هان تو از آیات حقّی، رهنما ای نورِ دیده ؛ کاش با تو من بمانم: هم قدم، هم پا، هماره

به نام دستهای سرد و زخمی ؛ غرور خانه ها برپا شد از عشق

میلادِ تو در لامکان، میلادِ خیر و برکت ست ؛ از افتخارت ما شهی، قلبم گواهی می‌دهد

امتداد شال نارنجی مردان بزرگ ؛ مبشود آن ارغوانی که به جز بنیان نبود

نغمـه روح است ایـن در عزیـز قطره ای شد خود سفیر صدهزار

ایزد و اصحاب پاک، عشق و ایمان یکسره ؛ ساخت ابراهیم وار، کعبه ای چون کنگره

در خوشی و رحمتت پروردگار ؛ شکر نعمت میکنم من بی گمان

وقت بیـداری توست ای مــی فروش؛ عرش، آبی؛ فرش، اخضر؛ ره عـظیم