کارگاه آموزشی عمومی کنگره 60؛ نمایندگی الهیه مشهد

جلسه پنجم از دوره سی و چهارم کارگاه آموزشی خصوصی کنگرۀ 60 نمایندگی الهیه مشهد با استادی راهنمای تازه واردین مسافر مهدی، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر مهدی دستور جلسه: " تخریب‌های شیشه و درمان آن با متد dst " روز یک‌شنبه مورخ 98/04/16 رأس ساعت 17 آغاز بکار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان مهدی هستم مسافر

بسیار خوشحالم که یک‌بار دیگر این جایگاه را تجربه می‌کنم و از آقای نقیب زاده هم متشکرم که این فرصت را در اختیار بنده قراردادند تا در مورد شیشه و تخریب‌های آن از تجربیات خودم صحبت کنم.این دستور جلسه به دو بخش تقسیم می‌شود بخش اول راجع به شیشه و تخریب‌ها آن و بخش دوم علم کنگره 60 در مورد درمان آن است که در این سیستم شیشه در صورت خواستن فرد به‌راحتی درمان می‌شود، شیشه‌ای که دنیا در درمان آن ناتوان بوده است.اما امروز من به‌عنوان عضو کوچکی از کنگره 60 اینجا هستم که عرض کنم شیشه و مخدرهای صنعتی با روش DST و داروی اوپیوم تینکچر و علم کنگره 60 به‌راحتی قابل‌درمان است. جمله معروفی داریم با این مضمون: علمی که تجربه‌شده باشد سندی است بدون نقص و ما در کنگره 60 از این سندها بسیار داریم و افرا بسیاری داریم که با تخریب بالای شیشه، حتی شیشه خوراکی به درمان رسیده‌اند، نمونه بارز آن اعضای گروه راگبی کنگره هستند که با تخریب بالای شیشه وارد کنگره شده‌اند و به درمان رسیده‌اند.اگر بخواهم به‌صورت کوتاه در مورد پیدایش شیشه صحبت کنم باید عرض کنم شیشه در جنگ جهانی دوم، برای سربازان ژاپنی و آلمانی، برای رفع خستگی، افسردگی، بالا بردن توان جنگی و بیدار ماندن به مدت طولانی تولید شد، حتی آدلف هیتلر نیز آمفتامین تزریقی استفاده می‌کرده است، اما تاریخچه شیشه در ایران به دهه هشتاد برمی‌گردد که از کشورهای مالزی و تایلند وارد ایران می‌شد که در همان زمان مهندس دژاکام در مورد سونامی ورود شیشه به ایران به مسئولین وقت هشدار دادند.
البته شیشه در آن زمان با فرمول خاصی تهیه می‌شد و علیرغم تخریب‌های که داشت جزو مخدرهای لوکس و گران‌قیمت محسوب می‌شد و از زمانی که شیشه در ایران به‌صورت دست‌ساز در آشپزخانه‌های زیرزمینی تولید شد، تخریب‌های آن به‌مراتب بیشتر شد، به‌جای آمفتامین از فسفر قرمز در آن استفاده شد و پایه تولید آن از اسیدها و اسید باطری و سایر مواد جایگزین شد. شیشه تولیدشده در ایران تخریب‌های به‌مراتب بیشتری دارد و فرد را زودتر به سمت نابودی پیش می‌برد، بنده نمونه‌هایی از تخریب‌های شیشه عرض می‌کنم و در ادامه از مشارکت دوستان استفاده خواهیم کرد.
یکی از تخریب‌های شیشه تخریب کبد فرد مصرف‌کننده است و فرد مبتلابه جوش‌های چرکی و سرسفید در قسمت صورت و پشت می‌شود که نشاءت گرفته از اسیدهای موجود در شیشه است، یکی دیگر از تخریب‌های شیشه تیک‌های عصبی در فرد است، یکی دیگر از تخریب‌های شیشه بی‌میلی فرد به غذاست و فرد مصرف‌کننده به‌شدت متمایل به مایعات می‌شود و تأثیر تخریبی زیادی روی کلیه و مثانه دارد، یکی دیگر از تخریب‌های شیشه که شایع است اختلال در دریچه پروستات است به‌طوری‌که فرد مصرف‌کننده همراه با دفع ادرار، اسپرم هم دفع می‌کند و این اختلال در دریچه پروستات منجر به عقیم شدن فرد می‌شود، از دیگر تخریب‌های شیشه توهم است که فرد مصرف‌کننده دچار توهم می‌شود، ولی ازنظر خودش مسائل کاملاٌ واقعی است و این به خاطر این است که هاله دور انسان که به هاله تابان معروف است و مانند لایه ازن از بدن محافظت می‌کند تخریب‌شده و انرژی‌های منفی و نیروهای منفی به بدن وارد می‌شود و فرد دچار توهم می‌شود و فرد متوهم خواب درستی ندارد و وقتی این عدم خواب درست، طولانی شود فرد ممکن است حرف‌هایی بزند یا حرکاتی بکند که ازنظر فرد عادی غیرواقعی و خطرناک باشد ولی ازنظر فرد مصرف‌کننده واقعی جلوه می‌کند. اما در قسمت پایانی عرایضم راجع به بحث درمانی شیشه مطالبی عرض می‌کنم.
همان‌گونه که عرض کردم علمی که تجربه‌شده باشد، سندی بدون نقص است، بسیاری از افراد می‌گویند که شیشه درمان ندارد ولی کنگره 60 می‌گوید که تمام مخدرهای صنعتی و سنتی قابل‌درمان هستند به شرطی که فرد خواسته درمان داشته باشد، کاری که شیشه انجام می‌دهد این است که دوپامین مغر را یازده برابر بیشتر می‌کند و این‌یک امر غیرطبیعی است، بالا بودن دوپامین باعث اسکیزوفرنی و پایین بودن آن باعث پارکینسون می‌شود ولی داروی OT دوپامین بدن را بالانس می‌کند و فرد می‌تواند به‌راحتی با داروی OT به درمان برسد. درمان یک مصرف‌کننده شیشه برای یک راهنما سه برابر سخت‌تر از یک ره‌جویی است که مخدرهای سنتی مصرف می‌کند چون سؤالاتی در ذهن دارد که کار را سخت می‌کند ولی شیشه و تمام مخدرهای صنعتی قابل‌درمان هستند به شرطی که فرد خواسته درمان داشته باشد.

در ادامه جلسه مراسم تقدیر و تشکر از خدمتگزاران آشپزخانه در ماه مبارک رمضان انجام شد و لوح‌های تقدیری به‌رسم یادبود از طرف گروه مرزبانی نمایندگی به این عزیزان اعطاء گردید.

نگارنده: مسافر احمد لژیون دوم
عکاس: مسافر عباس لژیون دهم