کسی که آگاهی نداشته باشد نمی‌تواند قضاوت کند

کلیه دستور جلساتی که در کنگره موردبحث و بررسی قرار می‌گیرند جزء قوانین زندگی و درست سفر کردن ما می‌باشد.قضاوت کردن در مورد هر چیزی و یا کسی کار سختی است و جهالت یعنی ناآگاهی و مکمل آن است. قضاوت کردن ممکن است تک‌تک سلول‌های ما را تحت تأثیر خود قرار دهد؛ و این قضاوت کردن یک سری نیازها دارد. مثل دانایی، ایمان، عقل، اعتمادبه‌نفس.

قضاوتی که از روی جهالت و نادانی باشد، واقعاً مشکل‌ساز است و این عمل باعث گرفتن آرامش و آسایش ما می‌شود. قضاوت کردن در وجود همهٔ ما انسان‌ها است؛ ماقبل از اینکه با کنگره آشنا شویم، در مورد هر چیزی یا هرکسی سریع قضاوت می‌کردیم، بدون اینکه به عاقبت آن فکر کنیم، زیرا آگاهی و دانایی نداشتیم.

کسی که آگاهی نداشته باشد نمی‌تواند قضاوت کند. قضاوت کردن، ناآگاهانه  مثل مواد مخدر تخریب بالایی دارد. پس باید مراقب قضاوت کردن و حرف زدن خودمان باشیم. مثلث جهالت از سه ضلع ترس، منیت و ناامیدی تشکیل‌شده است. کسی که دارای منیت باشد، همیشه جایگاه خودش را بالاتر از دیگران می‌داند و این باعث می‌شود که در کارهای دیگران که به او مربوط نمی‌شود، دخالت و قضاوت   کند و آن آسایش را از خودش دور کند. پس به‌جای اینکه وارد قضاوت شویم باید بدانیم که گره یا اشکال کار ما کجاست تا آن را پیدا کنیم و به عبارتی دوربین را روی خودمان زوم  کنیم.

اگر این کار را انجام دهیم دیگر قضاوت نمی‌کنیم و وقت و انرژی را برای خودمان مصرف می‌کنیم و علم درست زندگی کردن را می‌آموزیم. نکته مهم این است که ما باید در مورد خودمآن‌هم به نادرستی قضاوت نکنیم زیرا باعث ناامیدی می‌شود. مثلاً نباید بگوییم که من نمی‌توانم آموزش بگیرم و یا نمی‌توانم راهنما، مرزبان و یا نگهبان شوم زیرا همواره باید تلاش کنیم تا بتوانیم به هدف و خواسته خودمان برسیم. پس این را باید بدانیم که در مورد مسئله‌ای که هیچ‌گونه اطلاعات و آگاهی نداریم قضاوت نکنیم و چیزی که به ما ربط ندارد در مورد آن کنجکاوی یا به‌نوعی فضولی نکنیم.

اگر قضاوت در مورد خودمان باشد آن‌هم قضاوت درست باعث پیشرفت ما در زندگی می‌شود و همچنین نباید در مورد مسافرانمان قضاوت نابجایی داشته باشیم که چرا مثلاً زود نمی‌خوابد و یا اینکه چرا گریز می‌زند و یا چرا سفر خوبی ندارد و این کارها باعث حال خرابی مسافرمان می‌شود.

و این دستور جلسه ما را آگاه می‌کند که باید دانایی خودمان را بالا ببریم و آموزش‌های لازم را دریافت کنیم و آنها را در زندگی خودمان کاربردی و عملی کنیم تا بتوانیم فرد مفیدی باشیم. برای هر چیزی از روی جهل و نادانی و به‌راحتی قضاوت نکنیم و حکم  صادر نکنیم. پس بیاییم قضاوت نکنیم تا مورد قضاوت دیگران قرار نگیریم. قضاوت کردن فقط مختص خداوند است و بس

 همسفر فاطمه

منبع کنگره60: وبلاگ لژیون همسفرحافظی