در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود

برای اولین بار که سر تیتر وادی دوازدهم را خواندم هیچ درکی از آن به ذهنم نرسید و درواقع هیچ برداشتی از آن نداشتم، اما با خواندن متن وادی و در ادامه گوش دادن سی دی مربوطه و همچنین گذراندن چند سال از این دستور جلسه در دستور جلسات سالیانه کنگره آنچه را که امروز از این قانون برداشت و ادراک می‌کنم را می‌نویسم.

به نظرم این‌گونه است که یکی از گره‌های کور درمان اعتیاد و همچنین عدم موفقیت در بعضی از امور زندگی به این قانون برمی‌گردد. چراکه اکثر انسان‌ها در مسائل و مشکلات زندگی و نیز حتی گاهی در برنامه‌ریزی‌های خود یا پروسه زمان را در نظر نمی‌گیرند و یا آن را به‌طور ناقص مورداستفاده قرار می‌دهند که معمولاً نتیجه آن یا با شکست توأم می‌شود و یا در همان اوایل راه یا مسیر، آن موضوع را نیمه‌کاره رها کرده و به نقطه سرخط خود برمی‌گردند.

اما درواقع در موضوع خودمان یعنی در درمان اعتیاد در کنگره 60 از مسئله زمان به‌خوبی و با نهایت دقت استفاده‌شده است و نتیجه آن را نیز در تعداد زیادی از درمان شدگان در کنگره 60 می‌بینیم. در همه جای دنیا و در ترک‌ها به روش‌های مختلف از ترک‌های سنتی گرفته تا ترک‌های دارویی و نیز ترک‌های مثلاً علمی امروزه، همگی آن‌ها از پروسه زمان فاکتور گرفته‌اند و یا نهایتاً 20 روز تا یک ماه به آن زمان داده‌اند که نتیجه آن این بوده که حتی یک مورد هم انسان درمان شده به معنای واقعی در آن دیده نشده است.

یک قانون را در نوشتارهای کنگره می‌خوانیم که از آب نرم‌تر و از سنگ سخت‌تر نداریم اما همین آب با نرمی خود به‌مرور زمان قدرت اثر گذاشتن و رخنه کردن در سنگ را از خود به نمایش می‌گذارد و با استفاده از همین قانون و تکرار و تکرار و نظم دادن به مسئله درمان و استفاده از داروی جایگزین به‌جای مواد مخدر مصرفی که در ابتدا دوره سازگاری دارد و در ادامه جایگزین شدن و سپس ترمیم و بازسازی سیستم‌های ازکار افتاده را دوباره احیاء نموده و باعث به تعادل رسیدن جسم و فیزیولوژی شخص می‌شود و همان‌طور که می‌دانیم با به تعادل نسبی رسیدن جسم، روان هم در موازات آن به تعادل نسبی می‌رسد و اما با شرکت در کارگاه‌های آموزشی و لژیون‌ها و استفاده از نشریات و سی‌دی‌ها که رکن اصلی و اساسی آموزش‌های کنگره می‌باشند جهان‌بینی شخص نیز به تعادل نزدیک می‌شود و در کنگره نه‌تنها درمان واقعی اعتیاد اتفاق می‌افتد بلکه هزاران نمونه تبدیل به استاد می‌شوند، استادانی که اول برای زندگی خودشان مفید و مؤثر واقع می‌شوند و در ادامه به انسان‌های دیگر دربند اعتیاد یاری می‌رسانند که آن‌ها نیز راه‌گم‌کرده خودشان را پیدا کنند و به مسیر بازگردند.

و این‌گونه بر تأثیر وادی دوازدهم در درمان اعتیاد مهر تأیید می‌زند که همان‌گونه که در کاشت دانه گندم در زیرخاک از همان لحظه اول تغییرات شروع می‌شود و با مساعد بودن شرایط زمین و یاری همان نیروهای القاء، احیاء و تحرک که به کمک می‌آیند تغییرات آرام‌آرام انجام‌شده و در ادامه تبدیل صورت می‌گیرد و نهایتاً یک‌دانه گندم با هفتاد دانه گندم ترخیص می‌شود، اما نکته مهم در آن است که فصل کاشت و برداشت گندم که حدود هشت ماه زمان لازم دارد شاید تا 5 یا 6 ماه اثری از دانه‌های گندم نباشد و ما فقط قدری گیاه ببینیم که در حال رشد هستند اما این به آن معنا نیست که از به دست آوردن گندم ناامید شویم و کار را رها کرده و به دنبال کار دیگری برویم، دلیل آن این است که هنوز کاشت ما به آخر امر خودش نرسیده است و ما باید زمان لازم را به آن بدهیم تا نتیجه حاصل شود.

و در پایان هم همان‌گونه که در متن این وادی اشاره‌شده است برای درک بهتر از این وادی بهتر است هرساله درختی بکاریم تا با رشد آن به مسائلی از قبیل القاء، احیاء و تحرک و یا تغییر، تبدیل و ترخیص که در این قانون نام‌برده شده است بیشتر پی ببریم.

نویسنده: محمدرضا محمدی
تایپ و تنظیم: هم‌سفر محدثه