به نام قدرت مطلق؛"الله"
جلسه اول از دور دوم سری لژیون آموزشی "درمان وابستگی به نیکوتین ویلیام وایت" به استادی کمک راهنمای گرامی، مسافر "محمدرضا رحمت الهی" و دبیری مسافر امیرحسین، روز یک‌شنبه مورخ 1396/2/3 آغاز به کار نمود.
دستور جلسه:"آداب معاشرت"،"تعادل"،"ادب و بی‌ادبی".
:خلاصه سخنان استاد
آداب به مفهوم راه درست، عادات و رسوم است. اکنون باید تفاوت اخلاق و آداب را بدانیم. اخلاق به معنای اوصاف نفس آدمی هست. بیانگر این مفهوم است که خلق‌وخوی ما در چه مرحله‌ای قرار دارد. اما آداب از اعمال و کارهای انسان سرچشمه می‌گیرد. آداب امری نسبی هست. بدین معنا که هرکجای جهان، آداب و رسم و رسوم خاص خود را دارد. در ایران نوعی از فرهنگ و آداب‌ورسوم وجود دارد ولی برای مثال آداب و فرهنگ کشورهای اروپایی با ایران متفاوت است. یا مثلاً در تهران و یا اصفهان، غذا با قاشق و چنگال خورده می‌شود و برای مثال در سیستان و بلوچستان، غذا را با دست می‌خورند. مثلاً آداب ازدواج در هر منطقه‌ای خاص همان نقطه است و با مناطق دیگر تفاوت‌هایی دارد. در بعضی از مناطق، خانواده دختر از خانواده پسر مبلغی تحت عنوان شیربها می‌گیرند ولی مثلاً در اصفهان، خانواده دختر نه‌تنها شیربهایی نمی‌ستانند؛ بلکه جهیزیه هم می‌دهند. بنابراین نتیجه می‌گیریم آداب، همان علم یا قوانین مخصوص هر منطقه است.
اخلاق برخلاف آداب، امری است "کلی". اخلاق به مفهوم صفات هر انسان است. ما در هرکجا که زندگی می‌کنیم، موظفیم که پایین‌ترین مرحله نفسمان که همان نفس حیوانی یا اماره هست را طبق یک سری از اصول و قواعد، به مرتبه نفس انسانی، ارتقا دهیم. و این همان تعریف کلی اخلاق هست. زمانی که آدمی، از مرحله نفس حیوانی یا اماره گذر کرده و وارد مرتبه نفس انسانی گردید، باید پایبند یک سری اصول و قوانین باشد. برای مثال در مورد غذا خوردن، ملزم به رعایت برخی قوانین است. یک حیوان به هر شکلی که بخواهد غذا می‌خورد ولی انسان نمی‌تواند این‌گونه عمل کند. برخی حیوانات زندگی اجتماعی ندارند و در انزوا زندگی می‌کنند ولی انسان اولین نکته‌ای که می‌آموزد، این است که باید اجتماعی زندگی کند و همزیستی مسالمت‌آمیز داشته باشد. انسان موظف به اجرای قوانین و آداب معاشرت است.
در هرکجای دنیا، دروغ امری ناپسند و ضد ارزش محسوب شده و یا خساست در هرکجای هستی، زشت و ناپسند شمرده می‌شود. همین صفات بد و ضد ارزش‌هاست که ما انسان‌ها را دچار مشکل و رنج و عذاب می‌کند. زمانی که انسان از مرحله نفس حیوانی وارد مرتبه نفس انسانی شد، نیازمند حشرونشر و دادوستد با اجتماع و دنیای پیرامون خود می‌شود. احتیاج به زایش و تولید پیدا می‌کند. بنابراین لازم است بدانیم که؛ این همزیستی، زایش و تولید از یک سری اصول و قواعد پیروی می‌کند. اکنون بهتر است بپردازیم به مفهوم یا تعریف اصل مهم،"ادب". ادب به مفهوم؛ آموختن علوم و دانش گوناگون. ادب به علوم و معارف عمومی نیز اطلاق شده که در مورد شخص یا شیئی به کار گرفته می‌شود. هنگامی‌که ما در حریم شخصی یا منزلمان هستیم می‌توانیم نوعی از پوشش را استفاده یا نوعی از رفتار را از خودمان نشان دهیم ولی زمانی که وارد اجتماع یا مکان‌های عمومی شده، نمی‌توانیم هر طور که دلخواه خودمان است رفتار کنیم و یا پوشش داشته باشیم.
انسان مبادی‌آداب یا با ادب به فردی گفته می‌شود که قوانین و اصول جامعه‌ای را که در حال زیستن در آن است محترم شمرده و آنها را به‌دقت رعایت نماید. خداوند در سوره نور از کلام‌الله شریف بسیار صحبت از آداب و قوانین اجتماعی کرده است. اولین و بدیهی‌ترین نکته‌ای که در این سوره مبارکه به آدمی آموخته‌شده، احترام به افراد و سلام کردن به ایشان است. نکته بعدی مراعات حال یکدیگر است. در سوره مبارکه نور، خداوند فرموده است:"مؤمنان رستگار می‌شوند."منظور پروردگار از مؤمنان چه کسانی هستند؟ مؤمنان همان‌هایی هستند که ایمان آورده و قوانین و آداب مذکور را به شایستگی و درستی رعایت می‌کنند و بدان پایبندند. اسلام کامل‌ترین دین است و در مورد هر موضوعی آدابی وضع نموده است. بعضی افراد فقط یک وجه از آداب را در نظر گرفته و آن را رعایت می‌کنند. برای مثال آداب طرز بیان و یا همان صحبت کردن را فقط رعایت نموده و اصطلاحاً لفظ قلم صحبت می‌کنند. ولی رعایت فقط همین یک وجه، کمک چندانی به ما نمی‌کند.
در دین ما، هر موردی آدابی دارد. مثلاً آداب همسرداری، آداب غذا خوردن و یا آداب زناشویی. و حتی آداب قضای حاجت. که برای مثال به هنگام ورود به سرویس بهداشتی با پای چپ واردشده و برای خروج با پای راست خارج شویم، تا فشار به قلب وارد نشود و سکته رخ ندهد. یکی دیگر از آدابی که دین اسلام بسیار بر آن تأکید نموده، آداب همسایه داری است. اشخاصی که در مجتمع مسکونی آپارتمانی زندگی می‌کنند، ملزم به رعایت فرهنگ آپارتمان‌نشینی هستند تا مبادا موجب آزار دیگران شوند. ادب و فرهنگ از فهم سرشار و ادراک حقایق نشاءت می‌گیرد. و همچنین بی‌ادبی از جهل و ناآگاهی انسان سرچشمه می‌گیرد. نکته حائز اهمیت در این دستور جلسه، ترتیب قرارگیری آن در ردیف دستور جلسات دیگر است. به چه علت، این دستور جلسه، پس از دستور جلسه‌های جهان‌بینی یک و دو قرار می‌گیرد؟ به این دلیل که همان‌طور که در بالا گفته شد، ادب از فهم سرشار و ادراک حقایق و بی‌ادبی از جهل و نادانی انسان سرچشمه می‌گیرد.
بنابراین ما باید دستور جلسه جهان بینی یک و دو را گذرانده و آموخته باشیم تا برای درک این دستور جلسه آماده‌باشیم. بنا به گفته جناب مهندس دژاکام: انسان عمل خطا یا بی‌ادبی انجام نمی‌دهد، مگر انسانی که جاهل و نادان باشد. با امید به عمل به دانسته‌ها و با آرزوی رهایی تمامی انسان‌های در بند، از اسارت اهریمن اعتیاد به مواد مخدر و نیکوتین.
استاد جلسه؛ کمک راهنمای گرامی:
مسافر محمدرضا رحمت الهی
نویسنده متن: مسافر امیرحسین شمس
- تعداد بازدید از این مطلب :
3003