|
کـوه گرچــه استــوار و محکم است |
|
نزد عــباس علی خــــرد و کــــــم است |
|
معنی عبـــاس عشق و یاری است |
|
سـهم کـفـار شـقــی بـس خـاری است |
|
شیر هــم نزدش زبون و بنده است |
|
آب از لــبـهـای او شـــرمـــنـــده اســـت |
|
گرچه مشــک آن دلاور خالی است |
|
رتــبــه ی سـقـــایـــی او عـالـی اســت |
|
این ابالـــــفضل علی و صفدر است |
|
هـر دو دسـتـش بـوسـه گـاه حیدر است |
|
پای عبــــــــاسم رکاب زینب است |
|
روی عبــــاس آفـــتـــاب زیـنــب اســــت |
|
آخــرِ عشق و وفــا و مــردی است |
|
عـکــس او دشمــن پر از نـامـردی اسـت
|
|
او چـو شمـع و زینبش پروانه است |
|
سـاقـی ای بی می در این میخانه است |
|
نــالـه های العطش بشنیده است |
|
درد طـفـلان را به چـشـمـش دیده است |
|
او بـه فــکر آبــروی دشمــن است |
|
فـکـر دشـمـن سر بریـدن ، کشتن است |
|
او بــه فــرزند علی دل داده است |
|
دسـت خـود را داده ، گـویـی ساده است |
|
او قــرار قــلب طـفــل پر غم است |
|
ذکــر لــبــهــای رقـــیــه ، یــا عــم است |
|
در مـصـاف کفر بر شر چیـره است |
|
چـــشــمهــا بــر بــازوانــش خیـره است |
|
شـیر پاک فـاطمـه را خورده اسـت |
|
از تــمــام عــاشــقـــان دل بـــرده اســت |
|
او عصـای دســت و یار زینب است |
|
عالـم از عشـقـش پـر از تـاب و تــب است |
|
پـیــکرش آمــاج تـیغ دشمن است |
|
اشــک زهــرا مــرحــم زخـــم تــن است |
|
قــوت قـلب حسیــن عبـاس حیـدر |
|
پــادشــاه عــالــمــیــن عــبــاس حـیــدر |
|
یــکـه تاز دشـت خون عبـاس حیـدر |
|
عاشــق عشــق و جنــون عــباس حـیــدر |
|
تــکیـه گـاه خـرد و زن عبـاس حیدر |
|
تــک ســوار بــی کــــفن عبـاس حــیـــدر |
|
بــیـرقـش تفسیر دین عباس حیدر |
|
بــی یــد افــتــاده ز زیــن عــبــاس حـیدر |
|
آبـــروی فــاطـمــه عـبــاس حـیـدر |
|
غــصـه هــا را خــاتــمــه عــبــاس حـیــدر |
|
ضربه اش دشمن فکن عباس حیدر |
|
بـی رقـیـب و صـف شـکـن عـبـاس حـیــدر |
|
غصه اش کرب حسین عباس حیدر |
|
عــاری از هــر شــر و شــیـن عباس حـیدر |
|
مـاه تـاب شـیـعـیان عباس حیدر |
|
غــیرتش بــر کــل عــیــان عــبــاس حـیـدر |
|
قـهـرمـان و پـهلـوان عـبـاس حیدر |
|
خــســته جــانــی پــر تــوان عباس حیــدر |
خـسـته جانی پر توان عباس حیدر
|
|