در سفری که مسافران از ظلمت و اعتیاد به طرف سلامتی میروند، احتیاج به یک همسفر دارند تا بتوانند این مسیر را به خوبی طی کنند.
حال اگر همسفر در نفساماره باشد نمیتواند به درستی مسافرش را همراهی کند و در طی مسیر مشکلات زیادی پیش میآید؛ حتی ممکن است از ادامه دادن سفر باز ایستد ولی اگر همسفر در مرحله نفسمطمئنه باشد ارتباط قویتر و مستحکمتری میتواند با مسافر داشته باشد و نسبت به او احساس مسئولیت و تعهد کند.
همسفر باید از دانش و آگاهی برخوردار باشد تا به مسافر ضرر نرساند؛ چون برای انجام دادن هر کاری ما نیاز به آموزش و آگاهی داریم. همسفری که آموزش ندیده باشد به مسافرش آسیب میرساند؛ زیرا در وهله اول باید مسافرش را رها کند و با مسافر کاری نداشته باشد.
همسفر، باید یاد بگیرد که چگونه به مسافرش کمک کند و این مانند کمکهای اولیه است که اگر یاد نداشته باشد تخریب ایجاد میکند.
همسفران برای گرفتن آموزش باید این را قبول کنند که در مورد مسئله اعتیاد چیزی بلد نیستند و نمیدانند، باید تسلیم باشند و بتوانند قبول کنند که ممکن است به علت بیتجربگی او مسافرش مصرفکننده شده است و او نتوانسته کمکش کند؛ پس آموزش و آگاهی نقش بسیار مهمی برای همسفر در کمک کردن برای درمان یک مسافر دارد.
همسفری که آموزش میگیرد آگاه و دانا میشود و میتواند از مسئولیتی که به عهده گرفته است سربلند بیرون آید.
همسفر مانند بال پرواز است همانطور که برای پرواز کردن به دو بال نیاز است برای سفر کردن هم به یک همسفر آموزشدیده و آگاه نیاز است که بتواند در طول مسیر کمک و همراه مسافر باشد.
مسئله همسفر بودن به احساس انسان بستگی دارد؛ حس، معین میکند که من چگونه همسفری باشم اگر حس درون و برون من خوب باشد میتوانم مسافرم را یاری برسانم و میتوانم حسم را با مسافرم همنوا کنم تا سفر خوبی را طی کنیم و به آسایش و آرامش برسیم.
نویسنده: راهنمایتازه واردین همسفر نجمه
ویرایش: راهنما همسفر فاطمه(دبیر اول سایت)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سلیمه(لژیون اول)نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رفسنجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
43