گفت و گو با دیده بان محترم جناب آقای سعید نمکی

دیده‌بان محترم جناب آقای سعید نمکی با 14 سال تخریب و  آخرین آنتی‌ایکس مصرفی کراک وارد کنگره شدند، 11 ماه به روش DST داروی اپیوم با راهنمایی آقای رضا ترابخانی سفر کردند، رشته ورزشی ایشان والیبال و راگبی است و الآن 12 سال و 2 ماه است که آزاد و رها هستند. سفر سیگارشان را به راهنمایی جناب مهندس دژاکام با روش  DST و داروی نیکوتین خوراکی در مدت 10 ماه  به پایان رساندند و الان هم 5 سال است  که آزاد و رها هستند. در  روز یکشنبه مورخ 96/12/13 به مناسبت هفته دیده‌بان شعبه دانیال اهواز افتخار میزبانی از ایشان را داشت در همین تاریخ مصاحبه‌ای با ایشان انجام شد که شما را به خواندن آن دعوت می‌کنیم.

در اواخر سفر اول گاهی مسافر دچار مشکلاتی می‌شود، نقش همسفر در این مقطع زمانی چگونه باید باشد؟

باید هم‌سفر باشد، همسفر به آن معنا که در طول سفر از دانش، علوم و آموزش‌های کنگره به‌صورت کاربردی استفاده نماید. جهان‌بینی که در کنگره هست منحصر به گروه خاصی نیست فقط مربوط به مسافران، آقایان و یا مصرف‌کنندگان مواد مخدر نیست، جهان‌بینی فراگیری قوانین و اصول اولیه زندگی است که قطعاً هرکسی که آن‌ها را یاد بگیرد از زندگی‌اش می‌تواند بهره لازم را ببرد.

 اکثر همسفران ازلحاظ مالی به مسافرانشان متکی هستند این همسفران چگونه می‌توانند در پایه‌های مالی کنگره 60 نقش ایفا کنند؟

مسئله‌ای که اینجا مطرح می‌گردد عدم باوری است که یک نفر می‌تواند نسبت به خودش داشته باشد، شاید خیلی از آقایان هم این‌گونه باشند. ما باید باور داشته باشیم. در قوانین کنگره داریم که همسفر به کسی گفته می‌شود که سابقه اعتیاد ندارد ولی برای اجرای اهداف کنگره 60  تلاش می‌کند این مسئله را چه در(بخش جایگاه خدمتی چه در مسائل مالی) می‌بایست باور کنیم، حالا مشارکت مالی شخصی در طول سال می‌تواند 100 هزار تومان باشد ولی این مشارکت را انجام می‌دهد.

 ما باید این مشارکت را انجام دهیم و این را باور کنیم که اگر من عضو کنگره 60 هستم این آموزش‌ها و قوانین شامل حال من  نیز می‌شوند و این را هم بگویم که همه نوع خدمت در کنگره داوطلبانه است و در ادامه آگاهانه. آن اطلاعات و آگاهی را داشته باشم که من امسال 100 هزار تومان مشارکت کنم سال آینده 200 هزار تومان. یادم هست در قدیم کسی که می‌خواست نذری بدهد، هیچ‌وقت نمی‌گفت 1000 پرس غذا می‌دهم بلکه می‌گفت امسال 20 پرس غذا سال دیگر30 پرس. لذا انسان باید آن کار را انجام دهد، باور داشته باشد و نترسد به عبارتی شانه خالی نکند.

 همسفری چند سال است به کنگره می‌آید  اما مسافر او  نمی‌آید، چه‌کاری باید انجام دهد، پیامتان برای این هم‌سفران چیست ؟

این‌یک قانون است همسفری که مسافرش نمی‌آید دو یا سه ماه، نهایتاً 6 ماه می‌تواند در کنگره حضورداشته باشد شاید بتواند مسافرش را دوباره به کنگره هدایت نماید در غیر این صورت نمی‌تواند بیاید.

 توصیه شما برای همسفران چیست؟

من توصیه‌ام این است که یک موهبت و فاز خیلی خوبی در زندگی‌مان بازشده است، فرصتی در زندگی به ما  داده‌شده که منشأ آن رحمت خداوند هست، سعی کنیم از این فرصت طلایی به‌سادگی عبور نکنیم و اگر قرار باشد به آن پختگی لازم برسیم( به جایگاه اصلی خودمان نزدیک شده و دست پیدا کنیم)، این فرصت را به‌راحتی از دست ندهیم و تمام تلاشمان را داشته باشیم که از این فرصت استفاده نماییم.

آقای  سعید نمکی قبل از کنگره و بعد از کنگره؟

قبل از کنگره دو بخش بود آن موقع که مواد مصرف نمی‌کردم، عنصر بدی در جامعه نبودم، کار می‌کردم درس می‌خواندم، و بخش دوم زمانی که با اعتیاد و مواد مخدر آشنا شدم، تخریب‌هایی که وجود داشت و  خیلی بد بود.  من می‌توانم به جرأت بگویم(نه اینکه کلیشه‌ای شده باشد) اگر کنگره پیدا نمی‌شد من شخصاً می‌دانم که اوضاع خیلی وخیم می‌شد شاید اصلاً تقدیر چیز دیگری می‌شد، چون از بستگان و نزدیکان بودند که تا می‌خواستند به خودشان بیایند متأسفانه جانشان را هم از دست دادند. خوشبختانه حالا چه بوده که خداوند خواست کنگره سر راه ما پیدا شد، در کنگره درمان شدیم و توانستیم یک سری مسائلمان را حل کنیم که یک بخش خود مسئله مواد مخدر بود و  یک بخش خشم و خودخواهی بود.

 شاید انسان‌ها برای حل کردن مسائل درونی‌شان خیلی دنبال راه باشند ولی تا آخر عمرشان هم پیدا نکنند ما واقعاً آدم‌های خوشبختی بودیم انسان‌هایی بودیم که پیرو همان صحبت قبلی، خداوند فرصت خوبی به ما داد مشروط به اینکه به‌حداعلا تلاش کنیم، زحمت بکشیم، بتوانیم مسائلمان را حل کنیم و طبق فرمایش آقای مهندس کوله‌پشتی‌مان را از آشغال خالی کرده و چیزهای باارزش در آن بگذاریم و حداقلش این باشد که باعث رضایت خودمان شود. قطعاً اگر خودمان رضایت داشته باشیم به‌صورت منطقی آدم‌هایی(خانواده، جامعه و ...) که با آن‌ها سروکار داریم نیز رضایت دارند.

شما الآن دیده‌بان هستید همسفرتان هم اسیستانت چند شعبه هستند چگونه هم به زندگی شخصیتان و هم به زندگی کنگره‌ای‌تان می‌رسید با توجه به اینکه همه انسان‌ها در طول شبانه‌روز 24 ساعت زمان‌دارند آیا زمان کم نمی‌آورید؟

باور کنید نمی‌دانیم که چگونه این‌طوری می‌شود، البته این‌گونه نیست که همه‌وقتمان را برای کنگره بگذاریم ولی همین توازن را نمی‌دانیم چگونه اتفاق می‌افتد، چیزی که من برداشت کردم این است که  انسان‌ها در جهتی که حرکت می‌کنند در همان جهت هم نیرو می‌گیرند حال اگر در جهت ارزش‌ها باشیم نیروهای الهی به کمک می‌آیند(در پیام سفر دوم هم داریم که همسفران در آن مکان لامکان تو را یاری خواهند نمود)، واقعاً کمک می‌کنند، اگر هم در مسیر ضد ارزش‌ها باشیم نیروهای اهریمنی کمک می‌کنند. من فکر می‌کنم چیزی که زمان ما را متعادل می‌کند همان کمک نیروهای الهی است.

مهم‌ترین ویژگی یک خدمتگزار چیست؟

این است که ابتدا آموزش ببیند سپس ظرفیتش را آهسته‌آهسته به وجود بیاورد که در جایگاه خدمتش احساس خستگی نکند و همیشه با خودمان کار کنیم که ما آمده‌ایم خدمت کنیم که هم حال خودمان خوب شود هم حال کسانی که به آن‌ها خدمت می‌کنیم. همیشه منافع و اهداف کنگره را به منافع شخصی و تفکرات شخصی خودمان ارجح بدانیم.

شما دیده‌بان ورزش هستید نقش ورزش در سفر همسفران چقدر مؤثر است؟

چندین سال است که اعضای کنگره ورزش می‌کنند چه در بخش مسافران و چه همسفران. ورزش باعث سلامت جسم و روان می‌شود و برای اینکه کمتر به پزشک مراجعه کنیم ورزش نیاز است.

 خوشبختانه بر اساس تدابیری که آقای مهندس و خانم آنی کماندار در بخش خانواده‌ها داشته‌اند ورزش رشد فوق‌العاده خوبی بین همسفران کنگره 60 داشته و من به خانم آنی کماندار و ورزشکاران گروه خانواده خدا قوت می‌گویم و برای آن‌ها آرزوی موفقیت دارم. ان‌شاءالله که تیم‌های ورزشی نمایندگی اهواز نیز در مسابقات جام سردار شرکت نمایند.

با تشکر و قدردانی از دیده‌بان محترم جناب آقای نمکی

تهیه و تنظیم: همسفر معصومه از لژیون دوم(خانم زهرا)
عکاس: همسفر معصومه از لژیون دوم(خانم زهرا)