سلام دوستان، من مجید هستم یک مسافر.
در کتب تمام ادیان از احترام به پدر و مادر یاد شده است، به همین خاطر در اولین ساعات نوروز، قبل از هر کاری دست پدر و مادرم را می‌بوسم؛ چون اگر چیزی دارم از دعای آنهاست!
پس از ملاقات و دست‌بوسی آن‌ها، در این تعطیلات به سراغ تکالیف کنگره‌ای خودم می‌روم که در ابتدا خواندن وادی‌ها و نوشتن سی‌دی‌ها است.
در خلال برنامه‌ی تعطیلات، صله‌رحم را نیز به‌جا خواهم آورد.
من سال‌ها در تاریکی زندگی کرده‌ام و شاید این اولین سالی است که به‌عنوان یک مسافر تجربه‌ی کاملاً جدیدی را کسب می‌کنم؛ پس وظیفه دارم به‌عنوان یک انسان به درد مستمندانی که می‌شناسم یا کسانی که می‌دانم شب عید حتی پولی ندارند تا نانی تهیه کنند برسم.
نوروز یعنی روز نو و روشنی تازه. آرزو می‌کنم در این سال جدید تمام کسانی که در تاریکی به سر می‌برند راه را پیدا کنند و به نور و روشنایی برسند.
بنابراین، خواندن وادی‌ها، نوشتن سی‌دی‌ها، دیدوبازدید از اطرافیان و گرفتن دست کسانی که نیازمندند و قبل از تمام این‌ها، سپاسگزاری از خداوند برای سلامتی و رسیدن به جهان‌بینی درست جزو برنامه‌های من است.
به بنیان کنگره جناب مهندس دژاکام، استاد امین و خانواده محترم ایشان سال نو را تبریک عرض می‌کنم و آرزوی دیدار ایشان را در سال نو دارم.
نگارش: مسافر مجید از لژیون ۱۱ بنیان
ویرایش: مسافر حسین از لژیون ۹
ارسال: مسافر آرش از لژیون چهارم
- تعداد بازدید از این مطلب :
258