به این دنیا آمده ایم تا یاد بگیریم که چگونه مشکلات خود را حل کنیم

دهمین جلسه از دور هفتاد و ششم کارگاه‌های آموزشی کنگره 60؛ شعبه آکادمی با استادی مسافر مهدی، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر سبحان، با دستور جلسه «وادی سوم و تأثیر آن روی من» چهارشنبه 28 آبان 1399 ساعت 17 آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

سلام دوستان مهدی هستم مسافر. از راهنمای خوبم آقای پیمان میر تشکر می‌کنم که به من اجازه دادند تا در این جایگاه خدمت کنم. دستور جلسه امروز درباره وادی سوم است. این وادی می‌گوید هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. این وادی در زندگی من تأثیر زیادی داشت و به من یاد داد که چگونه زندگی کنم. این وادی صلح و آسایش را به من یاد داد. من دوره مصرف وقتی به محل کسب خود می‌رفتم همه‌چیز را رها می‌کردم و به انبار می‌رفتم و شروع می‌کردم به مصرف کردن؛ و ساعات کمی را برای کار اختصاص می‌دادم. در کمتر از دو سال همه‌چیز من از دست رفت و ماندم و یک دنیا بدهی. چک‌های برگشتی زیادی روی دستم مانده بود و اعتبارم از دست رفت.

اما ناامیدتر از قبل مصرفم را زیاد کردم و حتی آن زمان کمی را هم که برای کار کردن اختصاص می‌دادم از ترس طلبکارها رها کردم. هیچ‌کس نتوانست چک‌های من را جمع کند تنها کسی که توانست بدهی‌های من را تسویه کند خودم بودم. من در خانواده نیز دچار مشکل شده بودم اما در خانه هم هیچ‌کس نتوانست مشکل من را حل کند؛ و من خودم بودم که به فکر افتادم. به خانواده گفتم به من فرصت دهید تا مشکلات را حل کنم.

خدا را شکل وارد کنگره شدم اما در ماه‌های اول ترس زیادی از معرفی خود داشتم حتی می‌ترسیدم که خودم را به‌عنوان تازه‌وارد معرفی کنم. در جلسات نیز همیشه در گوشه کنار لژیون می‌نشستم تا مبادا کسی من را ببیند و باعث خجالت من شود؛ اما زمانی که قبول کردم که معتاد هستم و راهنما می‌خواهد من را نجات دهد کم‌کم مشکلات به سمت حل شدن رفتند. چون مسئولیت کارهای خودم و اعتیادم را پذیرفته بودم. در وادی سوم من یاد گرفتم که مشکلات را به گردن کسی نیندازم بلکه سعی کنم با تفکر و سعی و کوشش مشکلات خود را حل کنم. در وادی سوم من یاد گرفتم که ما به این دنیا آمده‌ایم تا یاد بگیریم که چگونه مشکلات خود را حل کنیم.

یکی از اصلی‌ترین دشمنان ما نیروهای بازدارنده و تخریبی هستند که ما را در گوشه چهاردیواری می‌اندازد و القای ترس ما را از روبرو شدن با مشکلات می‌ترساند. ما اگر با مشکلات روبرو شویم و از کسی انتظار حل مشکل را نداشته باشیم و مسئولیت آن را بپذیریم با یاری کمک راهنما که مسیر را به ما نشان می‌دهد می‌توانیم مشکلاتمان را حل کنیم.

تهیه و تنظیم: مسافر محمد لژیون 19