به نام خدا
سیزدهمین جلسه از دوره شصت و سوم سری کارگاههای آموزشی کنگره 60 با دستور جلسه وادی دوم و تأثیر آن روی من ، با استادی و نگهبانی مهندس و دبیری همسفر سلوا در تاریخ 97/8/2 راس ساعت 9:45 آغاز به کار نمود.
سخنان استاد؛
هفته پیش دستورجلسه، D-sap بود، دستورجلسه خوبی بود، بچه ها تجربیات خودشان را بیان کرده بودند، خانم های همسفر مقالات خوبی در سایت نوشته بودند، توضیحات کاملی داده بودند، بعضی بچه ها نمی دانستند که Dsap چیست و آگاه شده بودند. این مقدار محدود که تولید میشود برای بچه های کنگره است، خواهشاً برای اقوامتان تهیه نکنید که کسر نیاوریم. تجربیات خیلی خوبی بیان شد و اگر هرکدام از شماها مطلبی و تجربیاتی دارید، برای سایت ارسال کنید، هم در سایت قرار می دهیم و هم کتابی چاپ خواهم کرد به اسم خودتان و در این کتاب از تجربیات شما به اسم خودتان استفاده خواهد شد. امیدوارم استاندارد و به اندازه کفایت استفاده کنید. برای جوش های چرکی صورت و بدن را خیلی خوب درمان کرد، برای قارچ ها خیلی خوب جواب داد. برای میخچه، افتادگی پوست صورت، افتادگی پلک و ...
نکته ؛ برای لژیون مالی، از الآن می توانید پرداختی داشته باشید. برای اینکه در هفته لژیون مالی، تجمع نشود، زودتر از موعد پرداخت کنید.
نکته ؛ ما به آقایان راهنما گفته بودیم که راهنمایان دستیار بگیرند و نامه های اوتی را دستیارانشان بنویسند. الآن به این نتیجه رسیده ایم که این کار، کار خوبی نیست. باید خود راهنما برنامه را بنویسد، بعضی جاها برخورد کردیم که اصلاً راهنما در جریان برنامه ی رهجو نیست. راهنما وظیفه دارد که برنامه های اوتی را خودش بنویسد.
دستور جلسه امروز، وادی دوم است، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. موضوع این است که هر وادی که مطرح می کنیم، یک فلسفه دارد. چون وادی 1 تا 4، فقط محدوده تفکر را به ما نشان میدهد، با تفکر، ساختارها آغاز می شود، بدون تفکر، آنچه هست رو به زوال می رود. حالا این ساختارها به درد می خورد یا نمی خورد؟ ممکن است این ساختار معیوب و بیهوده باشد. خانه ای که شما می سازید، باید قابلیت سکونت داشته باشد. در وادی دوم ، سوم و چهارم محدوده تفکر به ما نشان داده می شود.
اولاً که هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی نهند، هر موجودی که قدم به حیات می گذارد، هدف مشخصی دارد. شاید در ظاهر بگوییم که یک مورچه برای چه منظور قدم به حیات گذاشته است؟ این برای ظاهر قضیه است و صورآشکار داستان است. اگر به صور پنهان قضیه نگاه کنیم، متوجه می شویم که همه ی ما برای یک هدف خاص قدم به حیات گذاشته ایم، حتی اگر خودمان هم فکر کنیم که اینطور است و بیهوده بوجود آمده ایم، اینطور نیست.
انسان به یک جایی می رسد که می گوید که اصلاً من را بی خودی خلق کرده اند، خودش را ارزشمند نمی داند، و در این صورت است که باید بداند که حتی در این صورت هم، برای منظور و ارزشی خلق شده است.
این وادی می خواهد بگوید که ای انسان، خودت را بی ارزش و اضافه ندان. وادی دوم می خواهد به ما امیدواری بدهد، چون ما به این امیدواری نیاز داریم.
در ورزش خانم های همسفر، موفقیت های خوبی به دست آورده ایم، این انجام نمی شد، مگر با تلاش همسفرانی که در قسمت داوری، ورزشبانی و ... فعالیت می کنند. ورزش بانوان ما در این یکسال اخیر، شکل خیلی خوبی گرفته است. از مشهد، تبریز، شهرکرد، اصفهان و شهرهای دیگر به پارک طالقانی می آیند و مسابقات برگزار می شود، از خانم کماندار هم بخاطر زحماتی که در این بخش کشیده اند، تشکر می کنم. از خانم کماندار و آنی خواهش می کنم که تقدیرنامه اعضای والیبال را به بچه ها تحویل بدهند.
نگارنده: مسافر احمد شریفیان
|
نام فایل
|
تاریخ
|
لینک
|
|
فایل صوتی سخنان مهندس
|
97/08/02
|
دانلود
|
- تعداد بازدید از این مطلب :
5997