و عشق است که تیر را به هدف می‌نشاند

مصاحبه با مسافر مجتبی رسولی و هم‌سفر الهه ربیعی اولین زوج باشگاه تیر و کمان کنگره 60

سلام، لطفاً خودتان را معرفی بفرمایید:

مجتبی: سلام دوستان، مجتبی هستم یک مسافر، آنتی ایکس، تریاک و ترامادول، ده ماه سفر کردم، راهنما آقای علی صداقت، رهایی هشت سال و سه ماه.

در ضمن سفر سیگار هم کردم، به راهنمایی آقای مهندس دژاکام، ده ماه سفر کردم، الآن سه سال است که از بند سیگار آزاد و رها هستم.

الهه: سلام دوستان الهه هستم، هم‌سفر رضا

در حال حاضر چند مدت است که در این رشته فعالیت می‌کنید؟

مجتبی: من از زمانی که رها شدم، به سفارش آقای مهندس فعالیت خود را در این رشته شروع کردم، چون در ابتدا علاقه‌ای به این رشته نداشتم و به نظرم کار بیهوده‌ای بود، ولی بعد از رهایی به سفارش جناب مهندس این رشته ورزشی را شروع کردم و الآن هشت سال و سه ماه از فعالیت من در این رشته می‌گذرد.

الهه: من هم به دلیل حضور و فعالیت مادرم در این رشته و همچنین به دلیل اینکه ره‌جوی خانم آنی کماندار بودم با این رشته آشنا شدم و الآن سه سال است که به فعالیت در این رشته مشغولم. 

راجع به رشته تخصصی خود در ورزش تیر و کمان توضیح بدهید؟

مجتبی: من در رسته ریکرو فعالیت می‌کنم و معمولاً بین کمان داران در رسته ریکرو و کامپوند همیشه رقابت وجود دارد، البته بیشتر جهت شوخی و مزاح است.

در رشته تیر و کمان با توجه به فیزیک بدنی و علاقه شخصی و تشخیص مربی، فردی که وارد این رشته می‌شود می‌تواند یکی از دو رسته ریکرو و یا کامپوند را انتخاب نماید. من هم به دلیل فیزیک بدنی و علاقه شخصی جذب رشته ریکرو شدم و اگر بخواهم کری بخوانم، یکی از افتخاراتم این است که تابه‌حال کمان کامپوند را نکشیده‌ام.

الهه: همان‌طور که در کنگره همه‌چیز بر مبنای حس صورت می‌گیرد، در اینجا هم من با حس خود و با توجه به فیزیک و آناتومی بدنی رسته ریکرو را انتخاب کردم و این رسته را بیشتر دوست داشتم و در حال حاضر هم بسیار راضی هستم.

این رشته چه تأثیری در زندگی شما داشته و چه برداشتی از آن داشته‌اید؟

مجتبی: رشته تیراندازی باکمان نمونه کوچک‌شده یک زندگی است. من همیشه از چند بابت جناب مهندس را دعا می‌کنم، اول برای درمان اعتیادم، بعد برای درمان سیگار و بعدازآن نیز به جهت سفارش ایشان برای فعالیت در این رشته. باید این رشته را تجربه کرد تا حس آن را متوجه شد. اگر کسی تیرانداز خوبی باشد، در زندگی هم موفق خواهد بود؛ زیرا تیراندازی هنر انجام چند کار درآن‌واحد است وزندگی هم به همین صورت است؛ یعنی اگر ما بلد باشیم چند کار را باهم و به نحو احسن انجام دهیم، می‌رسیم به همان مرحله چندبعدی بودن و تیراندازی این کمک را به من می‌کند و همین‌طور آرامشی که در زمان تیراندازی به انسان دست می‌دهد و هر مشغله ذهنی با به دست گرفتن کمان به زمین گذاشته می‌شود. همانندساز زدن، در آن چند ساعت از مشکلات جدا می‌شوی و در ادامه می‌توانی از آن‌ها عبور کنی.

تأثیر ذهنی این رشته روی شما چیست؟

الهه: ورزش تیراندازی رشته ایست که بیننده ندارد، چون دائماً حرکتی تکرار می‌شود، ولی زمانی که خود فرد این رشته را انجام می‌دهد، همانند سفر در کنگره، سفری درونی را آغاز می‌کند و آن درون من است که همه‌چیز را مشخص می‌کند و ما از کنگره همه آموزش‌ها را می‌گیریم و آن را اجرایی می‌کنیم. در کنگره به ما می‌گویند که تغییر و تحول باید از درون ما صورت بگیرد تا دیگران این تأثیرپذیری را بگیرند. تیراندازی هم به همین شکل است و چیز دیگری که در این رشته موردعلاقه من است اینکه، هیچ‌وقت این رشته یکنواخت نیست و من نمی‌توانم همیشه یک‌روند را طی کنم و همیشه خوب تیر بزنم و همیشه روز من باشد، خیلی عوامل باعث می‌گردد که در یک روز تیر من خوب باشد یا بد.

تیر و کمان ورزشی است که هزینه‌های اولیه بالایی دارد، راجع به هزینه‌ها و مسائل مالی این رشته برای ما بگویید؟

مجتبی: در قدم اول این مهم است که در کنگره شرایط ورزش و آموزش را برای ما مهیا کرده‌اند و ما تا چند ماه می‌توانیم از امکانات کنگره استفاده کنیم و این شرایط برای آموزش کاملاً رایگان است و مربیان ما هیچ هزینه‌ای دریافت نمی‌کنند.

بیرون از کنگره مبلغ ورودی هر جلسه 25000 تومان است، درحالی‌که این مبلغ در کنگره 5000 تومان است.

من اگر این موضوع را در نظر نگیرم و بخواهم به انتهای آن نگاه کنم، هیچ‌گاه حرکتی صورت نمی‌گیرد. امروز من باید ابتدا را ببینم و حرکت خود را شروع کنم. باور کنید من هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم که بتوانم یک کمان بخرم، ولی با حرکت راه نمایان می‌شود.

الهه: مسئله دیگری که وجود دارد، نظر اطرافیان راجع به این ورزش است که با عنوان گران بودن این رشته، مانع حرکت در این راستا می‌شوند.

ولی کنگره این شرایط را فراهم کرده است و فرد می‌تواند با امکانات کنگره در این رشته فعالیت خود را شروع کند. در ضمن می‌توانیم شروع فعالیت را همانند کنگره، به‌صورت پله به پله انجام دهیم و به‌مرورزمان به سمت لوازم و کمان حرفه‌ای برویم و از ابتدا با لوازم گران‌قیمت فعالیت خود را شروع نکنیم و با هزینه کم یک مجموعه خوب را تهیه کنیم.

به‌غیراز ورزش در بعد سلامت جسم و روان، آیا برنامه و دلیل دیگری هم برای انجام این ورزش در ابعاد قهرمانی دارید؟

مجتبی: هدف و تصویر خود من از این ورزش، اسم خود من نیست و اگر زمانی در این رشته مدالی گرفتم، این مدال را کنگره گرفته است و وقتی هدف بزرگی داشته باشی، در مسیر آن به هدف‌های کوچک‌تر هم‌دست پیدا خواهی کرد. رساندن پیام رهایی آن‌قدر مهم است که هدف‌های دیگر در مقابل آن هدفی کوچک است و این کاری است چندوجهی.

الهه: ما هم‌سفران در کنگره در حال سفر هستیم و ورزشی که انجام می‌دهیم تکمیل‌کننده سفر ماست و تنها پیامی که برای آن فعالیت می‌کنیم، این است که پیام کنگره را به همه دنیا رسانیم و آن پیام رهایی از دام اعتیاد است که ما نیز به‌نوعی با آن دست‌به‌گریبان بوده‌ایم.

اگر مطلب یا موضوعی ناگفته مانده و عنوان کردن آن می‌تواند به شخصی که این مطلب را مطالعه می‌نماید، کمک کند، لطفاً عنوان بفرمایید؟

مجتبی: روی حرف من بیشتر با سفر اولی‌هاست، الآن در کنگره الزامی است که هر شخص در یک‌رشته ورزشی فعالیت کند، زمانی که ما سفر می‌کردیم ورزش کردن ممنوع بود و کسی که در سفر اول بود، نباید ورزش می‌کرد. ولی الآن شرایط به‌طور مطلوبی تغییر کرده و کنگره به این سطح از آگاهی رسیده که ورزش یکی از مکمل‌های درمان است.

فضای مجموعه ورزشی تختی (باشگاه تیر و کمان کنگره 60) فضایی هم دوستانه و هم آموزشی است و دوستانی که این موضوع را تجربه کرده‌اند بامنظور من کاملاً آشنا هستند. من هم در این مجموعه هم ورزش می‌کنم و هم آموزش می‌گیریم.

همین‌جا از ایجنت محترم باشگاه، جناب آقای حکیمی و مرزبانانی که زحمات زیادی می‌کشند، تشکر می‌کنم که فضای باشگاه این‌قدر سالم است و همه‌چیز برای ورزش، تفریح و آموزش فراهم است، برای اینکه من بیایم و حالم خوب بشود و اگر نیایم کم‌کاری از خود من است.

الهه: من هم‌روی سخنم باخانم‌های هم‌سفر است. خانم آنی سختگیری بسیاری در مورد ورزش هم‌سفران دارند و نکته قابل‌توجه این است که تیراندازی باکمان ورزشی است که خانم‌ها، خیلی راحت می‌توانند در آن پیشرفت کنند و بهترین شرایط هم برای این رشته در کنگره 60 فراهم است.

من هم می‌خواستم از ایجنت محترم، جناب آقای حکیمی، سرکار خانم آنی کماندار، آقای امین دژاکام و مرزبانان محترم، کمال تشکر را داشته باشم که این شرایط خوب را برای من فراهم کردند که من بتوانم در کمال آرامش در این مجموعه حضورداشته باشم و تیر بزنم.

مجتبی: مطلب دیگری که عنوان کردن آن، یادآوری برای خود من است، پیامی است از آقای مهندس دژاکام:

"یک تیر که از چله کمان رها می‌گردد، قدرت جسم، آن تیر را پرتاب می‌کند، قدرت تفکر و ذهن آن تیر را هدایت می‌کنم و عشق است که آن تیر را به هدف می‌نشاند."

امیدوارم تک‌تک ما که در این رشته فعالیت می‌کنیم این سه مرحله را داشته باشیم تا بتوانیم تیرهای خوبی بزنیم و با ورزش خود کنگره را به دیگران نیز بشناسانیم و پیام رهایی را به گوش همگان برسانیم.

در انتها از وقتی‌که گذاشتید و مطالب مفید، قابل‌تأمل و آموزنده‌ای را که عنوان کردید، سپاسگزارم.

مصاحبه: مسافر حامد، لژیون آقای محمد احمدی