English Version
English

گزارش اولین کارگاه آموزشی اردوی آبیاری + گزارش تصویری

گزارش اولین کارگاه آموزشی اردوی آبیاری + گزارش تصویری
بنام خدا
جلسه اول از دوره اول کارگاههای آموزشی اردوی آبیاری با نگهبانی اردوبان و دستیاردیده بان جهان بینی آقای مجتبی دهقانی، دبیری اردوبان امیر خرمشاهی و استادی اردوبان علی حجازی در روز پنجشنبه مورخ 2/6/96 راس ساعت 17 در محل آبیاری تپه های تلو آغاز به کار نمود. 
 
 
در ابتدا آقای مجتبی دهقانی ، جلسه را اینچنین آغاز کردند؛ شاید برای خیلی ها سوال باشد که چرا ما باید به اینجا بیاییم؟ اول از همه این را باید بگویم که ما یک تفاهم نامه ای با منابع طبیعی امضاء کردیم که بر اساس آن موظف هستیم که نسبت به آبیاری نهال هایی که کاشته ایم اقدام کنیم. ما آبیاری درختان را در ماه رمضان آغاز کردیم و عزیزانی که در اولین روزهای آبیاری شرکت کردند، به خوبی درک کردند که چقدر این درختان و نهال ها به آب نیازمند هستند. 
خدمت کردن فقط به همنوع نیست، ما بعنوان انسان نمی توانیم گزینشی عمل کنیم و فقط بگوییم ما فقط می خواهیم به انسانها خدمت کنیم. ما در حدی که علم داریم، باید به هستی که کمک می کند ما زندگی خوبی داشته باشیم، کمک کنیم. 
امروز این درختانی که کاشته ایم، چندسال دیگر تبدیل به درختان تنومند می شوند. این درختان باعث می شود که ما احساس کنیم که این درخت یک موجود زنده است و حس خوبی از سیراب کردن آن و کمک کردن به آنها دریافت می کنیم. 
این درختان از ورود ریزگردها به شهر و سد لتیان جلوگیری می کنند و به نوعی ریه شهر تهران هم محسوب می شوند. 
و اما در مورد نحوه آبیاری، خطوطی که دور درختان مشاهده می کنید، بانکت نام دارد، قبلاً ما علاوه بر آبیاری،  واکاری هم انجام می دادیم، ولی الآن فقط عملیات آبیاری را انجام می دهیم. 
هر نهالی به اندازه 20 لیتر آب نیاز دارد، این آبیاری باید به آرامی صورت بگیرد و بیشتر از 20لیتر آب به نهال ها داده نشود. هر راهنما یک بانکت را برای آبیاری انتخاب می کند و از ابتدا تا انتها آبیاری می کند. در هر لژیون، فرمانده راهنما است و شما باید از راهنما فرمانبرداری کنید. 
هر سوالی داشتید، می توانید از اردوبانان بپرسید. آقای حجازی (پیشکسوت اردوبان) ، آقای امیرخرمشاهی، آقای رضا کرمی، آقای مجتبی رضائیان اردوبانانی هستند که می توانید از آنها کمک بگیرید. 
 
 
 
سخنان استاد آقای علی حجازی (اردوبان): 
سلام دوستان علی هستم یک مسافر. قبل از صحبت کردن راجع به دستورجلسه باید بگویم که  وادی دوازدهم (درختکاری) تأثیرات زیادی روی من داشت، من مطالب زیادی بعد از این وادی آموختم. ابتدا مسئولیت خودم را قبول کردم، بعد از آن مسئول خانواده خودم را پذیرفتم، در ادامه آموختم و یاد گرفتم که نسبت به پیرامونم و طبیعت مسئولیت پذیر باشم. در اردوهای کنگره 60، اول من زباله ها را جمع آوری می کردم، درادامه مسئول محیط زیست شدم و الآن هم در کنار دکترصادقی در بهداری خدمت می کنم. ما از یک خواب چندین ساله بیدار شده ایم و با یک حیات جدید آشنا شده ایم و الآن به طبیعت احترام می گذاریم. احیاء طبیعت و جنگل ها وظیفه ای است که ما باید به نحو احسن به انجام برسانیم و به لطف خداوند و همت آقای مهندس و امضاء تفاهم نامه کنگره 60 با منابع طبیعی، این امر محقق گردیده است. 
و اما در مورد قضاوت؛ روز اولی که به اردوی کنگره رفتم، تصورم این بود که چرا ما باید این همه راه را بیاییم؟ همیشه قضاوت می کردم که این اردوها چه فایده ای دارد. یک روز صبح در اردو از خواب برای نماز بیدار شدم و دیدم که صدای عجیبی می آید، بعد متوجه شدم که آقای امین و خدامی در حال کندن یک چاله هستند و برایم بسیار جالب بود که چقدر انسان می تواند رشد کرده باشد که برای رفاه دوستانش چنین رفتاری انجام بدهد. 
از اینکه به صحبت های من گوش دادید، از همه شما سپاسگزارم. 
جلسه در ادامه به مشارکت گذاشته شد. 
پس از پایان جلسه، کلیه اعضاء جهت آبیاری به نهال ها در قالب لژیون ها تقسیم بندی شدند و پس از صرف عصرانه ساعت 19:30 به کار خود پایان دادند. 
 
 
در پایان شما را به دیدن گزارش تصویری این اردوی آبیاری جلب می‌نماییم.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
تهیه گزارش؛  مسافراحمد شریفیان
 
با تشکر از مسافر عباس مبشری

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .