خدمت؛ سرآغاز خطی دیگر

سلام دوستان باقر هستم یک مسافر.
از تمامی دوستان عزیزم سپاسگزارم که این فرصت را در اختیار بنده قراردادند تا دل‌ نوشته‌ای از حس و حالم برایتان بنویسم.
خداوند بزرگ را هزاران بار شکر می‌گویم بابت اینکه حکیمی حاذق و بزرگ را بر سر راه بیماری اعتیاد قرارداد تا این حکیم بشکافد آنچه شکافتنی نبود و در دل‌سنگ برود و ترکیب‌ها را جدا نماید، سنگ خارای قهر و ظلمت را بیرون بکشد و به‌جای آن اکسیر عشق و محبت را روان سازد. برای انجام این عمل عظیم شکر، شکر، شکر.
اکنون‌که برای شما عزیزان دل نوشته‌ام را به نگارش درمی‌آورم، دقیقاً ۱۰ ماه است که با دستان پرتوان آقای مهندس حسین دژاکام از بند اعتیاد به مواد مخدر آزاد و رهاشده‌ام و تغییرات بزرگی را در جسم، روان و جهان‌بینی خود به یاری راهنمای بزرگوارم ایجاد کرده‌ام.
تجربه‌های زیادی اندوخته‌ام که تمام آن‌ها شیرین نیست، اما درس‌هایی به من آموختند که می‌توان با آن‌ها شیرینی زندگی را دوچندان کرد.
می‌خواهم از حس زیبا و دل‌نشین رهایی برایتان بنویسم؛ ولی از دست و زبان من برنمی‌آید که بتوانم این حس و حال را وصف کنم، چون همان‌گونه که آقای مهندس در سی‌دی پرمحتوای {حس} فرمودند: اگر بخواهید حس یک زنبورعسل را درک کنید، باید یک زنبورعسل بشوید تا بتوانید حس آن را به معنای واقعی درک کنید‌.
همین‌قدر بگویم که برای تمام شما دوستان عزیزم حس زیبای رهایی را آرزومندم؛ اما ازآنجایی‌که تمام ما حس اعتیاد را درک کرده‌ایم، می‌توانم هزاران سطر در مورد تخریب‌ها و آثار مخربی که ضد ارزش‌ها بر تمام سطوح زندگی ما و اطرافیانمان وارد کردند را بنویسم.
در وادی سیزدهم، آنجایی که جانشین انگشت خود را به‌صورت حرف V نگاه می‌دارد و می‌گوید بنگرید (آسمان تیره‌وتار است، غرش رعد، امان انسان‌ها را بریده، گوش آسمان کر است...) در این وادی می‌توانیم گوشه‌ای از عذاب‌ها و تخریب‌های اعتیاد را ببینیم و به یاد خودمان بیاوریم که چه کردیم؛ اما اکنون‌ که قدم در این راه مقدس نهادیم، می‌توانیم به‌درستی درک کنیم که پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است.
خط دیگری که می‌توان آغاز کرد و از آن لذت برد، خدمت است؛ خدمتی که بدون دست مزد نبوده و نیست؛ بلکه خیلی زودتر مزد آن را دریافت کرده‌ایم. خدمتی که در کنگره انجام می‌دهیم، اگر در سفر اول باشد حال خودمان را خوب می‌کند، اما در سفر دوم علاوه بر حال خودمان می‌تواند حال دیگران را نیز خوب کند، خدمت عشق است و این عشق تجلی نور خداوند است در وجود انسان.
وقتی نور خداوند در وجود انسان جلا داده شود، عشق و ایمان نمایان خواهد شد و ما هر روز این عشق و ایمان را در وجود استادان و راهنمایان بزرگ کنگره به‌وضوح نظاره‌گر هستیم.
با تشکر از راهنمای عزیزم آقا احسان؛ به امید سرآغازی زیبا و آرزوی عشق خداوند برای تک‌تک دوستانم.

نگارش: مسافر باقر لژیون پنجم