حال خوش؛ گفتگو با همسفر حبیب الله

1- خودتان را معرفی کنید.

سلام دوستان حبیب الله هستم همسفر. مسافر من با تخریب قرص و تریاک وارد کنگره شد. 10 ماه و نیم به راهنمایی آقای علی صداقت سفر کرد. رهایی 6 سال و 7 ماه و 1 هفته. راهنمای خودم آقای محمد صداقت. رشته ورزشی: شنا و شطرنج

2- چه طوری کنگره را پیدا کردید؟

وقتی فهمیدیم پسرم مصرف کننده است، با عنایت خدا و معرفی یکی از دوستانش که در کنگره رها شده بود، ما هم وارد کنگره شدیم. اول پسرم اومد، بعد هم من.

3- شما استاد دانشگاه هستید، مگه اعتیاد میتونه وارد یک خانواده با این درجه اجتماعی بشه و چرا شما نتونستین این معضل رو حل کنید؟

برای من هم در آن مقطع تعجب آور بود، ولی یک درس برای ما داشت و آن اینکه هیچ کس در قضیه اعتیاد در امنیت نیست، با هر جایگاه اجتماعی و معلومات و اعتقادات.

درمان یک مسئله تخصصی است که اصلا به این قضایا ربطی ندارد و متخصص خود را می طلبد.

4- به نظر شما عمده مشکل جوانان با توجه به ارتباطی که باهاشون دارین چیه؟

ایجاد یکسری شبهات اعتقادی، رفتاری، سیاسی و اقتصادی در اذهان آنهاست که بدون جواب مانده.

5- از کجا بفهمیم صبر می کنیم یا به اصطلاح جمع می کنیم و به قول معروف یک جا منفجر می شویم؟

آدم صابر همیشه در تلاش است و تعادل دارد و کسی که جمع می کند تعادل ندارد و دست از حرکت برداشته و ناامید است.

6- وقتی به کنگره می آییم و آموزش ها رو می گیریم، زندگی سخت تر میشه و نیروی منفی و شیطان قوی تر به سراغ ما می آید، نظرتان چیست؟

به میزان ارتقا و سطح دانایی نحوه برخورد با مسائل و مشکلات تغییر می کند و این تغییر، می طلبد که از کنار مسائل ساده نگذریم و این نگاه عمیق باعث میشه تصمیم گیری ها زمان بر بشه و نمی خواهیم فقط مسئله را زود حل کنیم.

7- اگر فرزندتون در مسیر درمان قرار نگرفته بود، فکر می کنید الان در چه وضعیتی بود؟

نمی تونم قطعی بگم، چون ممکنه جریاناتی پیش میومد که از آن بی خبرم ولی قطعا این حال خوش را نداشت و این جایگاه خدمتی و محاسن را نداشتیم.

8- چند کلمه می گویم و شما نظرتان را بگویید.

الف: مواد مخدر: گرفتاری، اما در عین حال رسیدن به حال خوش از مسیر درست.

ب: کنگره 60: درمانگاه، دانشگاه، عبادتگاه و زایشگاه.

ج: حال خوش: آن چیزی که همه در پی آن هستیم.

د: قیاس: خطای فاحش.

ه: ورزش در کنگره 60: نشاط در عین سلامتی.

و: مهندس دژاکام: مظهر ایثار و فداکاری.

ز: مجتبی رسولی: (من نباید بگم) مسافری خوش اخلاق، فداکار و خون گرم.

با تشکر از آقا حبیب الله که وقت خود را در اختیار ما گذاشتند.

تهیه مصاحبه: همسفر محمد