رنگین کمان

هیچ‌چیزی در دنیا زشت نیست، اما به‌صورت تمثیل رنگ سیاه مربوط به نیروی بازدارنده و منفی است و رنگین‌کمان نشان‌دهنده‌ی رنگ‌های مختلف و شادی و شعف و در کنگره تمثیل رسیدن به رهایی است. درمان در کنگره هم درواقع حرکت از یک نقطه‌ی سیاه یعنی همان تاریکی اعتیاد به روشنایی رهایی است.

هر شخصی در دلش درد و رنجی دارد و خیلی دردها هم در سینه پنهان می‌ماند و البته این دردها و پستی بلندی‌های زندگی بسیار طبیعی است و در همه‌ی زندگی‌ها رخ می‌دهد. اینکه گمان کنیم در زندگی به‌جایی می‌رسیم که هیچ مشکلی نداریم، کاملاً اشتباه است. در زندگی خود باید بیاموزیم که به‌جای تماشاچی بودن و توقع داشتن از دیگران، بازیگر باشیم و خودمان زندگی خودمان را سروسامان بدهیم. افرادی که تماشاچی هستند همیشه در حال غر زدن هستند و از اطرافیان خود شاکی می‌باشند.

مسائل و مشکلات در زندگی‌مان نقاط منفی نیستند، زیرا وقتی می‌خواهیم به‌جای بالایی برسیم باید یک سری تاریکی‌ها یا درد و رنج‌ها را تحمل‌کنیم و این‌یک قانون است، مثلاً زمانی ما ارزش سلامتی را می‌دانیم که به بیماری گرفتارشده باشیم.

در زمان اعتیاد، فرد معتاد مثل یک فرد یخ‌زده است که هیچ حسی ندارد و دوست را دشمن و دشمن را دوست می‌بیند، اما در طی سفر این یخ‌ها ذره‌ذره آب می‌شوند و فرد مصرف‌کننده به‌طرف احیا شدن حرکت می‌کند و حس‌ها شروع می‌کنند به باز شدن و پرده‌ها ذره‌ذره کنار می‌روند. جویبارها جاری می‌شوند یعنی سیستم شبه افیونی به کار می‌افتد و همین‌طور که فرد در سفرش جلو می‌رود، درست مثل تغییر فصل‌ها شروع به تغییر می‌کند.

تفکر مثبت به‌تنهایی جوابگو نیست یعنی حتی بزرگ‌ترین و بهترین فکرها اگر حرکتی در راستای آن‌ها نباشد، به نتیجه‌ای نخواهد رسید. یک مسافر باید در طی سفر برای هر موفقیت کوچکی که به دست می‌آورد خوشحال و قدردان باشد زیرا همین تغییرات کوچک، ذره‌ذره باعث ایجاد یک

تغییر اساسی و بزرگ می‌شوند.

هر آموزشی که قرار است به انسان داده شود بایستی قبل از آن ظرفیت لازم در شخص سنجیده شود زیرا وقتی ظرفیت لازم وجود نداشته باشد و اطلاعات زیادی به‌یک‌باره به او آموزش داده شود، قطعاً شخص دچار تخریب می‌شود و اغلب کسانی که می‌خواهند به یک‌باره و با حضور در کلاس‌های عرفانی در کوتاه‌ترین مدت، اطلاعات جدید کسب کنند، حتماً دچار اشکالات زیادی می‌شوند و اغلب آن‌ها به انواع تومورها مبتلا می‌شوند.

نویسنده: مسافر خانم مونا
نگارنده: مسافر خانم ستاره