مقاله اول
صورت مسئله اعتیاد و گروه‌بندی معتادان:
"علم پیچیده نیست، هرچیزی کلیدی دارد"
شایسته است روش درمان بیماری مصرف‌کنندگان، برمبنای صورت‌مسئله اعتیاد طراحی گردد.
کنگره ۶۰ اعتقاد دارد در کنار بازسازی جسم، باید روان و جهان‌بینی فرد مصرف‌کننده مواد مخدر تغییر نماید.
توضیح کامل و شرح صورت مسئله اعتیاد مقالهٔ‌ای است که توسط آقای مهندس حسين دژاکام در اولین کنگره سراسری پزشکی راهکارهای اعتیاد درسال ۱۳۷۸ نوشته و پذیرفته شده است. در این‌مقاله بررسی می‌شود که انجام درمان یا ترک اعتیاد مواد مخدر هم‌خانواده‌های تریاک از نظر جسمی یا فیزیولوژی در کوتاه مدت مثلاً یک هفته یا دو هفته امکان‌پذیر نیست و روش‌های متداول امروزی برای ترک اعتیاد که توسط اکثر پزشکان ارجمند اجرا می‌شود صحیح نمی‌باشد؛ زیرا هنوز درمان به طور کامل انجام نشده است، که با یک آزمایش سوری و قراردادی آزمایش ادرار، بیمار را رها نمایند.
مقدمه:
اینجانب به مدت ۱۷ سال به‌طور مداوم معتاد به تریاک بودم و روزانه به‌جز کشیدن آن ۵ تا ۷ گرم تریاک یا شیره تریاک می‌خوردم و بارها اقدام به ترک اعتیاد به روش‌های گوناگون و زیر نظر پزشکان عزیز نمودم که همیشه هم ناموفق بودم، لذا از آنجایی که مهندس الکتروتکنیک و محقق بودم، برروی اعتیاد خود شروع به تحقیق نمودم به این‌نتیجه رسیدم که ترک اعتیاد به علت تاثیر و تخریبی که مواد افیونی بر روی ساختار جسم ایجاد می‌کند در کوتاه مدت امکان‌پذیر نیست.
از اولین باری که در سال ۱۳۶۳ اقدام به ترک اعتیاد نمودم ۱۲ سال می‌گذشت پس از شکست‌های پی‌درپی و مطالعات بسیار در ترک اعتیاد به‌فرض اینکه سیستم‌های تخریب‌شده ضددرد و سیستم‌های تولید کننده مواد شبه‌افیونی جسم من باید دوباره راه‌اندازی گردد، اقدام به کاهش مواد مصرفی خود طبق برنامه نمودم و طی مدت ۱۱ ماه مواد مخدر مصرفی خود را به‌صورت پله‌ای و تدریجی تیپر نموده و به صفر رساندم تا به آرامی جسم من فرصت بازسازی خود را داشته باشد، که با این روش کار در تاریخ ۱۳۷۶/۹/۱۵ با موفقیت به پایان رسید که این‌روز درواقع روز احیای دوباره من است.
یافته‌های پژوهشی:
در این‌مقاله با عنوان صورت مسئله اعتیاد، فقط مقوله جسم و فیزیولوژی انسان در دو بخش تحت عنوان عکس‌العمل‌ها یا اختلالات آشکار و عکس‌العمل‌ها یا اختلالات پنهان جسم انسان به‌صورت خلاصه بررسی شده است که نقطه کور درمان و ترک‌های ناموفق و متداول امروزی در آن نهفته است.
عکس‌العمل‌های آشکار: درصورت قطع ناگهانی مواد یا نرسیدن مواد مخدر شخص مصرف‌کننده عکس‌العمل‌هایی در جسم او ظاهر می‌شود؛ این عکس‌العمل‌ها بسته به نوع مواد مصرفی، مقدار و تعداد دفعات مصرف در ۲۴ ساعت است.
عکس‌العمل‌ها و اختلالات آشکار شامل: عرق کردن، پرش پا، آبریزش بینی، عطسه‌های پی‌درپی، بی‌خوابی، اسهال، گرفتگی عضلات پا و گردن.
روش‌های مختلف درمان در مرحله عکس‌العمل‌های آشکار یا به اصطلاح سم‌زدایی:
۱_ از طریق پزشک با استفاده از داروی مناسب مثل متادون آمپول شربت و قرص
۲_ کاهش مواد مصرفی با استفاده از روش سنتی
۳_از طریق شلاق‌درمانی، شلنگ‌درمانی
۴_با استفاده از روش ترک یابویی یا سقوط آزاد.
اگر مسئله درمان یک مصرف‌کننده را در مقوله جسم به میزان ۱۰۰ درصد در نظر بگیریم این مرحله از درمان، یعنی قطع مصرف حدود کمتر از ۵ درصد بار درمان و سلامتی کامل را حمل می‌نماید.
مرحله عکس‌العمل‌های پنهان حساس‌ترین و پنهان‌ترین مرحله ترک یا درمان اعتیاد است. عکس‌العمل‌های پنهان شامل: افسردگی، گوشه‌گیری، ناامیدی، کم‌حوصلگی، کندذهنی، تنبلی، عدم میل به زندگی، گریه کردن و زود خسته‌شدن. نکته بسیار مهم این است که این‌مشکلات هیچ کدام در وهله اول منشأ یا علت روانی ندارند، به دلیل اینکه ریشه وجود این اختلالات ضعیف شدن سیستم ضددرد بدن انسان و عدم تولید یا بازدهی نامناسب سیستم‌های تولید کننده مواد شبه‌افیونی و شبه‌مورفینی جسم انسان است. برای ترمیم این‌سیستم تجربه نشان داده است، درصورت برنامه‌ریزی صحیح می‌توان با طی مدت زمانی حدود ۱۱ ماه به ۹۰ درصد تعادل از نظر جسمی رسید ۱۰ درصد بقیه در طول زمان حل می‌شود؛ البته مشکل جهان‌بینی یا نگرش فرد نسبت به خودش و جهان پیرامونش هنوز به قدرت خود باقی است و اگر این مشکل حل نشود با وجود برطرف شدن کلیه مشکلات جسم و روان هم دوباره شخص به اعتیاد روی خواهد آورد.
خارج از بحث‌های قانونی و حقوقی من به تجربه دانستم هیچ دارویی مناسب‌تر، قوی‌تر ارزان‌تر، کامل‌تر و مفیدتر از خود تریاک برای ترک اعتیاد یک مصرف‌کننده فعلاً وجود ندارد.
شایسته است ما در طرح پیشگیری درمان و مهار اعتیاد، مانند باتری اتومبیل عمل نماییم؛ به‌عبارتی ما با نیروی اولیه خود نیروگاه نسبتاً بزرگی را به‌کار می‌اندازیم، ما هرگز نمی‌توانیم نقش باتری و موتور را به عهده بگیریم به‌فرض محال اگر از تمام پزشکان هم استفاده نماییم قرن ها طول خواهد کشید تا بتوانیم تمام مصرف‌کنندگان موجود را معالجه نماییم در حقیقت ما هسته‌های درمان گروهی را به وجود می‌آوریم. در این‌طرح هدف ما درمان و سلامتی کامل فرد مصرف‌کننده می‌باشد. برای درمان و معالجه باید سه پارامتر را در انسان مورد توجه قرار دهیم و همزمان و به موازات هم جلو ببریم این‌سه مولفه شامل: جسم، روان و جهان‌بینی می‌باشد.
گروه‌بندی مصرف‌کنندگان:
الف)_گروه نامزدهای اعتیاد:
کسانی هستند که از مواد مخدر به صورت تفریحی استفاده می‌کنند، این‌افراد مصرف‌کنندگان آینده خواهند بود. راه‌حل آنها پیشگیری است. شایسته است از نظر اطلاع، شناخت و آگاهی به صورت واقعی محاسن و معایب اعتیاد را برای آنها بشکافیم تا بدانند آنچه نمی‌دانند.
ب)_ گروه مصرف‌کنندگانی که از اعتیاد خود خرسند هستند. این‌گروه تصور می‌کنند به یک ماده جادویی دست یافته‌اند و به سان زن‌بارگانی هستند که عجوزه را جوان می‌بینند.
راحل اول: از نظر درمانی هیچ کاری برای این گروه نمی‌توانیم انجام دهیم، مگر اینکه از نظر اندیشه نقطه تفکری در آنها به‌وجود آوریم، شاید روزی این نقطه تفکر بزرگتر گردد.
راه حل دوم: مهار اعتیاد، در مهار اعتیاد به فرض اگر بتوانیم حرکتی انجام دهیم فردی که مثلاً روزانه ۱۷ بار به خودش تزریق می‌کند این ۱۷ بار را مثلاً به سه بار تزریق برسانیم.
ج)_ گروه مصرف‌کنندگان که خواستار درمان هستند.
این‌گروه مصرف‌کنندگانی هستند که از اعتیاد خود در رنج دائم به‌سر می‌برند و هرچه تاکنون تلاش کرده‌اند راهی برای رهایی از اعتیاد پیدا نکرده‌اند، این‌افراد همان گروهی هستند که جویای کمک ما می‌باشند و ما می‌توانیم برنامه مشخص و نسبتاً صحیحی را برای درمان آنها اجرا نماییم.
انواع مخدرهای مورد نظر و چگونگی مصرف آنان به طور خلاصه:
۱_ هروئین: تزریق در رگ، دودی، دماغی یا استنشاقی
۲_ تریاک: تزریق در رگ، کشیدن، خوراکی
۳_ شیره تریاک: نوع اصل آن از جوشاندن سوخته تریاک به دست می‌آید، طریقه مصرف آن مشابه تریاک بوده اما خیلی قوی‌تر از تریاک است، ۲ تا ۳ برابر تریاک ایجاد نئشگی می‌کند و چون در معده سریع حل می‌شود بیشتر به صورت خوراکی مصرف می‌شود چرت‌آور است.
۴_ قرص،دارو و آمپول (خواب‌آورها، مسکن‌ها و آرام‌بخش‌ها): گاهی ترک یا درمان اعتیاد این‌مواد به مراتب سخت‌تر از تریاک و هروئین می‌باشد و تخریب وحشتناکی را روی انسان ایجاد می‌نمایند، درحقیقت این‌افراد هرچه گیرشان بیاید مصرف می‌کنند و چند مصرفه هستند، همچنین از خوردن و سرکشیدن شربت‌های گوناگون که دارای مواد افیونی هستند خودداری نمی‌کنند درحقیقت عمل اصلی را انجام می‌دهند، مصرف حشیش، تریاک، هروئین و دارو.
گروه‌بندی مصرف‌کنندگان خواستار رهائی:
شامل مصرف‌کنندگان شاغل، مصرف کنندگان بیکار، مصرف کنندگان آخر‌خطی.
مصرف کنندگان شاغل: به مصرف‌کنندگانی گفته می‌شود که به کار مشغول هستند، مثل کارگران، کارمندان و دانشجویان
مصرف کنندگان بیکار: می‌توان از ترک سریع با دارو یا بدون دارو یا با استفاده از مواد مرحله اول را طی نمود تا برای درمان قطعی آماده شوند، به این‌مصرف‌کنندگان حداقل ۱۱ ماه نمی‌توان مسئولیت‌های سنگین واگذار نمود.
مصرف کنندگان آخر خطی: به گروهی از مصرف‌کنندگان گفته می‌شود که همه چیز خود را از دست داده‌اند کار، خانواده، دوستان، سرمایه و حتی جایی برای خوابیدن هم ندارند، پیشنهاد می‌شود این گروه بایستی به مراکز ویژه‌ای هدایت شوند، حداقل تا یک سال به آنها هیچ مسئولیتی واگذار نگردد و اگر روبه بهبود رفتند از طریق کمک‌های غیر نقدی مورد حمایت قرار گیرند
(سخنرانی و مقاله مهندس حسین دژاکام در اوّلین کنگره سراسری پزشکیِ راهکارهای اعتیاد در دانشگاه علوم پزشکی سیستان‌وبلوچستان)
ویراستاری و ارسال مطلب: همسفر ناهید رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون سوم)
تهیه مطلب: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون پنجم)
همسفران نمایندگی بیستون کرمانشاه
- تعداد بازدید از این مطلب :
173