همهی دستور جلسات سالیانه کنگره در تمام سطوح زندگی مطرح میشوند و به کارمان میآیند اگر کاربردی شوند. این دستور جلسه بهخوبی به ما شرح میدهد که اگر نتوانیم فرمانبردار خوبی باشیم، قطعاً فرمانده نالایقی خواهیم بود.
فرد مصرفکننده مواد مخدر به خاطر مصرف مواد، فرماندهی شهر وجودیاش را به دست نیروهای منفی و مواد مخدر داده و دیگر اختیار جسم وجودیاش را ندارد. همهی افکار و رفتارش و حتی غذا خوردنش به فرماندهی نیروهای منفی اجرا میشود چراکه این فرد از نیروهای منفی فرمانبرداری کرده ولی وقتی به درمان اعتیاد، رو میاورد با به تعادل رسیدن جسم و روان کمکم فرماندهی شهر وجودیاش هم به خودش بازمیگردد.
در کنگره هم فرمانده ما راهنما است ما وقتی فرمانبردار راهنما باشیم مسیرمان تغییر میکند. راهنما مسیر روشنایی را به ما نشان میدهد و دستمان را گرفته و ما را از تاریکیها بیرون میاورد چون خود روزی این مسیر را طی کرده و همهی سختیها و تلخیهایش را چشیده و با راه آشناست پس باید فرمانهایش را درست اجرا کنیم
و اما فرمانده ی بزرگ همان قدرت مطلق است که ما با انجام فرمانهای خداوند میتوانیم به آنچه میخواهیم برسیم، همان فرمانهایی که میگوید دروغ نگو، دزدی نکن، غیبت نکن و...
از ضد ارزشها دوریکن با انجام این فرمانها ما در صراط مستقیم که کوتاهترین راه برای رسیدن بهفرمان عقل است میرسیم.
همهچیز دست خودمان است؛ اگر مسئولیت تکتک کارهایمان را بپذیریم و در قبال کاری که انجام میدهیم مسئولیتپذیر باشیم و بدانیم که بهای هر کار ضد ارزشی که انجام میدهیم خودپرداخت میکنیم آنگاه شاید بهتر بتوانیم از پس فرماندهی شهر وجودیمان براییم. وقتی بتوانیم فرمانده خوبی برای خود باشیم قطعاً میتوانیم برای دیگران هم فرمانده ی خوبی باشیم. باید بدانیم چرا و چگونه باید فرمان را اجرا کنیم؟
همهچیز در کائنات تحت و فرمان قدرت مطلق هستند و حرکت میکنند و فقط انسان است که باقدرت اختیارش انتخاب میکند که در چه مسیری قرار بگیرد فرمانده ی شهر وجودی خود یا فرمانبردار نیروهای منفی؟
چرا باید تحت فرمان نیروهای منفی باشد تا او را به قعر تاریکیها سوق دهند؟ وقتی میتواند لایق بهترینها باشد ولی با این انتخاب غلط خود را لایق بدترینها میکند. یادمان نرود که ما جانشین خداوند روی زمین هستیم و خداوند از روح خود در ما انسانها دمیده پس باید تحت فرمانش باشیم
شاید تابهحال فکر میکردیم فرمانبردار خوبی هستیم ولی با یک نگاه به زندگی و شهر وجودیمان میفهمیم که فرمانبردار خوبی بودیم یا نه.
نویسنده: همسفر کبرا (لژیون دوم)
ارسال: همسفر طاهره
- تعداد بازدید از این مطلب :
2580