در سیدی شناور استاد امین میفرمایند؛ هدف اصلی کنگره۶۰ احیا نمودن انسانها است و جامعهای خوشبخت است که به دنبال خوشحالی و جشن گرفتن است تا بهانهای برای شاد بودن و شادی کردن باشد، جامعهای که اندوهگین است به دنبال سوگواری و ناراحتی هستند، خوشحالی باید از درون باشد، از درون به بیرون منتقل میشود و خوشحالی باید جمعی باشد، یعنی همان گروهی، چون بودن انسانها خیلی مهم است که شادی را از درون به بیرون منتقل کنند. در کنگره وقتی همه در کنار هم قرار گرفتند همسفران و مسافران هم تفاوت چندانی ندارند، چون هر دو جهانبینی بلد نیستند و هر دو حالشان خراب است.
در کنگره هم یک نفر به تنهایی با خواندن کتاب۶۰ درجه به درمان نمیرسد، اگر هم برسد کار سختی است و تکامل در جمع صورت میگیرد.یک مصرفکننده مثل نوزادی که تازه به دنیا آمده است، در صور پنهان ضعیف است و به وسیله جمعی که درمان شدهاند آموزش میبیند و به درمان میرسد. نکته بسیار مهمی است که انسان بداند کجا باید باشد، علت این که بعضی وقتها حال ما خوب نیست این است که ما نمیدانیم کجا هستیم و بایستی در کجا حضور داشته باشیم؟ اگر جای درستی نباشیم حالمان خوب نمیشود، باید بدانیم که در مکان مناسب حضور داشته باشیم. بعد از حضور در جای مناسب باید بدانیم که چگونه باید باشیم و چگونه باید با دیگران رفتار کنیم. آیا از بالا به دیگران نگاه کنیم یا این که آمدهایم یک چیزی را یاد بگیریم و بدانیم که بلد نیستیم، اگر چگونه بودن را بلد نباشیم بهخاطر تکبر، خودبینی، غرور و کینه مثل سنگ به کف آب میرویم. اگر بخواهم بر روی آب شناور باشم بستگی به چگونه بودن من دارد، اگر برای یادگیری و آموزش نباشد به کف آب میروم هرچقدر هم تلاش کنم نمیتوانم به جلو حرکت کنم، پس این مثلثی است که اگر به آن توجه کنیم خیلی از مسائل را متوجه میشویم.
نویسنده: همسفر فاطمه
ویرایش و ارسال: همسفر هانیه(خدمتگزار سایت)
همسفران نمایندگی ارومیه
- تعداد بازدید از این مطلب :
186