کار، تحصیل، قدرت

چقدر زیباست همسفر بودن و زیباتر از آن مسافر که سفری را آغاز کرده از سیاهی و ظلمت به طرف رنگین‌کمان عشق و روشنایی و نوری که زندگی‌اش را طراوت بخشد؛ سفری که آغاز آن از وادی تفکر است تا پایان که وادی عشق است و محبت که بی‌انتهاست. همسفر عشق شدیم و آموختیم که ما نیز یک مسافریم و اکنون باید برای خود مسیری را انتخاب نماییم که ما را به اهدافمان که تعادل و تعالی هست برساند و خوب میدانیم که مسیر ما بین دنیای تاریکی‌هاست و دنیای روشنایی‌ها که وادی‌ها و دستور جلسات هفتگی پل‌های نیرومندی هستند که ما را در برابر سقوط و صعودهای بی‌مورد و خطرناک در مسیرمان یاری می‌دهند، البته عملی کردن، شرط موفقیت در این راه است پس سکون جایز نیست.

در هستی هر کسی وظیفه‌ای دارد و همهٔ موجودات در این هستی کار میکنند تا هستی به این شکل که هست موجود باشد، در هر قسمتی که باشیم اگر به وظایف خود عمل نکنیم محکوم به نابودی هستیم کنگره بر این موضوع معتقد است که هر شخصی در هر جایگاه که باشد عین عدالت الهی است و خداوند نیز در کتاب شریف می‌فرماید: (لیسَ للانسان الاماسَعی) یعنی انسان چیزی نیست جز سعی و تلاش و کوشش خودش، با این وجود تکلیف منِ انسان مشخص شده و اینکه باید تلاش و کوشش نمایم تا بتوانم خود را به ارتقاء برسانم اما یک نیرو یا قدرت و یا یک انرژی باید در درون من باشد تا انگیزهٔ حرکت و کار کردن را داشته باشم.

دستورجلسهٔ هفته قبل وادی یازدهم و تأثیر آن روی من بود که بسیار زیبا در این وادی گفته شده که انسان برای اینکه بتواند مانند یک چشمه جوشش داشته باشد تا تبدیل به رود خروشان شود و به هدفش برسد باید منابع اطلاعاتی صحیح در مسیر دانایی و اختلاف پتانسیل درونی و بیرونی برای کسب انرژی داشته باشد. اگر انسان از نظر درونی و بیرونی بتواند جایگاه خود را به طرف ارزش‌ها تغییر بدهد و صعود کند در او ایجاد انرژی می‌نماید، این انرژی بستگی به تغییر جایگاه دارد؛ مثلاً فردی که از یک مقطع تحصیلی پیشرفت می‌کند و به مقاطع بالاتر صعود می‌کند یا در کسب و کار خود پیشرفت و ارتقاء پیدا می‌کند، پس ما انسان‌ها برای رسیدن به اهدافمان نیازمند این قدرت هستیم و آن را می‌توانیم با ارتقاء کار و تحصیل بدست آوریم. کار، کوشش و تلاش، باورهای انسان را قوی و امیدوار می‌کند و به شخص روح زندگی می‌دهد و در ادامه، تحصیل که برابر است با کسب دانش، تجربه و علم که این دو با هم موجبات قدرت که همان استقلال، پایداری و امنیت است را تضمین خواهند نمود.

کار و تحصیل در کنار هم قدرت شگرفی را به ما می‌دهند تا بتوانیم درست کار کنیم، درست تجزیه و تحلیل، تفکر و اندیشه کنیم و بهتر زندگی کنیم. در سفر اول تنها هدفمان رهایی بود و کنگره وسیله‌ای بود تا به رهایی برسیم اما زمانی که وارد سفر دوم می‌شویم هدف ارزشمندتری خواهیم داشت که آن هم درست زندگی کردن است؛ پس رهایی را وسیله‌ای برای درست زندگی کردن میدانیم و وقتی وارد زندگی می‌شویم هدف می‌شود رسیدن به تکامل، پس لازمهٔ تغییر ما کار، تحصیل و قدرت است.

با احترام کمک راهنما، همسفر مریم شفیعی
تنظیم و ارسال: همسفر سحر
وبلاگ نمایندگی نیک آباد