دستور جلسه این هفته: وادی دوازدهم و تأثیرات آن بروی من (درخت کاری)

دستور جلسه این هفته یکی از مهمترین و زیباترین دستور جلسات کنگره 60 می‌باشد. هر یک از این دستور جلسات دارای بار آموزشی خاصی بوده و سعی دارد که همواره بهترین راه را به انسان‌های خواهان ریزش نشان بدهد.

 وادی‌های کنگره 60 هم زیر بنای جهان‌بینی کنگره می‌باشد و هر وادی با زبانی بسیار ساده، می‌خواهد قوانین زندگی کردن در صراط مستقیم را به انسان بیاموزد.

تیتر و یا سرفصل وادی دوازدهم چنین می‌گوید که در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود. وقتی در این مورد کمی تفکر می‌نماییم چنین برداشت می‌کنیم که انسان دارای هر نوع هدف و یا امری در فکر و یا ذهن خود باشد به هیچ وجه بلافاصله به امر و یا هدف اولیه خود نمی‌رسد و باید برای رسیدن به هدف خودش حرکت نماید، و بعد از گذراندن مسائل مربوطه و در نظر گرفتن فرایند زمان به آن هدف اولیه خود دسترسی پیدا نماید.

اگر هدف و یا خواست من سفر کردن از تبریز به تهران می‌باشد، به هیچ عنوان نمی‌توانم همان لحظه به هدف و یا خواست خودم برسم، بلکه باید بعد از فکر کردن شروع به حرکت نمایم بلیط تهیه کنم، زمان صرف کنم تا بعد از مدتی به هدف و یا امر اولیه خودم که رسیدن به تهران بود برسم و در آن زمان هم نباید انتظار داشته باشم که سر از مشهد در بیاورم، چرا که خواست و تصویر ذهنی من رسیدن به تهران بود و اینک به هدف اولیه خودم رسیده‌ام.

و این قانون در تمام مراحل زندگی به‌صورت ناخودآگاه حاکم و در حال اجرا می‌باشد و انسان بدون آنکه به این نکته توجه نماید در حال اجرا کردن این قانون می‌باشد. به‌عنوان مثال در امر درس خواندن، ورزش کردن، ازدواج کردن، بچه دار شدن و خیلی از مسائل زندگی این امر اجرا می‌شود.

ولی چون اینجا بحث مان روی اعتیاد و درمان اعتیاد می‌باشد می‌خواهیم ببینیم این قانون در این زمینه هم اجرا می‌شود یا نه؟

متأسفانه مصرف کنندگان مواد مخدر و حتی خانواده‌های این اشخاص به دلیل نبود آگاهی نمی‌توانند و یا نمی‌خواهند از این قانون در درمان اعتیاد خودشان استفاده نمایند، با طرز فکرهای غلط و نادرست خیال می‌کنند که می‌توانند اعتیاد را در یک روز یا یک هفته به‌طور کلی در کوتاه مدت درمان نمایند و به تعادل هم برسند، ولی این وادی به ما میاموزد اگر هدف من ترک اعتیاد باشد هیچ موقع نباید انتظار درمان و رسیدن به تعادل را داشته باشم چرا که هدف اولیه من قطع مواد بوده و اینک بذری را که در ابتدای کار کاشته‌ام نتیجه‌اش را می‌بینم ...

چون در کنگره 60 ثابت شده است که اعتیاد یک بیماری می‌باشد و هر شخصی که می‌خواهد اعتیاد خودش را درمان نماید باید سه مؤلفه جسم، روان و جهان‌بینی را به تعادل برساند تا این شخص اعتیاد خودش را درمان نماید. به تعادل رسیدن این سه مؤلفه به هیچ عنوان در کوتاه مدت امکان پذیر نمی‌باشد و شخص باید برای رسیدن به امر اولیه خود که درمان اعتیاد می‌باشد، باید حداقل 10 ماه زمان را سپری نماید، به علاوه در این مدت باید همواره با دیدن آموزش‌های لازمه و مصرف کردن داروی درمانی معجزه‌آسای اپیوم تینکچر و اجرای متد درمانی دی اس تی باعث بازسازی سیستم‌های شبه افیونی و یا غدد درون ریز خودش نماید تا بتواند به هدف خودش دسترسی پیدا کند.

در پایان این وادی نگهبان کنگره 60 آقای مهندس دژاکام کار بسیار نیکوی دیگری را پایه گذاری نمودند که اشخاصی که یک سال از شروع سفر دوم و یا رهایی آن‌ها گذشته باشد، می‌توانند در هفته درختکاری یعنی اول تا دهم اسفند ماه به‌صورت انفرادی و یا گروهی اقدام به کاشت درخت نمایند و هریک از این درخت‌ها سمبل احیا شدن یک انسان از بندهای اهریمنی می‌باشد که واقعاً حرکتی است بسیار زیبا و غیرقابل وصف ...

 فقط باید درختی را که می‌کاریم به یاد داشته باشیم تا بتوانیم از آن درخت مراقبت نماییم، تا شاهد رشد آن درخت باشیم و اگر خشک شد سال دیگر دو درخت می‌کاریم و خوشبختانه این کار در کنگره 60 در قالب اردوهای درختکاری به شکل بسیار زیبایی انجام می‌گیرد و اعضای کنگره در آن مکان حاضر و در این عمل عظیم سهیم می‌شوند.

به قول نگهبان کنگره 60 انشا الله شما بتوانید 120 درخت بکارید.

با احترام کمک راهنما مسافر محمدعلی شفیق 

منبع کنگره 60