کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره ۶۰؛ نمایندگی بوشهر

جلسه هشتم از دور پانزدهم از سری کارگاه‌های خصوصی همسفران کنگره ۶۰؛ نمایندگی بوشهر با استادی همسفر سپیده، نگهبانی موقت همسفر نازنین و دبیری موقت همسفر فاطمه با دستور جلسه وادی نهم در روز دوشنبه مورخه ۹۸/۲/۳۰ رأس ساعت 17:30 در محل برگزاری جلسات آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

استاد با کلامی زیبا و مزین که زیباتر از نام خداوند نیست آغاز نمود و بیان کرد که وادی‌ها قوانینی جاری در زندگی ما هستند و راه و رسم زیستن  را آموزش می‌دهند در واقع آن‌ها حقیقت‌های زندگی ما می‌باشند.

شاید هر کدام از ما در گذشته یک سری کارها در زندگی انجام می‌دادیم  اما عدم اطلاعات و آگاهی در مورد آن‌ها سبب می‌شد به‌طور کامل کاری را به انجام نرسانیم. 
انسان‌ها همیشه دنبال حقیقت‌های زندگی هستند اینکه چگونه بایدها و نبایدها را به سامان برسانند که خللی به خود و دیگری نرسانند ولی این در صورتی اتفاق می‌افتد که حقیقت وجود خود را گم نکرده باشند.

تمام چیزهایی که در هستی وجود دارد دارای دو صورت پیدا و پنهان هستند که آنچه قابل‌رؤیت است و با چشم سر می‌توان دید آشکار و دیگری صور پنهان که در نگاه ظاهری قابل دید نیست.

هر کاری که در این جهان انجام می‌دهیم بازتاب دارد قطعاً ما نمی‌توانیم  به کسی بدی کنیم و انتظار داشته باشیم که دیگران به ما خوبی کنند. مسئله مهمی در کنگره برای ما اتفاق افتاده که سطح دانش و اطلاعات جهتش بالا رفته و آن این است که آقای مهندس و استاد امین به زبان ساده حقیقت‌های زندگی را برای ما بیان می‌کنند و این یک هنر است و دیگری اینکه برای هر چیزی تعریف و مدل می‌آورند تا هر خواننده‌ای راحت‌تر بتواند با موضوع ارتباط برقرار کند و درک نسبتاً درستی از آن داشته باشد.

در جزوه جهان‌بینی به زیبایی بیان شده که نیرو چیست؟ توانایی انجام کار را نیرو می‌گویند و نیرو معادل حس گرفته می‌شود. یک زمانی می‌گوییم حسش نیست که این کار را انجام بدهیم، حس چه مثبت باشد و چه منفی، در هر راهی باشی و گرایش به هر سمتی باشد همان را برداشت خواهی کرد.

خداوند زمانی که انسان را آفرید او را اشرف مخلوقات نامید و به او قدرت انتخاب داد تا بتواند راهش را انتخاب کند و این وجه تمایزی است با دیگر موجودات هستی؛ در اصل قدرت اختیار، یعنی اینکه فرمانروای خودت هستی و این ما هستیم که راه را انتخاب می‌کنیم، چه خوب و چه بد   در پی همان حرکت می‌کنیم.

زمانی که انسان بخواهد به طرف ارزش‌ها حرکت کند باید مجهز به یک سری تجهیزات باشد و این تجهیزات و سیستم چیزی نیست جز آموزش و علم و دانش؛ اگر ما آموزش درست ندیده باشیم صد در صد راهی که می‌رویم به بیراهه ختم می‌شود و نتیجه خوبی نمی‌گیریم اما زمانی که در مسیر دانایی حرکت کنیم دوری از تفکرات منفی باعث می‌شود لحظه‌به‌لحظه لذت زندگی را احساس کنیم. همین‌طور که در وادی پنجم آمده، ما باید از نقطه سخن به عمل حرکت نماییم چراکه با حرکت راه برایمان نمایان می‌شود.

هر چیزی در جهان هستی دارای ظرفیت است و این ظرفیت از نقطه تحمل خاصی برخوردار است که اگر آموزش پذیر باشیم نقطه تحمل به‌طوری بالا می‌رود که دیگر از حرف دیگران ناراحت نمی‌شوی و هیچ  چیز را به خود نمی‌گیری زیرا تو میدانی هر آنچه دیگران می‌گویند از روی جهل و نادانی یا احساس خودشان است.

هر کس با آموزش و اطلاعات درست بتواند دانایی و ظرفیت خود را بالا ببرد به‌یقین نقطه تحملش ارتقا پیدا می‌کند ولی او که حرکتش در جهت منفی باشد نیازی به تلاش و کوشش ندارد اما حرکت در مسیر صراط مستقیم به دو پارامتر نیاز دارد یکی تکرار و تمرین و دیگری زمان؛

تمام جهان هستی و هر ذره‌ای به زمان نیاز دارند به‌طور مثال مصرف‌کننده‌ها یک‌شبه اعتیاد پیدا نکرده‌اند قطعاً یک سیر زمانی را پشت سر نهاده‌اند. سخن پایانی‌ام این باشد که ما همسفران در کنگره آموزش می‌بینیم تا ظرفیت و نقطه تحمل خود را بالا ببریم که آموخته‌ها را جامه عمل بپوشانیم و با استقامت در مقابل مشکلات آرامش و آسایش را به خانواده هدیه کنیم.

عکس همسفر ملیحه
ویراستار و ثبت همسفر سپیده