حفظ بنیان خانواده

و من آیاته أن خلق لکم من أنفسکم ازواجالتسکنوا الی ها و جعل بینکم مودة و رحمة إن فی ذلک لایات لِقوم یتفکرون. سوره‌ی روم آیه 21

و از نشانه‌های او اینکه همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید؛ در میانتان مودت و رحمت قرارداد؛ این نشانه‌هایی است برای گروهی که تفکر می‌کنند.

امسال دومین سالی است که دستور جلسه‌ی ازدواج در دستور جلسات سالیانه کنگره 60 گنجانده‌شده است و ازآنجایی‌که پشت تمامی دستور جلسات یک تفکر سازنده وجود دارد و یکی از ارکان مهم کنگره حفظ بنیان خانواده می‌باشد این دستور جلسه اضافه شد. یکی از دلایل پابرجایی کنگره و ماندگاری افراد احترام به همدیگر در جایگاه‌های مختلف است و در تمامی سطوح زندگی حفظ احترام و درست برخورد کردن با افراد یکی از لازمه‌های زندگی می‌باشد. در مقوله‌ی ازدواج افراد به سه گروه تقسیم می‌شوند یک  افرادی که به دلیل فوت یا طلاق کنار همدیگر نیستند. دو افرادی که ازدواج کردند. سه افراد مجرد و در شرف ازدواج.

پیامبر صلی‌الله حدیث معروفی دارند که می‌فرمایند: ازدواج سنت من است. موضوع ازدواج باعث ثبات شخصیت انسان‌ها و رسیدن آن‌ها به آرامش می‌شود اما موانعی هم در این امر وجود دارد که بیشتر مربوط به زمان ما می‌شود. درگذشته زندگی‌ها ساده‌تر و از تداوم بیشتری برخوردار بودند. خانواده‌ها برای شروع زندگی شرایط خاصی نداشتند و وسایل لازم برای شروع زندگی وسایل موردنیاز و ضروری و یک سقف بالای سر بود به‌دوراز تجملات و مهریه‌های نامعقول؛ اما امروزه ما با پیشرفت‌هایی که نسبت به ده‌های قبل داشتیم شرایط و رفاه بیشتری داریم؛ ولی شروع یک زندگی برای جوانان سخت شده است یک آقا حتماً باید کاشانه و ماشین داشته باشد یا مهریه‌های سنگین و ... اما ما در کنگره یاد گرفتیم که در تمامی موارد زندگی باید عاقلانه پیش رفت نه حسابگرانه؛ چون باکمی چشم‌پوشی و کمی ساده‌تر گرفتن می‌توان این موانع را کنار زد و پایه و بنیان جامعه را محکم کرد.

در ازدواج با مثلثی سروکار داریم با ضلع‌های مذکر و مؤنث و قاعده‌ی آن  مجموع نقاط مشترک. نقاط مشترک همان چیزهایی است که ما را به هم نزدیک می‌کند و پیوند ما را محکم‌تر می‌کند. باید به تفاوت‌ها و نقاط غیرمشترک هم احترام بگذاریم؛ زیرا اگر تمرکز خود را روی نقاط غیرمشترک بگذاریم و فقط بخواهیم همسرانمان را مجبور کنیم مثل ما رفتار کند؛ جدا از اینکه تایم‌های طلایی زندگی را ازدست‌داده‌ایم؛ باعث می‌شویم قاعده‌ی این مثلث طول بیشتری پیدا کند و زمانی که این اتفاق افتاد فاصله‌ی بین دو ضلع و دو جنس مذکر و مؤنث بیشتر می‌شود. باید بگردیم و نقاط مشترک را پیدا کنیم؛ زندگی کردن و درست زندگی کردن یک هنر است؛ یک پرده حرمت بین هر زن و مردی وجود دارد که باید حفظ شود یک سد به آن بزرگی اگر شکافی در آن ایجاد شود سد فرومی‌ریزد. وقتی مسئله ازدواج بین افراد به وجود میاید مثلث دوم مثلث عشق هست که پدید می‌آید؛ که اضلاع آن سایه‌ها؛ جاذبه؛ حس می‌باشد.

 قسمت سایه‌ها همان توجه به صور ظاهر فردی است که زیبا و موردتوجه قرار بگیرد و اگر حس درست باشد؛ امواج جاذبه را ساطع می‌کند البته جاذبه فقط در زیبایی ظاهر یا بخش سایه‌ها نیست بلکه در کلام هم هست. شاید اعتیاد همان نقطه‌ی غیرمشترکی بود که دنیای حقیر و تاریکی را برایمان به وجود آورد و حالا بعد از ورود به کنگره تبدیل به نقطه‌ی مشترکمان شد. وقتی دو نفر باهم ازدواج می‌کنند باید مایه‌ی آرامش یکدیگر باشند و مکمل همدیگر و شراکت در زندگی باید حفظ شود. این‌که من کار می‌کنم فقط برای خودم؛ یا وضعیت مالی خوبی دارم اما اعضای خانواده در تنگنا هستند و یا اگر تمکن مالی دارم اما چیزی از اموالم  به نام همسرم نیست. بیشتر شبیه دکان‌داری است تا همسر بودن.

در آخر ما برای اینکه مسیرمان را به سمت کمال طی کنیم نیاز به همراه داریم. قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار شود؛ قدر خانواده‌هایمان و داشته‌هایمان را بدانیم و پایه‌های زندگی‌مان را محکم و محکم‌تر کنیم. تصورات رؤیایی و پوچ را بیرون بریزیم و قیاس درون زندگی‌مان با ظاهر زندگی دیگران را حذف کنیم. باعث آزار یکدیگر نباشیم و از زورگویی بپرهیزیم. (و الله سریع الحساب) و اینکه طلاق آخرین راه می‌باشد. همسران و هم‌سفرانی که با مشکلات زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند از قبیل اعتیاد؛ بی‌پولی؛ بی‌مهری و دیگر ناملایمات زندگی؛ قطعاً بعد از عبور از دروازه‌های صبر و استقامت است که به آرامش‌خواهیم رسید.

نویسنده: کمک راهنما خانم زهره (لژیون سوم)
نمایندگی: هم‌سفران شهرری