خلاصه سخنان استاد:
این دستور جلسه از سه بخش ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن تشکیل‌شده است که اگر دو بخش نخست دچار مشکل شود قبله انسان گم خواهد شد، به گفته استاد امین اگر ما بتوانیم متوجه معنی لغات شویم زندگی خیلی برای ما آسان خواهد شد و اگر توانایی انتخاب صحیح را پیدا کنیم بسیاری از مشکلات برطرف خواهد شد.
شکافتن یک کلمه و پی بردن به معنی آن بسیار مهم است در ابتدا ظرفیت را موردبررسی قرار می‌دهیم. ظرفیت یعنی حد و اندازه، به‌عنوان‌مثال یک لیوان دارای ظرفیت خاص خودش است اما یک تفاوتی که وجود دارد این است که ظرفیت آن لیوان قابل‌تغییر نیست اما در مورد انسان این‌گونه نیست بلکه ظرفیت انسان قابل‌تغییر است و حتی ممکن است ظرفیتش پایین‌تر بیاید.
وقتی می‌گوییم ما ز بالاییم و بالا می‌رویم، یعنی توانایی صعود داریم، یا زمانی که گفته می‌شود: ز گهواره تاگور دانش بجوی یعنی ما قادریم توانایی خودمان را زیادتر کنیم و باید هم این کار را انجام دهیم. اما اگر حرکت نکنیم و ظرفیت خود را افزایش ندهیم باعث تنزل و سقوط ما خواهد شد. علمی که فراگرفته‌ایم چنانچه در راستای آن گام برنداریم آن علم به‌مرورزمان به دست فراموشی سپرده خواهد شد، انسان همیشه باید به سمت تعادل حرکت کرده و به‌فرمان عقل که همان کسب علم، دانش و آگاهی است، برسد.
فرمان عقل یعنی رسیدن به نور (الله نُورُ السَّمَوَتِ وَالْأَرْضِ) خداوند نوری است برای زمین و آسمان. شخص دارنده عقل و دانش هم در وجودش نور است اما باوجود تاریکی انسان محکوم‌به فناست.
بالا بردن ظرفیت امری کلی است. همان‌گونه که قبلاً اشاره شد انسان هم دارای صور آشکار وهم صور پنهان است که نیازمند علم و دانش است. عشق بدون علم، تبدیل می‌شود به خود شیدایی مستان و به‌جایی خواهد رسید که با بمب خودش را درجایی منفجر می‌کند چون دانش و آگاهی و شناخت پشت این امر قرار ندارد اما وقتی صور انسان دارای شناخت و معرفت باشد، می‌فهمد که هم باید در ظاهر تغییر کند وهم در باطن.
شخصی که به انتهای مصرف دارو میرسد اما هنوز ازلحاظ دانایی پیشرفتی نکرده است باعث می‌شود که دوباره به مصرف مواد روی بیاورد راه افزایش ظرفیت در صور پنهان انسان در ابتدا تمرین و تکرار است. روش DST می‌گوید که چیزی به‌یک‌باره به وجود نمی‌آید، ظرفیت و پذیرش ما آرام‌آرام بالا می‌رود. لازمه کسب توانایی، شناخت صور آشکار و پنهان انسان است.
معرفت و شناخت زمانی صورت می گیردکه آگاهی و دانایی بالا برود. انسان در هرلحظه یک خودی دارد. منِ درون هرکدام از ما هرلحظه یک‌چیز می‌گوید دانایی دیروز من با دانایی امروز و یا فردای من متفاوت است. قبلاً هم دانش وهم ظرفیت پایینی داشتم، اما امروز این‌گونه نیستم.
در وادی یازدهم گفته می‌شود چشمه‌های جوشان ورودهای خروشان همگی به بحر و اقیانوس می‌رسند. باید در درون و بیرون ما اختلاف‌پتانسیل به وجود بیاید. تا به منبعی از دانش برسیم.
مورد دوم در مورد مسئولیت است که معنی آن یعنی مورد سؤال قرار گرفتن، بزرگ‌ترین مسئولیت انسان همان انسان بودن است و عمل به مسئولیت‌های محول شده پس اگر من به اولین مسئولیت خودم که همان انسان بودن است نتوانم به‌درستی عمل کنم توانایی عمل به مسئولیت‌های دیگر را نخواهم داشت.
ما در ابتدای جلسه همیشه می‌گوییم که از دست بزرگ‌ترین دشمن خودمان که همان جهل و ناآگاهی خودمان است 14 ثانیه سکوت می‌کنیم و به خداوند بزرگ پناه می‌بریم. پس باید به انسان بودن نزدیک شویم و قدرت اختیار خودمان را بهبود بخشیم و این کار درگرو این است که دچار جبر جهل و مواد مخدر نباشیم پس برای رسیدن به‌فرمان عقل باید دانایی خود را که تشکیل‌شده از آموزش، تفکر و تجربه را بالا ببریم در کنگره به ما یک سری مسئولیت‌هایی داده می‌شود که باید آن‌ها را درست انجام دهیم.
اول این نکته را باید بفهمیم که حضور هر شخص در کنگره به خاطر خودش است. وقتی من به‌عنوان یک کمک راهنما در این جایگاه قرار می‌گیرم در وهله اول به خاطر آموزش دیدن خودم است. وقتی دیدگاه به این شکل تغییر پیدا کند مسئولیت هم برای ما پله‌ای خواهد شد برای صعود. و باید بدانیم که هر خدمت و مسئولیتی در کنگره بر عهده گرفتیم برای آموزش است. اما اگر ظرفیت لازم نباشد باعث انفجار سلولی خواهد شد.
مقوله سوم در مورد قبله گم کردن است. گم کردن یعنی چیزی را از دست دادن و قبله هم یعنی جهت و سمت‌وسو و هدف و مقصد، یعنی اینکه باری به هر جهت نباشیم. شخصی به کنگره می‌آید اما با مصرف‌کننده نشست‌وبرخاست دارد دروغ می‌گوید و سر مردم کلاه می‌گذارد و قصد رسیدن به تکامل را ندارد و آمدنش به اینجا برای گذران وقت است.
وقتی از ما سؤال می‌شود که قبله‌ات کجاست؟ یعنی جهت و سمت‌وسویت کجاست. کنگره محل ترک مواد مخدر نیست بلکه کوچک‌ترین هدف، درمان مواد مخدر است هدف اصلی احیای انسانیت انسان است هرکدام از کسانی که وارد کنگره شده‌اند در ابتدا مانند آب سرگردانی بوده‌اند. آب سرگردان هم وقتی به‌جایی میرسد تخریب ایجاد می‌کند، اما وقتی به‌درستی هدایت شود باعث سرسبزی و آبادانی خواهد شد
ما در ابتدا به سمت تاریکی حرکت می‌کردیم، اولین قدم این است که روی خود را برگردانیم وجهت را تغییر بدهیم تا به نور و روشنایی برسیم
وقتی تفکر سالم باشد می‌توانیم به این مرحله برسیم تمام هستی ما درگرو جهان‌بینی صحیح است و باید علم و دانش و بینش ما نسبت به جهان اطراف تغییر پیدا کند. در پایان توجه به این نکته ضروری است که مأخوذ به آداب بودن هم کار درستی نیست یعنی اینکه ما توانایی انجام کاری را نداشته باشیم و آن مسئولیت را بپذیریم. هم باعث خستگی خودمان و هم دیگران خواهیم شد. پس‌کاری که قبول می‌کنیم باید در حد توانایی ما باشد.
کمک راهنما محمد رضا رحمت الهی
نویسنده: مسافر علی اصلانی
- تعداد بازدید از این مطلب :
4097