مشارکت مکتوب از لژیون پنجم، راهنما همسفر بتول
همسفر زیبا
در مورد وادی دوم بخواهم کمی از تجربهٔ خودم بگویم منظور این است که هیچکدام از ما انسانها، حیوانات و گیاهان بیدلیل و بیهدف پا به این دنیا نگذاشتهایم و هرکدام از ما هدفی را دنبال میکنیم، حتی اگر خودمان هم فکر کنیم که بیهدف آمدهایم، باید بگویم که اشتباه میکنیم. همین مثال را بخواهم در کنگره بیاورم، میتوانم بگویم آن اوایل که به کنگره میآمدم، فکر میکردم همیشه همینطور بهعنوان سفر اولی باقی میمانم یا قرار است بیهوده بروم و بیایم و هیچ اتفاقی برایم نمیافتد، اما بهمرور متوجه شدم که اینگونه نیست. آمدن من به این جا باعث شد که چیزهای زیادی بیاموزم و آن را در خانواده و زندگی شخصیام و در کنگره هم عملی کنم. من نتیجه گرفتم که آشناشدنم و آمدنم به اینجا اتفاقی و بیهدف نبوده و سپاسگزار خداوند هستم که شرایط را طوری برایم رقم زد که بتوانم امروز اینجا باشم و در جایگاه خودم خدمت کوچکی داشته باشم.
همسفر فهیمه
مسئولیت در همهجا و در همه دوران به انسانها سپرده شده و هر کدام از ما رسالتی به دوش داریم که پا به عرصه حیات نهادهایم. اگر مسافران ما به درد اعتیاد دچار نمیشدند ما اکنون این بستر را نداشتیم. کنگره بهشت آمال ما شد. ما مزد سختیها و رنجهایمان را با قدمگذاشتن به این مکان مقدس دریافت نمودیم و اینجا نیز بر حسب لیاقت نه جانبداری خدمتی داده میشود و ما میتوانیم قدرتهای نهانی درونمان را از قوه به فعل درآوریم. در هر جایگاه و هر پستی که داریم اینجا کار انجام میدهیم و در این جا با معرکهگیریها و بهانهجوییها کار تمام است و هیچ عذری از هیچکس پذیرفته نیست، چون ما اشرف مخلوقات هستیم و با تفکر قادریم هر کاری را انجام بدهیم نه انسان بلکه تمام مخلوقات خداوند برگرفته از حیوانات، نباتات، گیاهان، و...هر کدام به نوبه خود مسئولیتی بسیار بزرگ برعهده دارند و با برنامهریزی که از قبل به آنها داده شده در حال انجاموظیفه هستند. البته به انسان که مستثنی است و به او قدرت انتخاب داده شده است. پس باید بدانیم که هیچ یک از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.
همسفر حسیبه
اول از هر چیزی خدای خودم را هزاران بار شاکر هستم که کنگره و این مکان مقدس را در مسیر زندگیام قرارداد تا از این مکان بهره ببرم. چیزی که من از این وادی دوم یاد گرفتم، خودآگاهی و خودباوری است که این وادی پر از دانش و آموزنده است و اگر خوب توجه کنیم بزرگترین درسی که به ما آموزش میدهد این است که از ضد ارزشها دوری کنیم و خودمان را دوست داشته باشیم. ما چه خواسته و چه ناخواسته به هر دلایلی در زندگی آسیبهایی دیدهایم و دچار ناباوری شدهایم و خیلی از ارزشها و موقعیت اجتماعی را ازدستدادهایم. بههرحال وادی دوم میگوید: هیچ مخلوقی جهت بیهوده قدم به حیات نمینهد حتی اگر خود به هیچ فکر کند. این وادی بهراستی ما را از آن ویرانی و حال خرابی و واضحتر بگویم از هیچ به احیاشدن تبدیل میکند و در جهت ارزشها و راه مستقیم هدایت میکند. نه فقط این وادی بلکه تمام وادیها سرمشق و الگوی است برای کاربردیکردن در زندگی. پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است.
همسفر صدیقه
برداشتی که من از سخنان آقای مهندس و وادی دوم داشتم این بود که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمینهد، هیچ یک از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. هرکسی که در این حیاط قدم میگذارد، هدفی دارد و هیچ خلقی بیهوده نیست حتی اگر خودمان بر این باور باشیم که هیچ نیستیم و ارزشی نداریم، اینگونه نیست همهٔ مخلوقات باارزش هستند. وادی دوم امید و امیدواری را نوید میدهد واقعاً اگر بهدرستی تفکر کنیم و افکار و اندیشهٔ مخرب را به درون خود راه ندهیم هیچ موقع احساس ناامیدی به ما دست نمیدهد؛ چون ناامیدی یکی از ابزارهای شیطان است و هر چه حس پویایی و ناامیدی بیشتر در وجودمان باشد ابزار بهتری برای شکست خود به شیطان دادهایم وامید آخرین چیزی است که در انسان میمیرد. پس اگر ما به هستی نگاه کنیم، امکان ندارد ما چیزی پیدا کنیم که جهت بیهودگی پا به هستی گذاشته باشد به قول آقای مهندس حتی آن کرم خاکی و آن موش آزمایشگاهی بیهوده آفریده نشده است. پس هستی در درون ماست و باید به خود قدرت حرکت بدهم الان من صدیقه فکر میکنم جایگاهم همینجا است. فرق نمیکند در کدام سفر باشم، باید وظیفه خودم را انجام دهم تا به رشد و تکامل برسم و به جلو پیش بروم تا به منبع نور برسم. البته آموزشهای ناب کنگره ۶۰ که بیمنت و با عشق و محبت است تا من صدیقه با تلاش و کوشش خود به هدف خود برسم. همانطور که دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما بکاریم تا دیگران برداشت کنند و فقط کافی است خودمان را بشناسیم.
ویرایش: همسفر طاهره، راهنما همسفر فریبا (لژیون یکم)
ارسال: همسفر پریسا، راهنما همسفر سحر (لژیون دهم)
همسفران نمایندگی البرز (کرج)
- تعداد بازدید از این مطلب :
183