در ابتدا خداوند را شاکرم که در این جایگاه قرار گرفتم تا خدمت کنم. من می‌خواهم از تجربه شخصی خودم در مورد این دستور جلسه صحبت کنم؛ به نظر من تمام مشکلات بشر از ندانستن و عدم آگاهی است. من اگر می‌دانستم که در گفتار خود باید ادب داشته باشم و به دیگران احترام بگذارم، هیچ‌گاه برخلاف این عمل نمی‌کردم. اکثر انسان‌های مصرف‌کننده، در گفتار خود از الفاظ استفاده می‌کنند و گفتار نامناسبی دارند؛ در زمان مصرف، به دلیل پرده و حجابی که روی عقل انسان را می‌پوشاند و افکار و اندیشه انسان افیونی می‌شود، خودش متوجه این موضوع، نمی‌شود.
این دستور جلسه به همین دلیل در کنگره 60 قرار داده‌شده است تا این الفاظ را تغییر داده و از کلمات مناسبی در گفتار خود استفاده کنیم، زیرا صفت گذشته در انسان صادق نیست و من می‌توانم تغییر کنم و صفت منفی خود را به صفات نیکو تبدیل کنم و درنهایت ترخیص شوم. ترخیص شدن یعنی از یک انسان بی‌ادب به یک انسان مؤدب تبدیل شوم و این با استفاده از بالا بردن نقطه تحمل اتفاق می‌افتد. بی‌ادبی انسان را از تعادل خارج می‌کند، اما هنگامی‌که ادب را در خود به وجود می‌آوریم، به تعادل بیشتری می‌رسیم. نکته دیگری که می‌خواهم ذکر کنم این است که ممکن است انسان تصور کند که در هرجایی باید حرف بزند اما این‌طور نیست، در بعضی‌اوقات اصلاً نباید هیچ حرفی زد و باید حرف نزدن را هم یاد بگیرم. با آموزش گرفتن می‌توانم یاد بگیرم که چگونه این آداب را رعایت و برای رسیدن به تعادل، به این آموزش‌ها عمل کنم.
اما قسمت دوم دستور جلسه جشن سومین سال رهایی مسافر اسماعیل است. آقا اسماعیل پس‌ازاینکه درمان خود را به‌خوبی انجام داد، در سفر دوم خدمتگزار شد. در لژیون به‌خوبی سی‌دی‌ها را گوش می‌داد و بسیار منظم و گوش‌به‌فرمان بود، در سفر دوم در قسمت سایت خدمتگزار شد و پس‌ازآن در قسمت مرزبانی انتخاب شد و اکنون هم باحال خوش در کنگره حضور دارد.
اعلام سفر مسافر:
آنتی ایکس تریاک، روش درمان DST، داروی درمان: شربت OT، مدت سفر اول 10 ماه و 27 روز، رشته ورزشی: شنا، راهنما مسافر حمید، مدت رهایی 3 سال و 8 ماه و 8 روز. آنتی ایکس دوم سیگار به روش DST با آدامس نیکوتین مدت 10 ماه و 23 روز سفر کردم رهایی 3 سال و 3 ماه.
آرزوی مسافر:
آرزوی من این است که عزیزانی که از اعتیاد خسته شده‌اند و راه رهایی را پیدا نمی‌کنند، کنگره 60 بر سر راه آن‌ها قرار بگیرد.
سخنان مسافر:
در ابتدا خداوند را شاکرم که دوباره توانستم این جایگاه را تجربه کنم. از گروه مرزبانی و راهنمای عزیزم آقای حدادی ممنونم که مرا راهنمایی کردند و از مسافر رضا ممنونم که امروز زحمت مرا به دوش کشیدند. من 15 سال در تاریکی‌ها بودم و در این مدت حتی یک‌بار هم اقدام به ترک نکردم. هیچ‌وقت خودم را مصرف‌کننده نمی‌دانستم تا 4 سال آخر که به این نتیجه رسیدم که اجبار مصرف شدم و دیگر پذیرفتم که مصرف‌کننده‌ام. با خودم همیشه می‌گفتم که چه جوری باید ترک کنم و هر بار که اقدام به ترک می‌کردم مواد جدیدی به مصرف قبلی‌ام اضافه می‌شد؛ تا اینکه یک روز برای خرید زمین با شخصی آشنا شدم که در کنگره به درمان رسیده بود و زمانی که با این شخص برای دیدن زمین رفتیم صحبت از مصرف مواد شد و ایشان داستان زندگی و درمان شدنش را در کنگره برای من گفت و پیام کنگره را به من داد. فردای آن روز به کنگره آمدم و پس از رهایی در مرزبانی خدمت کردم تابه‌حال خوش برسم. از همه شما عزیزان ممنونم و برایتان این روز را آرزو می‌کنم.
