نقش همسفر در بازگشت حرکت زندگی

دوازدهمین جلسه از دوره هجدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌۶۰، ویژه مسافران نمایندگی ملایر، با استادی راهنما حمیدرضا، نگهبانی راهنما مسافر علی‌محمد و دبیری مسافر علی، با دستور‌جلسه«وادی یازدهم و تأثیر آن روی من » روز یک‌شنبه ۰۷ دی ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شاکرم که امروز در خدمت شما عزیزان هستم و بسیار خوشحالم از اینکه این فرصت فراهم شد. همچنین از نگهبان جلسه و ایجنت محترم صمیمانه تشکر می‌کنم که مسئولیت مدیریت این جلسه را به بنده واگذار کردند تا در کنار هم جلسه‌ای خوب و پربار داشته باشیم. هفته همسفر را به همه عزیزانی که در کنگره حضور دارند تبریک عرض می‌کنم؛ چه کسانی که همسفر دارند و چه کسانی که در مسیر سفر هستند؛ در حال حرکت از قهر به سوی مهر، از ظلمت به سوی نور و از نادانی به سمت آگاهی. امیدوارم این هفته، هفته‌ای بسیار خوب و پربرکت برای همه ما باشد. امیدوارم در این هفته بتوانیم قدردان همسفران خود باشیم و اگر همسفر نداریم، این هفته بهانه‌ای باشد برای دعوت آن‌ها به کنگره یا حداقل معرفی کنگره به همسفرانمان. اگر بخواهم از خودم شروع کنم، همیشه این جمله را شنیده‌ایم که: «سخنی که از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند.»

اگر بخواهم از زندگی خودمان بگویم، ما در یک خانواده پنج‌نفره زندگی می‌کردیم که محور اصلی خانواده پدرم بود. همه ما حول محور ایشان حرکت می‌کردیم؛ چه در درس، چه در کار و چه در ورزش. اما به مرور متوجه می‌شدیم که حالِ زندگی‌مان خوب نیست و این محور دیگر مانند گذشته کار نمی‌کند. زندگی‌مان شبیه قطاری بود که ما در واگن‌های آن نشسته بودیم، اما لوکوموتیو دیگر توان حرکت نداشت؛ یا در حال از دست دادن جان خود بود. من بارها با خودم فکر می‌کردم و بررسی می‌کردم که چرا بقیه خانواده‌ها و اقوام در حال پیشرفت هستند، مراحل مختلف زندگی‌شان را بهتر طی می‌کنند، اما انگار شیب رشد زندگی ما کم شده و حرکت‌مان بسیار کند است. روزی در دانشگاه، زمانی که رشته تربیت‌بدنی می‌خواندم، یکی از اساتید درباره دوپینگ صحبت می‌کرد. ایشان می‌گفتند از زمانی که ورزش به شکل آکادمیک آغاز شد و افراد برای ورزش دور هم جمع می‌شدند، پدیده دوپینگ هم به وجود آمد. برخی افراد برای افزایش راندمان ورزشی خود از مواد مخدر به‌عنوان دوپینگ استفاده می‌کردند. مثلاً در برخی شهرهای شمالی و غربی کشور، کشتی‌های محلی برگزار می‌شد که هفته‌ای یک‌بار انجام می‌گرفت. برخی افراد با برنده شدن در این مسابقات به سود مالی می‌رسیدند، اما در ادامه در دام مواد گرفتار می‌شدند. در پایان، از اینکه به صحبت‌های بنده توجه کردید، صمیمانه از شما سپاسگزارم.

عکاس وتایپ: مسافر ابراهیم لژیون چهارم
تنظیم و ارسال: راهنما مسافر بهمن
مسافران نمایندگی ملایر