعی به تعادل برمی‌گردند بلکه متد (DST) سلول‌های بنیادین بیشتری را آزاد می‌کند که به ترمیم مابقی سیستم‌هایی که در انسان از تعادل خارج‌شده‌اند بپردازند و در دنیای پزشکی امروز سلول‌های بنیادین نقش بسیار مهمی در سلامتی دارند.
جناب مهندس عزیز متدی را کشف کردند که علاوه بر درمان اعتیاد با آزاد کردن سلول‌های بنیادین و... مابقی بیماری‌ها را هم در طول سفر درمان می‌کنند و به‌تازگی مقاله ایشان در آمریکا در مورد سرطان بهترین مقاله انتخاب‌شده است و بیماری‌های لاعلاج را هم با این روش یعنی مثلث (DOD) می‌توان به‌راحتی درمان کرد. بیماری‌هایی که دکترها جواب کرده بودند ولی جناب مهندس عزیز درمانشان را پیداکرده است.
در کل با کشف حلقه مفقوده یعنی صورت‌مسئله اعتیاد، بیماری اعتیاد که شدیدترین نوع تاریکی است، درمان شد و من با کاهش در هر پله حالم خوش‌تر می‌شود و این حال خوش علتش به راه افتادن سیستم‌های شبه افیونی درونی و ترشح کردن آن‌ها هست که فقط با متد DST امکان‌پذیر است. خدا را شکر می‌کنم که شاگرد کنگره ۶۰ هستم و از این علم بزرگ بهره‌مند هستم و می‌توانم با سفر درست با سلامتی و نشاط و حال خوش به مقصد برسم و اگر در صراط مستقیم باشم آینده‌ای درخشان انتظارم را می‌کشد و حس من از حالا آینده‌ای درخشان زیر سایه کنگره ۶۰ را حس می‌کند.
من آب می‌آورم تو آن‌قدر بنوش که سیراب شوی اما نه زیرآب
نویسنده: مسافر آرش لژیون یکم
خدمتگزار سایت: همسفر مهران
- تعداد بازدید از این مطلب :
414