کارگاه آموزشی عمومی؛ مراسم تجلیل از کمک راهنمایان با حضور دیده‌بان محترم گروه خانواده سر کار خانم آنی

 

خلاصه سخنان استاد:
 

بعد از مدتی دوباره خداوند یاری کرد که به اصفهان بیاییم و از خدمات بعضی از دوستان سپاسگزاری کنیم و از آن‌ها تجلیل به عمل آوریم. در مورد دستور جلسه که چی؟!

برای همه ما بارها پیش‌آمده که از خودمان بپرسیم که چی؟! درس بخوانیم، به دانشگاه برویم یا حتی بچه‌دار شویم که چی؟ 

بچه‌ها را تربیت کنیم که چی بشود؟ و خیلی که چی های دیگر... و اگر ما به این که چی ها پاسخی ندهیم یعنی به انسانیت هیچ اهمیتی نداده‌ایم. در مورد مصرف‌کننده‌ها این کلمه خیلی رایج بوده و هست... مثلاً یک فرد مصرف‌کننده می‌گوید چرا باید ترک کنم و دچار دردسر بشوم؟ 

ولی اگر به رهایی برسم انسان سالمی می‌شوم و به خانواده‌ام، خودم و حتی جامعه‌ام بهتر توجه می‌کنم. این پاسخ که چی هایی است که باید از خودمان بپرسیم و جواب بدهیم. ولی اگر قرار باشد هر قدمی که در زندگی برمی‌داریم بگوییم که چی؟! فقط و فقط باید منتظر مرگمان باشیم و باید بدانیم که بشر باید برای خودش ارزش قائل شود. باید بدانیم که امروزه دانش‌آموز تابع معلم و سیستم آموزشی است پس اگر به این ساختارها که ساخته دست بشر هستند توجهی نشود، سنگ روی سنگ بند نمی‌شود و اگر ما امروزه این ساختارها را به اینجا رسانده‌ایم هدف داشته‌ایم و هدف والاتری داریم. باید توجه داشته باشیم که هیچ‌وقت اعتیاد از بین نمی‌رود، درمان می‌شود اما هیچ‌وقت تمام نمی‌شود، تغییر و تحول‌های بسیاری در حال رخ دادن است و ما شاهد آن‌ها بوده‌ایم و هستیم.

ما زندگی می‌کنیم و به زندگی دیگران توجه می‌کنیم و به سالم زیستن و رهایی‌شان اهمیت می‌دهیم و باید بدانیم که اعتیاد ادامه دارد و ما باید تحولاتی در آن ایجاد کنیم که به اطرافیانمان کمک فکری برسانیم، کمک فکری هم وقتی ممکن می‌شود که علم وجود داشته باشد و درنهایت سعی کنیم کانون خانواده را گرم و آرام نگاه‌داریم و به آن اهمیت دهیم تا در آینده بتوانیم به آن‌ها کمک کنیم. 

سخنان سرکار خانم مریم داوودی:

آسمان رقصید و بارانی شدیم، موج زد دریا و طوفانی شدیم، تحفه چندین ساله‌ی دل‌باز شد، یا علی گفتیم و عشق آغاز شد. هر چه فکر کردم که امروز اینجا صحبتی داشته باشم چیزی به ذهنم نیامد غیر از اینکه به گفته‌ی یکی از بزرگواران: زندگی با تحول شروع می‌شود نه با تولد. برای من هم آن تحول در کنگره برایم اتفاق افتاد. در وادی ۱۰ گفته می‌شود: صفت گذشته در انسان صادق نیست جون جاریست. من واقعاً به این مطلب رسیدم و "همسفر بودن" که قبلاً همسفر نبودم و اتفاقاتی در این چند سال برایم افتاد که زندگی‌ام دگرگون شد. خداوند را بسیار سپاس میگویم و اینجا فقط می‌خواهم تشکر کنم از آقای مهندس که این بستر را برای ما فراهم کردند و از خانم آنی عزیز که امروز این افتخار را به من دادند که در این جایگاه حضورداشته باشم. تشکر از خانم آذر عزیز که هر چه مشکل داشتم ایشان برایم رفع کردند و از آقای حکیمی که واقعاً استادانه به من کمک کردند و از خانم سودابه راهنمای خوبم و بعد هم تشکر از مسافرم که اگر ایشان نبودند من هم اینجا نبودم. 

تشکر از بچه‌هایم که خیلی کمکم کردند و بعد هم از رهجوهایم که در این ۴ سال ۸ نفرشان به درجه‌ی کمک راهنمایی رسیدند و برای من این افتخار بزرگی است. برایشان آرزوی موفقیت می‌کنم و انشاا... که همه‌ی این عزیزان در این جایگاه حضور داشته باشند.

سخنان سرکار خانم مینا مأمن پوش:

تشکر می‌کنم از شما خانم آنی که امروز قبول زحمت کردید و بنده را سرافراز کردید که در جشن ما شرکت نمودید. من اگر بخواهم در مورد این مطلب ۵ دقیقه صحبت کنم واقعاً برایم سخت است ولی تنها چیزی که الآن و در حال حاضر به ذهنم می‌رسد این است که خدا را شکر کنم که کنگره سر راه زندگی من قرار گرفت و با کنگره آشنا شدم و توانستم در کنگره پایدار بمانم و از آموزش‌های ناب کنگره توسط خانم طاهره اسماعیلی کمک راهنمای عزیزم و راهنمای مسافرم جناب آقای فنایی استفاده کنم؛ اگر اینجا هستم به لطف این بزرگواران است. همچنین از مسافر عزیزم که در این چند سال که کمک راهنما بودم واقعاً در همه حال کنارم بود و شرایطم را درک می‌کرد ممنونم و انشالله بتوانم در آینده همسفر خوبی باشم و مرسی از آقای حکیمی که در این یک سال مرزبانی من، خیلی از ایشان کمک گرفتم و مثل یک پدر از تجربیاتشان استفاده کردم. ممنون از همه‌ی شما و همچنین خواهران هم لژیونیم و رهجوهای عزیزم که در کنار من بودند و باعث می‌شدند من از تک‌تکشان انرژی بگیرم و به خودم برگردم و از تجربیاتشان استفاده کنم.

صحبت‌های سرکار خانم ریحانه کاغذچی:

من هم خدا را شکر می‌کنم که امروز در این جایگاه قرار گرفتم و به قول بچه‌ها در جایگاه کمک راهنمایی فارغ‌التحصیل شدیم. خدا را صد هزار مرتبه شکر می‌کنم و خیلی خوشحالم بابت این موضوع؛ چهار سال و اندی گذشت و واقعاً جایگاه کمک راهنمایی زیبا بود، از تمام فراز و نشیب‌هایش لذت بردم و آموختم و یاد گرفتم. خیلی از بچه‌ها آمدند در لژیونم و خدا را صد هزار مرتبه شکر می‌کنم که رها شدند، واقعاً لذت‌بخش است. تشکر می‌کنم از خانم آنی عزیز که زحمت کشیدند و امروز اینجا آمدند. تشکر می‌کنم از کمک راهنمای عزیزم که برایم خیلی زحمت کشیدند و از مسافرم که با من همیشه همراه بودند و از همه‌ی عزیزانی که امروز تشریف آوردند و تبریک میگویم به دوستان کمک راهنمایم که امروز تجلیلشان است. خیلی خوشحالم که مادر شوهرم و مادرم در این جلسه حضور دارند و از آن‌ها تشکر می‌کنم. از خداوند می‌خواهم که همه‌ی دوستان در این جایگاه قرار بگیرند و ما و تمام دوستان خدمتگزاران خوبی برای کنگره باشیم.

سلام من هم خدمت همه‌ی عزیزان؛ خیرمقدم خدمت خانم آنی عزیز که خیلی زحمت کشیدند و تشریف آوردند. از خانم آذر عزیز و همراهانشان تشکر می‌کنم. خدا را شکر می‌کنم به من هم اجازه داده شد ۴ سال خدمت کنم. به من لیاقت داده شد که در این جایگاه خدمت کنم و خیلی از مسائلی که در درونم بود را حل کنم. همه ما در کنگره در کنار هم به رشد و تکامل می‌رسیم. خدا را شکر جایگاه کمک راهنمایی بستر را بیشتر و بهتر برایم فراهم کرد تا رشد کنم و آموزش بگیرم. من هم در رأس از آقای مهندس که چنین بستری را برای ما فراهم کردند تشکر می‌کنم و از خانم آنی عزیز و فرزندانشان، از کمک راهنمایم خانم مرجان عزیز و مسافر عزیزم آقای متحملیان و از کمک راهنمای مسافرم آقای فنایی و از همه‌ی مرزبانانی که در این ۶ سالی که من در کنگره حضور داشتم شاهد همه‌ی زحماتشان بودم. همچنین از اینجنت محترم جناب آقای اصغر منصوری سپاسگزارم.

سپس همسفران و مسافران طی مراسمی با شور و شکوه فراوان از 4 کمک راهنمای محترم و زحمتکش گروه خانواده تقدیر کردند:

تهیه گزارش: همسفز ثریا و همسفر الهام
عکس: همسفر راضیه و مسافر سعیدمحسن
نمایندگی سلمان فارسی اصفهان