برداشت از دستور جلسه هفتگی "اداب معاشرت، ادب و بیادبی، تعادل و بیتعادلی
سلام دوستان حسین هستم یک مسافر
همهٔ ما میدانیم که ادب از آداب میآید یعنی رسم و رسومات یک جامعه و کسی که رسومات و آداب را رعایت کند شخص باادبی هست. در غیر این صورت اگر آداب و معاشرت را زیر پا بگذارد بیادبی محسوب میشود. بعضی از قوانین و حرمتها نوشته و یا گفتهشده است و بعضی هم نانوشتهاند، مانند سلام کردن به اشخاص بزرگتر و یا کوچکتر از خودمان که در هر دو حالت واجب است. احترام گذاشتن به رب یا راهنما، ایجنت، مرزبان و یا پیشکسوتهای کنگره واجب و ضروری میباشد. حال میخواهیم بدانیم که رعایت چه نکاتی ما را به سمت ادب و باادبی هدایت میکند. من باید همیشه و در همه حال زمان را در نظر بگیرم و اگر قرار ملاقات باکسی دارم، رأس ساعت در محل حضور پیدا کنم، بدقولی و خلف وعده نکنم، طریقه صحبت کردن و طرز بیان کلمات من باید بهگونهای باشد که شخص مخاطب از مصاحبت با من لذت ببرد، نه اینکه از من رنجیده شود. صحبت کردن باید دلنشین، محترمانه و محبتآمیز باشد و برای مخاطب قرار دادن اشخاص نهایت ادب را بکار ببرم و ایشان را جناب آقا و یا سرکار خانم صدا بزنم. این را هم بدانم که طریقه حرف زدن با یک آقا و یک خانم متفاوت هست، زیرا خانمها دارای روحیهای لطیف و شکنندهای هستند. بهقولمعروف بشین و بفرما هر دو یک معنی را میدهند اما چهبهتر که از بفرما استفاده کنم.
در آخر میتوانم بگویم که؛
ادب هر کس نشانه شخصیت اوست پس ادب را رعایت کنم و به يکديگر محبت کنیم تا دنیایی بهتر و آرامش بیشتر داشته باشیم.
مسافر حسین لژیون هفتم با کمک راهنمایی آقای محمد
- تعداد بازدید از این مطلب :
668