همسفر هم‌قدم در مسیر آرامش

جلسه اول از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره۶۰ همسفران نمایندگی کوروش آذرپور به استادی راهنما همسفر حسین، نگهبانی راهنما همسفر الهام و دبیری راهنمای تازه‌واردین همسفر لیلا با دستور جلسه «هفته همسفر: نقش همسفران خانم و آقا در درمان اعتیاد مسافران» روز دوشنبه ۸ دی‌ ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به‌کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدای را سپاس می‌گویم که در این روز فرخنده، این توفیق را یافتم تا در این جایگاه خدمت کنم و آموزش ببینم. این هفته را به آقای مهندس، خانواده محترمشان، خانم آنی بزرگ، خانم آنی کماندار، خانم شانی و دکتر امین عزیز تبریک می‌گویم و برایشان سلامتی و تندرستی آرزو می‌کنم. از آقای مهندس و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم که با ازخودگذشتگی، این فضا، بستر و شرایط را فراهم آوردند تا ما بتوانیم به درمان، تعادل و حال خوش دست یابیم. هفته همسفر را به تمام اعضاء کنگره۶۰، همسفران کنگره۶۰ و علی‌الخصوص همسفران نمایندگی کوروش آذرپور تبریک می‌گویم.

آقای مهندس در اکثر دستور جلسات به موضوع بسیار مهم قدردانی و تشکر از اعضاء کنگره۶۰ تأکید دارند. هفته بنیان، دیده‌بان، راهنما، مرزبان، ایجنت و همسفر را داریم. در هر یک از این دستور جلسات می‌آموزیم که از کسانی‌که به ما خدمتی کرده‌اند، صمیمانه تشکر کنیم؛ حتی در دستور جلسات دیگری مانند چگونه در کنگره۶۰ قدردانی کنیم، کمک کنگره۶۰ به من و کمک من به کنگره۶۰، نیز بیش از هر چیز، ایشان می‌کوشند به ما یادآوری کنند که چه‌قدر سپاسگزاری اهمیت دارد.

زیرا انسان‌هایی که غرق در غر زدن، ایرادگیری و نق زدن هستند، در واقع انسان‌های ناسپاسی‌ هستند که مدام از دیگران عیب می‌جویند و در کارشان دخالت می‌کنند. این افراد داشته‌های خود را نمی‌بینند؛ اما انسان‌های سپاسگزار، توانایی‌ها و داشته‌های خود را می‌بینند، اطرافیان و خدمت‌کنندگان به خود را می‌بینند. این همان درسی است که آقای مهندس می‌خواهد به من بیاموزد: در هر جایگاهی که باشم از کسانی‌که به من خدمت می‌کنند، قدردانی کنم. آرزو دارم این جشن به شایستگی همسفران عزیز برپا شود؛ چرا که هرکسی به خوبی می‌داند همسفرش چه مرارت‌ها و مشکلاتی را متحمل شده است تا در کنار او قرار گیرد.

آقای مهندس و خانواده‌اش این راه را برای ما هموار کردند؛ اما این مسیر، راه آسانی نیست. آن‌ها خود همراه ما در این مسیر سخت گام برمی‌دارند تا خانواده‌ای ورشکسته، از هم گسیخته و گرفتار در هزاران مشکل را به سروسامان برسانند و از همه دردناک‌تر این است که یک همسفر خود را فراموش می‌کند، در مشکلات مسافر خود غرق می‌شود، خواسته‌ها، دردها، رنج‌ها، ترس‌ها و تخریب‌های خود را به فراموشی می‌سپارد، بار مسئولیت‌های فرزندان و حتی مسئولیت‌هایی را که بر دوش مسافر است، به دوش می‌کشد و می‌آید تا خانواده‌ای از هم پاشیده را در کنار مسافر جمع کند و با هم حرکت کنند تا آن خانواده را سامان بخشند. شاید گاهی کوچک‌ترین ایرادی نگیرد و کوچک‌ترین اعتراضی نکند.

مسئله و نظمی که پیش از ورود به کنگره۶۰ داشتم و دوست داشتم درباره آن صحبت کنم، این بود که همیشه می‌خواستم بدانم پیوند محبت و همبستگی بین خانواده‌ها چگونه ایجاد می‌شود. وقتی به کنگره۶۰ آمدم، یکی از نخستین درس‌ها این بود: دوربین را روی خودت بینداز و از خودت شروع کن. آقای مهندس می‌فرمایند: شما نمی‌توانید دیگران را تغییر دهید. من باید اول خودم را تغییر دهم؛ اگر ده‌ها ساعت با مسافر یا اطرافیانم جدال کنم، نمی‌توانم تغییری ایجاد کنم، تنها زمانی می‌توانم بر دیگران تأثیرگزار باشم که ابتدا تغییر در خودم صورت گرفته باشد.

به باور من، آفت‌های اصلی در راه پیوند محبت، کدورت، کینه، نفرت و حس انتقام هستند که همبستگی خانواده‌ها را از بین می‌برند. در فیلم‌ها می‌بینیم که می‌گویند: «زخم کهنه دهان باز کرده»، این استعاره‌ای از کینه و نفرت است. زخمی دهان باز می‌کند که عفونت کرده باشد؛ اگر من این کینه و نفرت را در درون خود نگه دارم، عفونت تمام وجودم را فرامی‌گیرد و روزی به بیماری‌های خطرناکی مانند سرطان تبدیل می‌شود؛ اما آنچه پیوند محبت را بین اعضاء خانواده‌های کنگره۶۰ ایجاد می‌کند، فراگیری قوانین است. با یادگیری و به‌کارگیری این قوانین است که می‌توانم پیوند با برادران و اعضاء خانواده‌ام را محکم و استوار کنم.

اگر نگاه کنیم، می‌بینیم کشورهای اروپایی مرزهای خود را به‌روی یکدیگر گشوده‌اند، درحالی‌که ما در آسیا، این قاره کهن، دیوارهایی بین خود داریم. کشورهای اروپایی آموخته‌اند که هنگام ورود به کشور همسایه، از قوانین یکدیگر تبعیت و به آن‌ها احترام بگذارند. این قوانین همان‌هایی است که آقای مهندس به ما می‌آموزد: در کار دیگران تجسس نکن، دیگران را قضاوت نکن، دیگران را سرزنش نکن و اول خودت را تغییر بده. وقتی این قوانین و این مرزها و حرمت‌ها را می‌آموزم، آن‌گاه می‌توانم با دیگران در صلح و آرامش زندگی کنم، حریم‌ها را نشکنم و حرمت‌ها را نگه‌ دارم. به مرور زمان و ذره‌ذره، ابتدا بخشش را می‌آموزم و آن عفونت درونی، آن کینه و نفرت را از وجودم بیرون می‌ریزم و با یادگیری قوانین، صلح و آرامش را برقرار می‌کنم.

 برگزاری جشن هفته همسفر و مراسم تقدیر و تشکر مسافران از همسفران 

مرزبانان کشیک: همسفر صدیقه و مسافر علی
عکاسان: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فوزیه (لژیون نهم) و همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون سوم)
تایپیست: همسفر فریده رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون هفتم)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم) نگهبان سایت
مسافران و همسفران نمایندگی کوروش آذرپور