درختان تأثیر به سزایی در وضعیت آب‌وهوا دارند، سالی که بارندگی خوب باشد، درختان هم سرحال و سرزنده و همچنین گیاهان رشد و نمو خوبی پیدا کرده و در نتیجه رودخانه‌ها و چشمه‌ها پر آب بوده و از این سرسبزی انسان‌ها و حیوانات بهره‌مند خواهند شد، من اعتقاد دارم که وضعیت آب‌وهوا از روش و منش خودمان تأثیر می‌گیرد. در کلام‌الله هم مطرح شده که به اعمال انسان‌ها نگاه کنید که دریا و خشکی از اعمال انسان دچار مشکل، قحطی و خشکسالی می‌شوند، در آینده علم این را ثابت کرده و به‌صورت قانون علمی در خواهد آمد.
درختکاری جزئی از آموزش‌های کنگره است و در وادی دوازدهم یک وظیفه و فرمانی است که به شکرانه درمان و احیا شدن خودمان این کار را انجام بدهیم. تمام هستی در درون و بیرون ماست، انسان با هستی همان‌طور رفتار می‌کند، تمام چیزهایی که در جهان بیرون وجود دارد در درون انسان هم کاملاً موجود است، هر‌طوری که انسان با طبیعت وجود خودش رفتار کند و یا به‌اصطلاح ارتباط برقرار کند، عیناً همان کار را با بیرون انجام می‌دهد؛ یعنی خارج از این نمی‌تواند رفتار کند. انسان‌ها در زمین ویرانه‌ای ایجاد کرده‌اند و علت آن این بوده است که اول تخریب و ویرانی را در خودشان به وجود آورده‌اند، حالا در کنگره ما شروع می‌کنیم که شهر وجودی خود را آباد کنیم، اولش یک سرزمین منجمد یخ‌زده است که اعتیاد همه چیز را به‌صورت منجمد درآورده، زمانی که شروع می‌کنیم به سفرکردن و شناخت و جهان‌بینی و کم‌کم درمان می‌شویم، یخ‌ها و برف‌های آب شده به کویر می‌رود و کویر کم‌کم از حالت کویری خارج شده و گیاهان و درختان می‌رویند و کسی که سفر خوبی انجام می‌دهد، قطعاً این اتفاق در صور پنهان او می‌افتد و کم‌کم احساس در او به وجود می‌آید، میل و کشش و احساس در درونش می‌جوشد و دوست دارد با طبیعت ارتباط برقرار کند، درخت بکارد و آباد کند.
ما در یک سیاره خیلی خاصی زندگی می‌کنیم، این سیاره برای ما قابل‌سکونت است؛ اما هزاران سیارات وجود دارد که قابل‌سکونت و زندگی نیستند، چه چیزی این حیات را به وجود آورده، آن چیزی که زندگی و حیات را در زمین به وجود آورده، گیاهان بودند و به‌مرورزمان انواع گیاهان و علف‌ها و درختان رشد و نمو کرده‌اند.
ما انسان‌ها روش غلط زندگی را در پیش گرفته‌ایم و تخریب ایجاد کرده‌ایم و روزبه‌روز گیاهان و درختان را از بین برده‌ایم؛ الان حدود دو، سه درجه‌ای کره زمین گرم شده است و دانشمندان می‌گویند؛ در آینده دمای زمین باز هم زیاد خواهد شد؛ اگر این اتفاق بیفتد، دیگر کارش تمام و غیرقابل‌سکونت و غیرقابل حیات خواهد شد. حالا که ما در کنگره به تعادل رسیدیم و می‌خواهیم این تعادل را در بیرون هم به وجود آوریم؛ پس انسان‌ها باید شروع کنند به آبادانی و کاشتن درخت تا زیبایی و لطافت را به طبیعت بازگردانند.
نویسنده: همسفر جمیله از اعضای تنیس‌روی‌میز پارک طالقانی
تنظیم، ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه از نمایندگی سلمان فارسی
- تعداد بازدید از این مطلب :
764