English Version
English

دانسته باید لیکن شایسته باید

 دانسته باید لیکن شایسته باید

علم پیچیده نیست و هر چیزی کلیدی دارد. روش درمان بیماری اعتیاد بر مبنای صورت‌مسئلهٔ اعتیاد طراحی‌شده است که قبلاً مجهول بود. صورت‌مسئلهٔ اعتیاد یعنی شکافتن مشکلات اعتیاد و شخص مصرف‌کننده. در دنیای ریاضی یک معادله مطرح می‌گردد که یک پاسخ دارد. در اعتیاد نیز از ازدواج انسان و مواد مخدر فرزند ناخلفی به نام اعتیاد به وجود می‌آید. همه در بیرون از کنگره به دنبال پاسخی برای این مسئله هستند، درصورتی‌که این معادله در داخل کنگره به‌راحتی حل‌شده است.

در طول سالیان گذشته روش‌های گوناگونی برای رهایی از بند اعتیاد آمده. هر روشی به طریقی با شکست مواجه شده. سم‌زدایی، ترک‌های سنتی، سقوط آزاد، انژیوها و هزاران راه دیگر. شاید در این روش‌ها افرادی هستند که بتوانند تا آخر عمر مصرف مواد مخدر را کنار بگذارند؛ اما زمانی می‌توان مسئله‌ای را غالب دانست که اکثریت جمع به یک نتیجه رسیده باشند.

به‌راستی دلیل اینکه تمام روش‌ها نتیجهٔ مطلوب را برای فرد مصرف‌کننده نداشت چه بود؟ آیا مشکل از مصرف‌کنندگان بود یا متد درمانی؟ بدیهی است کسانی که تابه‌حال مصرف مواد مخدر نداشته‌اند در نگاه اول فرد مصرف‌کننده را مقصر می‌دانند و او را القابی چون بی‌اراده، بی‌غیرت و این‌چنین الفاظ و واژه‌ها خطاب می‌کنند. برای مسافر من که چنین بود. جز تحقیر و ناامیدی چیزی به ما نمی‌دادند. جهان‌بینی مهم‌ترین واصلی‌ترین بود که نه‌تنها من بلکه تمام کسانی که کنگره را نمی‌شناختند با آن غریبه بودند، حتی پزشکان و روان شناسان؛ اما استاد بزرگ و دانشمند زمانه، جناب مهندس دژاکام به این مهم دست‌یافته بود و وی در اولین حرکت خود با توکل به قدرت مطلق اعتیاد خود را شکافت و دانست که بین انسان و مواد مخدر وصلتی صورت گرفته و متوجه این موضوع شدند.

مهم‌ترین مشکل مصرف‌کننده مشکلات جسمی و روانی‌اش، مسئلهٔ افکار و تفکر افیونی اوست. مصرف‌کننده‌ای که سال‌ها مصرف مواد داشته است با افکار افیونی خو گرفته و خلق‌وخوی او تغییریافته و جدایی از آن کار سختی است و شاید در برخی از نهادها در قسمت روان قدرتمند عمل می‌کردند و رکود در بخش افکار می‌شد؛ یعنی ترس از بازگشت به مصرف که مبادا در آینده دوباره به سراغشان بیاید.

تمام مشکلات جامعهٔ پزشکی و مصرف‌کنندگان و نهادهای گوناگون در درمان اعتیاد و مسئلهٔ عدم شناخت از مواد مخدر و تأثیرات آن بر روی افراد بود.

به همین دلیل بیماری اعتیاد را لاعلاج می‌دانستند و هیچ‌وقت به بخش پنهان مصرف‌کننده توجهی نمی‌کردند و اگر هم حرکتی در این مورد می‌شد کاملاً بدون دانش و علم و آگاهی بود؛ و نظر و شعار متخصصین و کلینیک‌ها و یا گروه‌های خاص ترک اعتیاد این بود که: اعتیاد بیماری مرموز، پیش‌رونده و لاعلاج و کشنده است. چون پزشکان نتوانستند به یک معتاد کمک بکنند، دلیلش پیش‌رونده است. یک پزشک حاذق ازنظر فیزیکی یک فرد معتاد را نجات می‌دهد و فرد مبتلا بلافاصله به دوران مصرف خود برمی‌گردد.

کنگره 60 طرز بینش و نگرش فرد مصرف‌کننده نسبت به خود و پیرامونش را تغییر داده و او را به گنجینه‌ای از اطلاعات در مورد جسم، روان و هستی و نیستی و مهم‌تر از همه از وجود تبدیل می‌کند. البته باید فرد خواهان رسیدن به این مرحله را داشته باشد و در کنگره همهٔ دردها مشترک است و با عشق و محبت به یکدیگر و خدمت کردن به درک و معرفت می‌رسند.

صورت‌مسئلهٔ اعتیاد در درون انسان سیستمی شگفت‌انگیز را کشف نمود که تنها با علم پزشکی و ریکاوری نمی‌شود بخش اعظمی از آن با قرار گرفتن در ارزش‌ها بازسازی می‌شود و اگر انسان بدان دست یابد از آرامش بی‌مثالی بهره‌مند خواهد شد. صورت‌مسئلهٔ اعتیاد انسان را شکافت و نه‌تنها بعد درون بلکه بعد ماورایی انسان را نمایان گردانید. این کنکاش‌ها هنوز ادامه دارد و روزی می‌رسد که صورت‌مسئلهٔ اعتیاد نه‌تنها برای درمان و شناخت اعتیاد باشد بلکه صورت‌مسئله در تمام بیماری‌ها و انسانیت می‌شود که انسان‌ها چراغ راهی باشد در مسیر برای انسان مصرف‌کنندهٔ دیگر. یک نفر برای همه و همه برای یک نفر.

ما انسان‌ها با چالش‌های گوناگونی روبرو می‌شویم که هرکدام از آن‌ها یک صورت‌مسئله به‌حساب می‌آیند که راه‌حل آن در درون خودمان وجود دارد. درواقع هر مسئله‌ای که برای ما به وجود می‌آید راه‌حل آن را خداوند در درون ما قرار داده است. باکمی تعمق و تفکر می‌توانیم به جواب برسیم. فرق ترک و درمان همانند طلا و بدلی است. فردی که به درمان می‌رسد بازدهی و تولید دارد. این‌گونه که هم برای خود و هم برای جامعه مفید و سازنده است. برای درمان به هم نوعانشان قدم برداشته و آن‌ها را از تاریکی و ظلمات اعتیاد بیرون می‌آورند.

در کنگره آموزش، راهنما، و بستر مهیا است و دوستان باید از آن بهرهٔ کافی ببرند و ضمن بازسازی، فیزیولوژی تخریب‌شدهٔ شخص طی فرآیند روش دی اس تی و با داروی اپیوم تینکچر اوتی سیستم‌های تولیدکنندهٔ مواد شبه افیونی و ضد درد و سیستم ایکس هم باید به درمان برسد. سیستم ایکس در درمان اعتیاد مهم‌ترین مسئله است و اهمیت دارد که یک مسافری که به‌درستی سفر می‌کند در طول سفر اول از طریق باسیم و در سفر دوم بیشتر از طریق بی‌سیم برای تعادل رساندن هر چه بیشتر آن تلاش می‌کند تا به تعادل کامل برسد.

کنگره 60 شعبه تنها جایی بود که بر روی ترک‌های متعدد و نافرجام و عملکردهای نادرست خط قرمز کشید و گفت اعتیاد درمان دارد؛ و قرار نیست فرد مصرف‌کننده تا ابد معتاد باقی بماند (دانسته باید لیکن شایسته باید) و کنگره حل صورت‌مسئلهٔ اعتیاد را مطرح کرد. همان‌طور که نیوتن، انیشتین، لوئی پاستور، قانون دادن‌های علم فیزیک و ریاضی ثابت است. ازاین‌جهت صورت‌مسئلهٔ اعتیاد حائز اهمیت است.

 

نویسنده: هم‌سفر صدیقه آتش‌بار
تایپ: هم‌سفر اشرف

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .