دستور جلسه این هفته: وادی سوم و تأثیر آن روی من

باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند.

در هستی همه‌چیز درحرکت است، حرکتی به‌سوی یک هدف و آن چیز جز تکامل نیست؛  همه‌چیز در حال کسب دانایی برای رسیدن به این هدف هست.

• حال این پرسش است کهآیا در این حرکت عظیم جایی برای سکون هست؟

مسلماً اگر این هستی را از  روزنه حقیقت ببینیم، پاسخ‌خواهیم داد خیر؛ چون سکون در این حرکت جمعی یعنی فنا.

انسان نیز از این حقیقت مستثنا نیست؛ حتی این خلق به دلیل موهبت اختیاری است که به او داده شده و مسئولیت اعمالش نیز بر عهده اوست؛ و خود این مخلوق تأمین‌کنندهٔ چگونگی جهت و نوع حرکت و اعمال خود می باشد. پس هر موقعیتی که در زندگی و هستی دارد، دلالت بر این مسئولیت بزرگ است. ولی در هستی القائات بسیاری فعال هستند که هم مثبت می‌باشند و هم منفی. القائات مثبت انسان را به سمت تلاش و تعالی و حرکت به سمت هدف خلقت راهنمایی می‌کند و القائات منفی انسان را اول به سمت منیت، ترس و ناامیدی که درنهایت سکون او در مسیر حقیقی خود و سقوط او به سمت ضد ارزش‌ها و زوال است. این دوراهی معنای اختیار رنگ و مشخص برای این مخلوق می‌شود. اگر انسان راه ضد ارزش‌ها را برگزیند، دچار مشکلات متعددی می‌شود؛ گویی جهنمی برای خود با هدیهٔ خود خریده است و همواره در اضطراب می‌باشد. پرسش‌های دیگری در اینجا شکل می‌گیرد.

• آیا این غیر از جزای اعمال اوست؟
   

آیا دیگران سبب انزوا، زوال و اشتباهی او شده‌اند یا خودان شخص برای حل مسائل خود قدمی برنداشته و باری به هر جهت حرکت نمود و دانایی برای فهم ماهیت وجودی خود در درجه اولاً و چگونگی زندگی کسب نکرده است؟

اگر کمی من بدون  تعصب به این پرسش‌ها نگاه کنم، خواهم گفت تمام مشکلات و تمام مصائب که زندگی متحمل شده‌ام به دلیل ندانستن و جهل و عدم حرکت برای شناخت و کسب دانایی آنها بوده وآن انسان با یک سلسله اعمال خود سبب ایجاد این وضعیت برای خودم شده‌ام و این انتخاب و اختیار من بوده است. اینک برای بافهم این مسائل دیگر بازی زندگی ما در ناآگاهی نیست و در این وادی و فهم مان آغازی داریم در شناخت بر ابزار اختیار و چگونگی اعمال خود و می‌دانیم که مثلاً اگر  هوا سرد است و احتمال سرماخوردگی است باید لباس مناسب بپوشیم و از خود در برابر سرما محافظت کنم و یا اگر سرما خوردیم به هر شکل برای درمان ما دیگران نباید به پزشک مراجعه کنند و مورد مداوا قرار گیرند.

 این مثال که ما و فقط ما  مسئوله؛ مسائل و اعمال خود وحل مشکلات ناشی از آنها هستیم را کاملاً مشخص می‌کند و یا اگر دانشجو یا محصل هستیم استاد و یا معلم فقط تدریس می‌کند و این ما هستیم که باید تلاش کنیم و دانایی لازم را برای قبولی در مقطع تحصیلی خود کسب کنیم.

پس ما باید در این مسیر مسئولیت اعمال خود را بپذیریم و کلیه دشواری‌ها و مسائل را بپذیریم، چون اگر در مسیر صراط مستقیم قرار بگیریم خیلی سریع بازپرداخت اعمال خود را تسویه خواهیم کرد و تلاش می‌کنیم با تفکر مسائل و مشکلات خود را حل نماییم و تمام این‌ها با صبر و با استفاده مناسب از زمان و کسب دانایی حاصل می‌شود.

با احترام کمک راهنما مسافر امین عطایی

منبع کنگره60