کاشت یک نهال هدیه‌ای است که انسان‌ها به خودشان تقدیم می‌کنند

درختکاری یکی از اتفاق‌های خوبی است که هرسال در کنگره ۶۰ شاهد آن هستیم و به میزان بالایی برای هر یک از افراد کنگره 60 حس و حال خوبی را به ارمغان می‌آورد. امیدوارم یک روز برای ما همسفران هم شرایطی فراهم شود تا بتوانیم اردوی درختکاری داشته باشیم و این حس و حال خوب را در کنار یکدیگر تجربه کنیم.
از زمانی که در کنگره حضور دارم و آموزش می‌گیرم خیلی از مسائلی که قبلاً‍‍ به آن‌ها توجهی نمی‌کردم و نسبت به آن‌ها بی‌تفاوت بودم برای من بااهمیت شده و بیشتر روی آن‌ها تمرکز می‌کنم؛ اهمیت دادن به طبیعت و نگهداری از آن نیز جزء همین موارد است.
به تصور من اهمیت دادن به طبیعت و نگهداری از آن، قبل از هر چیز نیازمند این است که زندگی کردن و زیستن روی این کره خاکی را دوست داشته باشم؛ زیرا یکی از معجزات حیات، خودِ زندگی کردن است و من باید قدر و ارزش این معجزه را بدانم و درک کنم تا بتوانم به‌خوبی از آن مراقبت کنم.
درختان یکی از مهم‌ترین عناصر زندگی انسان‌ها و نماد حیات هستند. کره زمین هم مثل هر مخلوق زنده دیگری احتیاج به نفس کشیدن دارد و این درختان هستند که حکم دستگاه تنفسی برای کره زمین را عهده‌دار هستند.
در جوامع امروزی به دلیل فعالیت کارخانه‌ها صنعتی و ازدیاد وسایط نقلیه در شهرهای بزرگ آلاینده‌ها و گازهای مهلک و خطرناکی همانند دی‌اکسیدکربن و ذرات معلق و گاز اُزن و… افزایش‌ یافته و سلامت افراد را به مخاطره می‌اندازد در چنین شرایطی کاشت درخت راه‌حل مناسبی برای مبارزه با این آلودگی‌ها است.
نکته دیگر اینکه فرسایش خاک در ایران ۳ برابر میانگین جهانی ذکرشده است و خاک از منابع تجدید ناپذیر محسوب می‌شود و تشکیل هر سانتی‌متر خاک تقریباً هزار سال طول می‌کشد به همین جهت درختان منابع آبی را حفظ کرده و فرسایش خاک را کاهش می‌دهند. برگ‌های ریخته شده از درختان موجب تقویت مواد آلی خاک می‌شود و ریشه درختان موجب افزایش نفوذپذیری خاک می‌شود و به این وسیله از جاری شدن آب و شسته شدن سطح جلوگیری می‌کند.
کاشت درخت درواقع یک نوع سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود و بعدازاینکه درختی به ثمر می‌نشیند آدمی از تمام موهبت‌های آن برخوردار می‌شود و از میوه، سایه و زیبایی گرفته تا تولید اکسیژن و موارد دیگر را شامل می‌شود.
کاشت یک نهال هدیه‌ای است که انسان‌ها به خودشان تقدیم می‌کنند. تصور این کره خاکی بدون درخت چقدر سخت و دور از ذهن است و چقدر گاهی بعضی از ما انسان‌ها بی‌رحمانه برای حفظ منافع خود کمر به نابودی طبیعت می‌بندیم. طبیعت بهترین الگو برای ما انسان‌ها است.
از استواری درختان باید آموخت که ماندن و استقامت در برابر ناملایمات راز پیروزی است. درختان سایه بدون چشم‌داشت سایه می‌گسترانند، بی‌حساب‌وکتاب تکیه‌گاه می‌شوند، ثمره می‌دهند بدون اینکه چیزی در قبال آن دریافت کنند. می‌مانند و می‌ایستند و زندگی می‌بخشند.

نویسنده: همسفر فیروزه نگهبان ایروبیک پارک طالقانی و کمک راهنما لژیون 18 آکادمی
ویراستیار، تنظیم و ارسال: همسفر زهرا کمک راهنما تغذیه سالم پارک شهدای شهرداری اصفهان
گروه ورزش همسفران کنگره 60