دلنوشته

سلام دوستان حسین هستم یک مسافر با اجازه از راهنما آقای علیرضا زنگی آبادی بر حسب صحبت آقا علیرضا که گفتند از کلمه استاد استفاده نکنید من ایشان را آقا علیرضا خطاب کردم.

آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است تنها پیوند محبت است که ما را به هم متصل نگه می‌دارد در ابتدا از خانواده جناب مهندس دژاکام تشکر میکنم که همه به نوعی خدمات زیادی را برای راه اندازی کنگره ۶۰ انجام داده اند و انجام می دهند .از ایجنت محترم آقا علیرضا سپاس گذارم که واقعا مرد خستگی ناپذیرند واقعا زحماتی را که از روی عشق و محبت برای شعبه های کرمان می‌کشند ستودنیست مخصوصا برای احداث وراه اندازی شعبه شرف آباد .که من به وضوح شاهد برخی از زحمات ایشان در آن شعبه هستم تو محله ما یک کوچه بن بستی هست که حدود ۷ الی ۸ خانه هستند که حدود ۴۰ الی ۵۰ متر از تیربرق فاصله دارند یعنی فقط نیاز به یک تیر برق هست و این اهالی چندین مرتبه به اداره برق مراجعه کردند ولی امروز و فردا می‌کنند و الان ۳ الی ۴ سال فقط به اینها وعده می‌دهند ولی عمل نمی‌کنند حالا شعبه شرف آباد چهار تا تیر برق فاصله داشت ببینید چه پشتکار و تلاشی میخواست که ایشان انجام دادن تا برق را به شعبه رساندن یا گاز و آب هم همینطور نزدیک به دو سه هفته کانال لوله گاز را آماده کرده بودند و ایشان با پشت کار گرفتن توانستند این کار را هم به خوبی انجام دهند عشق و محبت یعنی این کدام یک از ما حاضریم برای دیگران از کار و زندگی دست بکشیم فقط یک بار، یک بار برویم داخل یک اداره ای آنهم جایی که آدم را هی پاس می‌دهند به این اتاق به آن اتاق .ولی آقای علیرضا دژاکام از روی عشق و محبت دارند این کار را انجام می‌دهند تا من نوعی بتوانم درمان بشوم این است که" آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی ست "محبتی که کنگره به آقای علیرضا دژاکام انجام داده و این باوری است که ایشان از این محبت داشتن که با محبت دارن جواب محبت را می‌دهند این است اون الگویی که ما از محبت های کنگره باید الگوبرداری کنیم.
واقعا آقای علیرضا دژاکام از صمیم قلب از زحمات شما که از روی عشق و محبت است تشکرمیکنم ممنون که به صحبت های من گوش کردید.
دلنوشته مسافر حسین از لژیون اول شعبه کریمان َ