صعود براي رهايي از اعتياد

الهی با نام تو آغاز می کنم واز یاد تو مدد می جویم

اگر آدمی را به بنا تشبیه کنیم،مقاوم سازی به عهده خود آدمی است و اگر آدمی را به درخت تشبیه کنیم ،این خود آدمی است که باید از نهر تعلیمات و ارشادات کنگره بهره برداری کند و به پای نهال خود بریزد وبا انجام عمل سالم ریشه بداوندوخودش را محکم کند و موقعیت خود را تثبیت کند تا بتواند در سایه آن بیاساید و بیارامد.حال اگر تا کنون به هر دلیلی دست وپا شکسته راه رفته ایم و احساس کرده ایم که زندگی را که می خواسته ایم پیدا نکرده ایم وحال می خواهیم شروع نماییم و روحمان را بیاراییم،از کجا باید شروع کنیم؟مبنا کجاست؟ 
کنگره می گوید اولین گام تفکر است و تفکر باید مقدم بر کارهایمان باشد و با قیام فکری به ژرفای این متد راه پیدا کرد واز اسرارش مدد گرفت ومعرفتی از درون پیدا کرد که برای رسیدن به درمان نیازمند تفکر و تعلیم هستیم تا بتوانیم از بندهایی که به سبب اعتیاد ایجاد شده رها شویم و هجرتی از زشتیها به زیباییها داشته باشیم و در هر بخشی وهر قسمتی از سفری(دوره درمان)که به انجام می رسانیم یک توقف در خود داشته باشیم(بازگشت به خود)که اشاره ایست به خود گمشده ای که باید پیدایش کنیم.
اسمت را که مسافر اعلام کردی،مهمان کنگره میشوی و لباس تیره راازتن می کنی و لباس سفید بر تن می کنی و دیگران را پیش چشمانت می بینی که آثار درمان نه تنها در سیما بلکه در رفتارشان کاملا مشهود هست،دلت می لرزد و گوشه ای از آینده زیبایی را که تو هم میتوانی داشته باشی رابه نمایش می گذراند و با خودت نجوا می کنی که من هم می توانم؟؟؟؟؟ وبرای ورود در این جاده آماده می شوی و یک حرکت بسیار دقیق و ترسیم شده ای را آغاز می نمایی و طریقه وشکل رسیدن را با برنامه عملی مشخصی می آموزی و راهنما،برنامه و مقرراتی را بر اساس متد کنگره تشریح و درج می کندومحور کارهایت را تغییر می دهی وخودیها را کنار می گذاری واز بین می بری وپذیرش درمان را در 3 بعد جسم وروان وجهان بینی معیار می دانی وبه مطالعه می پردازی تا بدانی حرکتت برای چیست؟وآثار آموزشها را به آرامی با کنار زدن آلودگیها،در خود متجلی می کنی،تا جایی که در ایفای مسئولیت هایت،توفیقات بیشتری کسب نمایی.به دست اندازهایی که در مسیر درمان هست که هر کدام معنی و مفهوم خاصی دارد توجه می نمایی وآسیبها وآفتهای راه را می شناسی و در حین سفر به جمع آوری دانایی می پردازی وآگاهیهایی را که تاثیر عمیقی بر جانت گذارده را بر می داری تا برای مبارزه و رویارویی با دشمن پلید،مسلح باشی و در سایه تعلیمات کنگره به فتح وپیروزی برسی.واز بندهایی که به تو چسبیده بودند یکی یکی رها می شوی.که وقتی یک بند منفی از تو جدا شد،نیروی مثبت،بند محکمتری به تو می زند ودر نهایت همانند براده های آهن دور هم جمع می شویم وبا باز کردن و کم کردن بندهای دیگر،آن قدر شعاع کم می کنیم تا یک دایره به مرکز نزدیکتر شویم ودر نهایت به مرکز برسیم وصعود نماییم.

اگر نگاه عمیقی کنیم می بینیم این سفر(دوره درمان)در هر مرحله وقسمتی،به جهت آنکه به تمام ساختارهای جسمی وروحی وروانی وبینشی انسان عنایت دارد،پیامی هم دارد ودر هر مرحله وبخشی،ذره ای معرفت و محبت به ما می چشانندونگاه فرجام بین وآخر بین مان راکه ضعیف وکم بین شده بود را قوت می بخشند تا بتوانیم بالاترین وبهترین دستاورد، که همان(اعتدال)هست را کسب نماییم واین دستاورد را به فراموشی نسپاریم.

قرار گرفتن در فضای کنگره این فرصت را می دهد تا تحولی واقعی را در خود و زندگی خود و اطرافیانمان به وجود آوریم زیرامی آموزد تا زندگیمان را بر مدار حق بچرخانیم واین ما هستیم که باید خود را با شرایطی که با آن مواجه هستیم وقف دهیم وخستگیها وفرسودگی هایمان را زمین بگذاریم ودیگر راه را گم نکنیم واز خوشبختی که برای من،برای تو، وبرای همه ماقسمت میشود بهره برداری کنیم که خوشبختی سهم وحق وبرازنده همگی ماست.
انشاالله نهایت بهره را از تمام لحظات کنگره داشته باشیم و هیچ گاه حسرت استفاده نکردن از لحظاتش در دلمان نماند.(حق یارتان باشد)

همسفر بوجاريان- تالار گفتگو