تعادل درونی با درمان سیگار

خلاصه سخنان راهنمای محترم ویلیام وایت مسافر کیان:
در ابتدای ورودم به کنگره ۶۰، شرایط مالی و رفاهی بسیار محدودی داشتم. محل سکونتم تهرانپارس بود، وسیله‌ی نقلیه نداشتم و تنها منبع درآمدم یارانه‌ی ماهیانه بود. با وجود پیشنهاد شغلی قابل‌توجهی که در سال ۱۳۹۲ به من شد، بنا به تشخیص راهنما و به‌دلیل ناپایداری شرایط جسمی و روانی‌ام، از پذیرش آن صرف‌نظر کردم و درمان را در اولویت قرار دادم.
مسیر حضور در جلسات را اغلب با اتوبوس یا پیاده طی می‌کردم؛ حتی در روزهای سرد و برفی. با این حال، این مسیرها برایم سخت نبود، زیرا با حس، خواست و انگیزه همراه بود. در طول راه، پیام‌ها را مرور می‌کردم و ارتباطی عمیق با آموزش‌های کنگره برقرار می‌شد؛ ارتباطی که به من انرژی و آرامش می‌بخشید.
به‌تدریج دریافتم که اگر خواست قوی در انسان شکل نگیرد، زندگی مملو از مانع و فرسایش می‌شود. ریشه‌ی ضعف خواست، درک نکردن اهمیت درمان است. زمانی که انسان به اهمیت واقعی درمان، به‌ویژه درمان سیگار، آگاه نشود، اولویت‌های زندگی‌اش دچار اختلال می‌شود.

در کنگره ۶۰ آموختم که درمان اعتیاد، در بسیاری موارد مقدمه‌ای برای درمان سیگار است. سیگار تنها یک عادت نیست، بلکه عامل ایجاد خمر است؛ پرده‌ای که بر اندیشه می‌افتد و مانع دیدن مسیرهای رشد، آرامش و پیشرفت می‌شود. تا زمانی که خمر وجود دارد، نه در کنگره و نه در زندگی، مسیر تعالی هموار نخواهد شد.
مصرف سیگار، علاوه بر آثار گسترده‌ی جسمی، قدرت تفکر، تمرکز و دریافت الهامات مثبت را نیز کاهش می‌دهد. اختلال در عملکرد سلول‌ها و کاهش انرژی، تنها بخشی از پیامدهای آن است. به همین دلیل، در کنگره ۶۰ بر درمان اصولی سیگار تأکید جدی وجود دارد؛ چراکه تجربه نشان داده بخش عمده‌ای از بازگشت‌ها، با مصرف سیگار ارتباط مستقیم دارد.
درمان سیگار، صرفاً ترک ظاهری نیست، بلکه نیازمند جایگزینی صحیح و ایجاد حس درمان است. استفاده‌ی آگاهانه و مستمر از ابزارهای درمانی، مانند آدامس نیکوتین، زمانی مؤثر خواهد بود که با تعهد و درک درست انجام شود.
در کنار این آموزش‌ها، به این درک رسیدم که هدف اصلی اتفاقات زندگی، خوشبختی یا بدبختی ظاهری نیست، بلکه آگاهی و بیداری انسان است. شرایط مختلف زندگی، ابزارهایی برای رشد و شناخت عمیق‌تر هستند. زمانی که این نگاه شکل می‌گیرد، نظم در تفکر، رفتار و سبک زندگی به‌تدریج ایجاد می‌شود.
امروز با نگاهی روشن‌تر به گذشته می‌نگرم. مسیری که با محدودیت‌های ظاهری همراه بود، اما سرشار از آموزش و معنا شد. کنگره ۶۰ به من آموخت که با کنار گذاشتن خمر، به‌ویژه سیگار، می‌توان پرده‌ها را کنار زد، نور را دید و مسیر درست زندگی را تشخیص داد.

سایت نمایندگی پردیس