سکون یعنی مرگ تدریجی

به نام قدرت مطلق الله

ما مسافرانِ راهی هستیم که مقصدش تکامل است؛ راهی که هیچ‌گاه توقف و رکود در آن جایز نیست. انسان برای زنده بودن باید در حرکت باشد، زیرا سکون یعنی مرگ تدریجی. این حرکت بر سه ستون استوار است: خواست، تقدیر و فرمان الهی
تقدیر همان برنامه‌ای است که برای هر انسان نوشته شده و نامه پیشین نام دارد؛ گاه در قالب بلاها، سختی‌ها و آزمون‌ها ظاهر می‌شود. این بلاها نه تنها مصیبت نیستند، بلکه در دل خود آموزش و درس‌های بزرگی دارند. اگر با جهان‌بینی صحیح نگاه کنیم، می‌بینیم که هر سختی بخشی از تقدیر است و برای رشد ما آمده است. فرمان الهی همان قوانین تغییرناپذیر هستی است؛ این فرمان به صورت خاص و عام  برای افراد با حساب تقدیر توسط قدرت مطلق صادر می‌شود.
خواست همان اراده و انتخاب ماست. تقدیر راه را می‌چیند، فرمان الهی قانون را می‌گذارد، اما خواست ماست که نتیجه را می‌سازد. اگر خواست ما بر پایه ایمان، عشق و آموزش باشد، حتی سخت‌ترین بلاها تبدیل به پله‌ای برای رشد می‌شوند. اگر خواست ما بر پایه ناامیدی و تخریب باشد، همان بلاها ما را به سقوط می‌برند.
درخت را ببین؛ در سخت‌ترین شرایط، حتی در سرمای زمستان یا خشکی بیابان، باز هم به حیات ادامه می‌دهد. هیچ‌گاه از حرکت باز نمی‌ایستد. ما نیز باید چنین باشیم: ایستاده و مقاوم، حتی اگر فردا در این دنیا نباشیم، امروز باید با تمام توان به حرکت ادامه دهیم.
برای این سفر، اتکا به نفس ضروری است. باید اعتماد به نفس داشته باشیم و به خود ایمان بیاوریم. نباید با واژه‌های منفی چون «نمی‌توانم»، «دوست‌داشتنی نیستم»، «پیشرفت نمی‌کنم» خود را تخریب کنیم. اندیشه‌ی بزرگ، ما را به اهداف بزرگ می‌رساند؛ زیرا همه چیز نخست در تفکر ما شکل می‌گیرد.
در انتخاب همسفر باید هوشیار باشیم. همسفر بد انسان را به قهقرا می‌برد. برخی یاران تنها برای بهره‌برداری می‌آیند؛ طبق سخن آقای مهندس بعضی برای خاموش کردن آتش می‌آیند و بعضی تنها برای خوردن کباب. یاران واقعی کسانی‌اند که برای حل مشکل و آرام کردن آتش در کنار ما می‌ایستند، نه آنان که از سختی‌های ما خرسند می‌شوند.
در نهایت، باید حس‌های خود را تقویت کنیم؛ هم حس درون و هم حس برون. تنها با چنین دیدگاهی است که می‌توانیم بلاها را تقدیر بدانیم، فرمان الهی را بپذیریم و با خواست و اراده‌ی خود، مسیر را به سوی رهایی و تکامل هدایت کنیم. این همان راهی است که کنگره60 به ما نشان می‌دهد: حرکت پیوسته، ایمان به تقدیر، پذیرش فرمان الهی، و استفاده از خواست و اراده برای رسیدن به آرامش و رهایی.
نگارش، تایپ: راهنما مسافر ایمان ل۱۱
تنظیم و ارسال: مسافر علیرضا ل۶

مسافران نمایندگی سهروردی اصفهان