نوش دارو قبل از مرگ سهراب؛ نوشته ای از مسافر مازیار اعرابی

در سالهای گذشته سازمان جهانی اعتیاد اعلام کرد که اعتیاد نوعی بیماری است و این بیماری را مسمومیت مزمن نامید و اعلام کرد که این مسمومیت مزمن با پروسه‌ای به نام سم‌زدایی قابل درمان خواهد بود و بسیاری از مصرف کنندگان مواد مخدر و خانواده هایشان را تحت تاثیر قرار داد.تعداد کثیری از مصرف کنندگان، خواسته و یا ناخواسته وارد این پروسه به اصطلاح درمانی شدند تا سلامتی از دست رفته خود را بازگردانند.اما این راه نتایج چندان مطلوبی نداشت.این پروسه برای تعدادی از مصرف کنندگان با نتایج غیر قابل جبرانی مانند (از دست دادن حافظه های کوتاه مدت و بلند مدت، سنگ‌کوب و ایست قلبی، سکته قلبی، سکته مغزی و درنهایت مرگ) همراه بود.امروز پس از گذشت سالیان بسیار و پیشرفت علم، متأسفانه بازهم سم‌زدایی و عواقب خطرناکش در کشور باقیست و هیچ‌گونه پیشرفت علمی‌ای در این باب نداشته است.

• به نظر شما علت این مهم چه چیزیست؟

ازنظر من بدبختی انسان‌ها از زمانی شروع شد که داروی مخدر را مورد سوءمصرف قراردادند که پس‌ازآن واژه داروی مخدر به ماده مخدر تغییر یافت و عده‌ای را با خود هم‌آواز کرد که به واژه امروزی معتاد و یا مصرف‌کننده شهرت یافتند.اما بدبختی مصرف‌کنندگان مواد مخدر از جایی آغاز گشت که هر انسانی اعم از (عطاران، پزشک نماها، سیاست‌مداران، درویشان ، مهندسان محیط‌زیست و...) خود را در این امر که هیچ‌کدام از آنها سررشته و تجربه‌ای از مصرف مواد مخدر نداشتند سهیم دانستند و وارد مسئله درمان اعتیاد شدند.اگر هم بگویم بقالان و یا کفاشان هم در این موضوع دخالت کرده‌اند اغراق نکرده‌ام.پس از دخول افرادی که احساس مسئولیت در قبال چنین آتش ویرانگری می‌کردند درمان‌هایی در این خصوص باب شد با نام‌های (سم‌زدایی، حضرت عباس درمانی، آب‌درمانی، کتک درمانی و ...).البته ناگفته نماند که این اشخاص شاید نیت خیری را عقبه کارهای خود قراردادند و قصدشان واقعاً کمک به افراد و قشر دردمند جامعه بوده است.اما متأسفانه دست قضا انسان‌هایی را در این راه قرارداد که تنها به فکر منفعت و جیب خود بودند تا بتوانند از بدبخت‌ترین و دردمندترین قشر جامعه نهایت سوءاستفاده خود را بکنند.

این‌ها نکاتی بود که من الزام بیانش را واجب‌تر از سکوت دانستم که چه‌بسا بسیاری از همدردان من امروز به دلیل احساس مسئولیت واهی برخی از همین خیر خواهان و منفعت‌طلبان، جان خود را از دست داده اند.

اما برویم سر بحث خودمان.

سم زدایی

این واژه به صورت کثیری در علم پزشکی بالاخص برای مصرف کنندگان بکار میرود.اما نکته حائز اهمیت در اینجاست که ما اگر بخواهیم بگوییم که اعتیاد مسمویت مزمن است و با روشی به نام سم زدایی از بین خواهد رفت، باید در قدم اول به اثبات برسانیم که مواد مخدر سم است.

تعریف سم:هر ماده ای که انسان را از حالت تعادل طبیعی خارج کند و به سمت مرگ سوق دهد سم نامیده میشود که شامل مشتقات و ترکیبات شیمیایی و یا طبیعی شناخته شده ای میباشد.مانند سم نیش مار و یا عقرب که سم هایی طبیعیست و سم سوسک کش و یا موش کش که سم های شیمیایی هستند.

همانطور که در تعریف گفته شد سم دارای ترکیبات شناخته شده ای میباشد.بنابراین ما هم ترکیبات مواد مخدر را بررسی میکنیم.

تریاک اولین و بزرگترین داروی مخدریست که در طول تاریخ در اختیار بشر بوده است.اولین ماده ای که درون تریاک موجود است (Morphine- مرفین) میباشد که بسته به نوع کشت تریاک از 3% تا 23% مرفین درون آن یافت میشود.ماده بعدی (Codeine- کدئین) است که از 3/0% تا 3% کدئین درون تریاک موجود است.ماده بعدی (Narceine- نارسئین) است که به اندازه 1/0 تا 4/0% در تریاک موجود است که قرص ترامادول از خانواده نارسئین میباشد.(Thebaine- تبائین) تا حد 2/0 تا 5/0% در تریاک وجود دارد که بوپرونرفین برگرفته از تبائین میباشد و همینطور(پاپاورین-Papaverine- لودانیزین-Laudanisine- لودانین-Laudanine- پروتوپین-Protopine- کریپتیوپین-Cryptopine- کوتامین-Cotamine- کدامین-Codamine- رآدین-Rhoeadine) از مشتقات دارویی تریاک میباشند.

در ادامه هروئین را بررسی میکنیم.هروئین دی استیل مرفین میباشد که از هر 100 گرم مرفین 90 گرم هروئین بدست خواهد آمد.هروئین اولین بار توسط یکی از شرکت های داروسازی بزرگی در کشور آلمان ساخته شد به نام کمپانی (مرک-Merc) و به عنوان یک دارو برای درمان انبوه کثیری از بیماری ها از جمله برای درمان مصرف کنندگان تریاک ارائه و توضیع میشد.

اکنون ماده تشکیل دهنده حشیش را بررسی میکنیم.حشیش از گیاه شاهدانه (Canabis-کانابیس) گرفته میشود.(Tetra Hidro Canabinol- تترا هیدرو کانابینول) ماده موجود در حشیش میباشد که امروزه مخفف آن (THC) را برای حشیش بکار میبرند.

اکنون اسید یا به عبارتی (LSD) را بررسی میکنیم.ال اس دی در حدود یک قرن پیش در سوئد توسط یک فیلسوف به نام پروفسور آلبرت هافمن اختراع شد که برای درمان بیمارانی که مشکل نارسایی شدید اعصاب مرکزی و افسردگی حاد و آلزایمر یا همان فراموشی شدید داشتند استفاده میشد و تا حدودی نتایج مطلوبی به همراه داشت.

اگر توجه کرده باشید به یکا یک این ماده ها که مینگریم، خواهیم فهمید که هیچکدام از آنها سم نیستند و کاربرد بسیار وسیعی در علم پزشکی دارند.به عبارتی نام های تجاری آن ها وحشت آور است.اما ما با نام تجاری آن ها کاری نداریم، بلکه با نام علمی آنها سروکار داریم.این ماده هایی که امروز در علم پزشکی سم نامیده میشود در بیشتر مواقع جان بسیاری از انسانها را در همان علم پزشکی نجات داده است.افرادی هستند که  پس از انجام عمل قلب باز به دلایل خاصی ضربان قلبشان به طرز خطرناکی بالا میرود که پزشکان با تزریق مقداری مرفین ضربان را به حالت طبیعی بازمی گرداندند.داروهایی که در علم پزشکی با نام های (کورتن، گاباپنتین، سلوکسیب، دیازپام، ترامادول، پتدین و ...) استفاده میشوند همه از ترکیبات و خانواده تریاک و یا به قول پزشکان (Opium) گرفته شده است.پس این ماده ها چگونه سم هایی هستند که انسانها را از مرگ نجات میدهند..!؟

اگر این نظریه وجود داشته باشد که به دلیل مورد سوءمصرف قرار گرفتن آنها سم نامیده شدند، بنابراین هر انسانی گوجه فرنگی هم زیاد مصرف کند برای خود مسمومیت ایجاد میکند و گوجه فرنگی سم خواهد بود.اما نکته بسیار مهم در اینجاست که مصرف کنندگانی که سیستم فیزیولوژی و بیوشیمیایی بدنشان از کار افتاده است، همین ماد ه ای که امروزه سم نامیده میشود برای آنها مایع حیات است و اگر مصرف نکنند نمیتوانند زندگی کنند.بنابراین موضوع، ماده مخدر چگونه سمیست که یک مصرف کننده را احیا میکند..!؟مگر نمیگویند سم ماده ایست که جان انسان را میگیرد..!؟

اگر فرض بگیریم که روش سم زدایی روشی صحیح و عقلانی باشد این سوال مطرح میشود که بیماری که در اثر مشکلی خاص در بیمارستان به مدت 6 ماه بستری بوده و پزشک برای او روزانه کورتن تجویز کرده است، اکنون پس از گذشت 6 ماه که میخواهند آن بیمار را مرخص کنند، آیا سم زدایی میکنند؟

البته در چنین وضعیتی سم زدایی در علم پزشکی تعریف شده میباشد که باید طی مدت 21 روز به انجام برسد.اما همانطور که دیده ایم و میدانیم 99 درصد از بیمارستان ها و پزشکان که خودشان سم زدایی را مطرح کرده و به عنوان اولین و آخرین راه درمان اعتیاد قبول دارند، چنین کاری نمیکنند و آن بیمار که 6 ماه به دستور پزشک کورتن و یا مرفین استفاده کرده، پس از ترخیص یک مصرف کننده و بیمار میباشد؛ به دلیل اینکه به صورت کامل سیستم های ضددرد بدن وی بایکوت شده است.

با استناد به این دانسته هایی که امروز توسط جناب مهندس دژاکام مطرح گردیده است، متوجه میشویم که روش سم زدایی روشی بسیار بسیار غلط و خطرناک میباشد که با بی فکری کامل آغاز بکار نموده است و متاسفانه ادامه بکار میدهد که هیچ اثری در وضعیت یک بیمار نمیتواند داشته باشد.

در آخر لازم به ذکر است که همانطور که همه ما میدانیم برای تدریس درس ریاضی در مدرسه و یا دانشگاه، به دبیر و یا استاد ریاضی نیاز است که خودش در گذشته این درس را خوانده باشد و بصورت کامل در تدریس مجرب باشد تا بتواند کامل و جامع از پس تدریس ریاضی برآید.اما اگر بجای یک استاد ریاضی، یک دکتر پوست و مو و زیبایی قرار دهیم مطمئنا آن دانشجویان هیچ آموزشی نخواهند گرفت و در امتحانات رفوزه خواهند شد و آن دکتر زیبایی با وجود اینکه دارای مدرک پزشکی میباشد، اما در آن شرایط بی سواد و یا بهتر است بگوییم در تدریس ریاضی احمقی بیش به نظر نمیرسد.

بنابراین اضهار نظر و دخالت در هر موردی کاردان خاص خودش را میخواهد که آن موضوع را با پوست، گوشت و استخوان خویش لمس کرده باشد.ضمنا مصرف کنندگان مواد مخدر را مار نیش نزده است که آنها را سم زدایی کنیم.

" شخصی که تا به امروز حتی یک نخ سیگار هم مصرف نکرده، چگونه میتواند در مسئله ای به این مهمی که بحث جان انسانها و سلامتی آنها میباشد ورود و اضحار نظر کند..!!؟ "

نویسنده کنگره 60 : مسافر مازیار اعرابی