تمام مسئولیت های سفر با شخص مسافر هست

دهمین جلسه از دور بیست و یکم سری کارگاه های آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی تخت جمشید شیراز با استادی مسافر محمد، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر سجاد با دستور جلسه  «ظرفیت، مسئولیت، قبله گم کردن، نق زدن، حاشیه» روز یکشنبه ، تاریخ 26 فروردین ۱۴03  رأس ساعت 17 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد :
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر
خداوند را شاکر وسپاسگذارم که اجازه داد امروز در جمع شما عزیزان در کنگره 60باشم و آموزش دریافت کنم.
امروز اولین جلسه بعد از ماه مبارک رمضان می باشد و یک خدا قوت می گویم به گروه مرزبانی ، ایجنت محترم ، تمام کسانی که چه در آشپزی و چه در مالی و تمام عزیزانی که حمایت کردند که ما این ماه را به نحوه خوبی سپری نمودیم.
دستور جلسه ، ظرفیت ،مسؤلیت ،قبله گم کردن ، حاشیه و نق زدن می باشد . اکنون اگر بخواهم از زبان خود بگویم انسان به نقل قول از زبان جناب مهندس تمام افرادی که علی بی غم می باشند.
هر کسی در زندگی یک سری مسئولیت هایی دارد حتی خوردن و آشامیدن و خوابیدن که ساده ترین مسائل می باشد پس من هم مسئولیتی که می خواهم قبول کنم به تبع آن باید ظرفیتم را که به معنی گنجایش یا به نظر من دانایی در خصوص یک کار خاص هست را بالا ببرم.
حالا مثال آن را بخواهیم در کنگره بزنیم یک شخصی اگر بخواهد از امروز سفر خود را آغاز نماید یعنی مسئولیت سفر با خود شما هست و در کنگره درمانگر نداریم ، درمانگر خود شخص مسافر می باشد .
کسانی و عزیزانی می باشند که به عنوان راهنما آن شخص را راهنمایی می کنند ، پس از اول تا آخر سفر تمام مسئولیت های سفر من با خود من می باشد .
وقتی می خواهم سفر خود را آغاز نمایم اولین کاری را که انجام می دهم نظم دادن به دارو ، خواب ، خوراک و بیداری می باشد یعنی از اول کار زیاد لازم نمی باشد و کار خاصی را انجام بدهم ولی به تبع آن هر چقدر سفر به جلو برود .
داروی من رو به کاهش برود به نقل قول ، من باید هر یک پنجمی که از داروی من کاسته می شود به دانایی من افزوده بشود تا من بتوانم به خوبی سفر خود را به پیش ببرم و این مسئولیت را با خود حمل نمایم .
اکنون چیزی که می باشد کسی که در انجام دادن هر مسئولیتی نخواهد خود را با آن هماهنگ کند و همراه باشد کم کم یا به اصطلاح می گویند قبله اش را گم می کند .
قبله گم کردن به این معنی می باشد یعنی منحرف شدن از هدف، من با لژیون درمان را شروع می کنم کم کم می بینم هم لژیونی ها سی دی خود را می نویسند و من نمی نویسم ، همه دارن هر روز جلسات را می آیند و من با غیبت یا یکی در میان می آیم.
وقتی من نمی توانم ظرف خود را به اندازه ی هم لژیونی های خود بکنم یا به اندازه کسانی که درمان خود را شروع کرده اند و ظرفشان را بزرگ می کنند بزرگ بنمایم، این جا به نظر من منیت می باشد که می آید به خاطر اینکه من نمی توانم خود را به دیگران برسانم سعی می کنم دیگران را به عقب بکشم ، و شروع کنم به ایراد گرفتن ، نق زدن ، این چه وضعی می باشد من و فلانی با هم آمده ایم راهنما به فلانی سه سی سی می دهد و به من یک سی سی می دهد .
یعنی بحث هایی انجام می دهم و به غیر از اینکه انرژی خود و دیگران را می گیرم هیچ چیز دیگری ندارد . جناب مهندس یک خطابه ای از اساتید خود دارند که می گویند :
در درگاه الهی آنهایی که نق می زنند مردود می شوند ، آنهایی که وظیفه هایشان را انجام می دهند قبول می شوند و آنهایی که شکر گذاری می نمایند ارتقا پیدا می کنند .
انشاالله ما هر مسئولیتی را که قبول می کنیم سعی کنیم ظرف خود را به اندازه آن مسئولیت بزرگ کنیم . به نظر من اول مسئولیت می باشد و بعد ظرف  من می خواهم مکانیک بشوم اول از شاگردی شروع می کنم دانایی کسب میک نم تجربه کسب می کنم و می توانم به یک استاد کار ماهر تبدیل بشوم .
می خواهم دکتر بشوم به دانشگاه می روم اگر درسم را درست بخوانم ، نظمم و همه ی چیزهایم روی حساب کتاب باشد بعد از چند سال دکتر می شوم و می توانم کارم را شروع بکنم ، پس بزرگ شدن ظرفه همراه با داشتن مسئولییت می باشد .

یک چیزی  که من دو سال پیش در همین دستور جلسه شنیدم و برای من جالب بود درست هست شخص با طی کردن زمان با گرفتن دانایی داشتن استمرار با تلاش ظرفش بزرگتر می شود ، ولی به این معنا نیست که من که امروز آمده ام در کنگره روز اولم هست کار خاصی نمی کنم .
دو سال پیش تولد یکی از عزیزان بود آقا کامران فرمودند درست هست ظرف هر چی بزرگتر می شود جای بیشتری دارد ، ولی یک نفر هست امروز وارد می شود می تواند ظرفش را از الماس ، در ، طلا پر کند یک نفر هم مثل من محمد که اینجا نشستم می توانم با کاه و چیزهای دیگر بی ارزش پر کنم .
پس اول سعی کنیم وارد کنگره شویم همان جوری که می گویند چیزهایی را که دارید پشت در بگذارید سعی کنیم ظرف مان را خالی کنیم ، جا برای آموزش ها و دانشی که قرار هست کسب کنیم باشد و به مرور زمان آن ظرف را بزرگ نماییم.
انشاالله همه ی ما با مروارید ، الماس و چیزهای با ارزش ظرف هایمان را پر کنیم نه با حاشیه و به قول معروف عز جز کردن ، سعی کنیم مطالب اصلی را بگیریم و دنبال چیزهای حاشیه ای نرویم که بتوانیم موفق باشیم .
خیلی ممنون که به صحبت هایم گوش دادید.

تایپ: مسافر ابوالفضل لژیون هجدهم
تنظیم و ارسال: مسافر حسین لژیون یازدهم
عکس: مرزبان خبری مسافر حسین
مسافران نمایندگی تخـت جمـشید شــیراز