نوزدهمین سالگرد تولد آقای مهندس در گروه خانمهای مسافر

از همه ی شما متشکرم. واقعا خوشحالم کردید. من گفته بودم که تولد 14 سالگی و 25 سالگی را می گیرم. یکی اینکه می خواستم تولد به همه ی بچه های کنگره برسد و بچه های کنگره همه باشن و این برنامه یک جای بسیار بزرگی را می خواست که مشکل بود و با قوانین جور در نمیامد. اگر بخواهم در این مراسم به همه ی شهرستانها و شعب بروم باز هم مشکل بود. امروز هم در عمل انجام شده قرار گرفتم و نمی توانم جلوی شما را بگیرم. به هر حال خوشحالم.

این نوزده سال گذشت و مثل برق و باد هم گذشت. همانطور که در مورد اصحاب شمال و یمین گفتم؛ اگر کمک و یاری بچه ها نبود این کار بسیار سخت و دشوار می شد. مسئله ای که بسیار مهم است تربیت انسانهاست. تربیت انسان در گذشته به سختی امکان داشت. به طوری که بزرگان به سختی یک نفر را می توانستند با خود همگام کنند. در نتیجه تعداد کمی همراه می شدند. مولانا در آن زمان به ستوه می آید و درآن شعر می گوید:

کز همرهان سست عناصر دلم گرفت / شیرخداو رستم دستانم آرزوست
دی شیخ همی با چراغ گشت گرد شهر  / کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست
گفتند یافت می نشود جسته ایم ما  / گفت آن که یافت می نشود آنم آرزوست

این شعر می خواهد بگوید؛ که شیخ دور شهر را می گشت تا یک انسان پیدا کند. شمس هم یک موجود مکاشفه ای و سماوی هست. اما خوشبختانه در این مقطع لطف بسیار بسیار زیادی که خداوند به من کرده، داشتن یاران با وفا و به قول امروزی ها پای کار هست. و این خیلی خیلی ارزشمند است. اگر آنها نبودند این کار امکان پذیر نبود. ما شاید نزدیک به 2000 نفر کمک راهنما و راهنما داریم. و در این بین ما بد نداریم. اون درصد کم هم لااقل 20-30نفر را از تاریکی اعتیاد خارج کرده اند پس بد نمی توانند باشند. بدترین بدترین راهنمایان، از بهترین آدم ها هستند. یاران مسئله ی بسیار مهمی است. این رو هم در قسمت خانم ها و هم در قسمت آقایان داریم.

اگر از دیده بانها بگذریم بقیه ی ایجنت ها و مرزبانان و همه و همه وفادار ...  همه پای کار ... همه بدون درخواست ... بدون اینکه چیری بخواهند در حال انجام کارهایشان هستند. فقط دلشان خوش است که بگویید دستت درد نکند و همین برایشان ارزشمند است. همین که روی یک پاکت یادداشت بزارید خوشحال هستند.

ما توانستیم این موضوع را در این مقطع به وجود بیاوریم. بگذریم که، 15000 تا20000 نفر را به درمان قطعی رساندیم. و این موضوع مهم میسر نمی شد مگر با آموزشهای پی در پی . آموزشی که در آن هر هفته یک سی دی داریم. من از همه ی شما تشکرو قدردانی می کنم و این رحمتی بود که خداوند به ما عطا کرد. خداوند اجازه خدمت را به هر کسی نمی دهد. این را بدانید و آگاه باشید.
آدمهایی هستند که میلیاد ها تومان دارند و نمی دانند کجا خرج کنند؛ یا اینکه یک آدمی را ماشین زده او را به بیمارستان می رسانند و کلی مورد تشویق قرار می گیرد. یک نفر را از غرق شدن در آب نجات میدهند، عکسش را در روزنامه می اندازند. اینقدر کمک انسان به انسان مهم هست. ولی بچه های ما هر روز غریقی را از آب بیرون می کشند. الان جوری شده که هفته ای 100 نفر غریق را بیرون می کشند.

من از گروه خانمهای مسافر متشکرم که در راس شما خانم راد هست. ایشان زحمات و تلاشهای زیادی انجام میدهندو سیستم را می چرخانند. از ایشان تشکر می کنم. خانم راد خدمات زیادی را انجام داده اند و به کمک ایشان توانستیم به این نقطه برسیم. همین طور از خانمهای کمک راهنمایی که حضور دارند و یا الان در جمع ما نیستند هر کدام یه مقدار کار را جلو بردند. خداعمرشان بدهد. همین طور مرزبانان حاضر و مرزبانان قدیم، و هر کس که خدمت می کند به خدا واگذار می کنم. و خداوند پاداش همه را به موقع میدهد و چقدر قشنگ است که در خواست نداشته باشی و نخواهی. آن موقع درست است و آن موقع بهتر خواهد داد.

با اینکه نمی خواهم جشن تولد بگیرم ولی از شما متشکرم و خوشحال شدم که این کار را انجام دادید.

امیدوارم همه ی ما بتوانیم بدون تمنای دل برای انسانها کمک باشیم.

تهیه و تنظیم گزارش
خانم مونا