پروازی با شکوه به سمت سلامتی

به مناسبت هفته همسفر و تجلیل لژیون خانم فرزانه و به پاس‌داشت خدمات صادقانه مصاحبه‌ایی را با ایشان انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

ایشان به همراه مسافرشان با بیش از بیست سال تخریب وارد کنگره شدند، آخرین آنتی ایکس مصرفی، شیره، تریاک و الکل و به مدت ۱۱ ماه و ۲۳ روز به راهنمایی آقا محمد و خانم زهرا سفر کردند و الان ۱۱ سال است که از دام تاریک اعتیاد رها شده‌اند و در ادامه خانم فرزانه با وزن ۸۹ کیلو وارد لژیون جونز شدند با راهنمایی خانم مریم و در حال سفر جونز هستند، کاهش وزن تاکنون ۱۱ کیلو. ورزش در کنگره فوتبال و والیبال.

۱)در کتاب چهارده مقاله اشاره شده است که برای سفر در کنگره ما نیاز به دو بال پرواز داریم، که آن دو بال شامل وجود مسافر و همسفر در طول سفر است؛ لطفاً برداشت خود را از اهمیت تمثیل دو بال برای پرواز در کنگره را برای ما بفرمایید.

مسافر عقابی است که بالش به واسطه اعتیاد زخمی شده و اکنون برای درمان وارد جمعیت احیا انسانی کنگره۶۰ شده است، در کنگره برای همراهی در مسیر سفر همسفری در کنارش قرار می‌گیرد که این همسفر هم پرستار است و هم بالی برای پرواز مسافر تا به مسافر کمک کند، پروازی با شکوه به سمت سلامتی و شادی داشته باشد.

۲) صبر که یکی از پله‌های مطرح شده در وادی پنجم است، همواره باید سرلوحه کار یک همسفر باشد و در مورد سفر مسافرش نباید عجله‌ای داشته باشد. شما چگونه در طول سفر خود این پارامتر را به انجام رساندید؟

قبل از همه پذیرفتن مهم است؛ اینکه من قبل از هر چیز بپذیرم که مسافرم یک بیمار است و اعتیاد او را به چشم یک بیماری نگاه کنم، درمی‌یابم که باید طبق نسخه پزشک معالج به درمان بیماری مسافرم بپردازم. این نسخه همان آموزش‌های راهنمایان کنگره است که من به عنوان پرستار بیمار، باید تک‌تک آموزش‌های راهنمای خودم توجه کنم به آن‌ها عمل کنم تا درمان صورت گیرد. در یکی از این آموزش‌ها به من گفته می‌شود؛ باید بیماری طی حداقل ۱۱ ماه به درمان برسد و بهترین دارو OT (اوپیوم تینکچر) است. حال من همسفر با پذیرش مسیر درمان، زمان درمان و داروی درمان دیگر غر نزنم، از خودم دارو تجویز نکردم، سرکوفت نزدم، اینجا با صبر و حوصله با عشق و محبت، با همراهی درست و گوش به‌فرمان راهنما بودن توانستیم به خوبی به درمان و پایان درست سفرمان برسیم.

۳) در آموزش‌های کنگره۶۰ همسفر می‌آموزد که نقش او در درمان اعتیاد، نقش بازرس و مراقب نیست با توجه به این موضوع نقش همسفر چیست؟

همان‌طور که گفتم همسفر نقش یک همراه، یک دست یاری دهنده، یک قلب عاشق و یک تکیه‌گاه امن برای مسافر است و نباید یک مانع یا یک دیوار بتنی یا یک نقطه تاریک باشد؛ باید چراغی پر نور برای همراهی یک مسافر باشد.

۴) دیدگاه یک همسفر در مواجهه با رنج و غم اعتیاد عزیزانش باید چگونه باشد؟

وقتی اعتیاد به عنوان بیماری پذیرفته شود، شخص همسفر به این درک می‌رسد که بیماری از هر نوعش که باشد، تعادل جسم و روان انسان را به هم می‌ریزد و درد و رنج زیادی را برای شخص بیمار ایجاد می‌کند. دیگر من همسفر درد ورنج مسافرم را با تحقیر، توهین و سرکوفت پاسخ نمی‌دهم؛ بلکه با عشق، محبت، احترام و امید دادن به مسافرم پاسخ می‌دهم.

۵) همزمانی تحویل لژیون شما با هفته همسفر چه حسی برایتان دارد؟

باید بگویم این جشن و همزمان شدن آن با تحویل لژیون من، برایم هم شادی و هم غم را به‌همراه دارد. شادی به‌واسطه خاطرات شیرینی که از این جشن دارم و غم به‌خاطر اینکه دو دوره راهنمایی من به پایان رسیده و نمی‌توانم دیگر در جایگاه یک راهنما خدمت کنم؛ ای کاش دوباره روزی برسد که بتوانم مجدد در این جایگاه خدمت کنم. هر چند پایان هر نقطه سر آغاز خط دیگری است.

۶) در طول خدمت راهنمای لژیون، مهم‌ترین چالش همسفران چه بوده و چگونه با آن روبرو شده‌اید؟

بزرگترین چالشی که همسفران با آن مواجه بودند، این بود که در اوایل سفر خود، بیش از حد درگیر کارها و سفر مسافر بودن و وقتی می‌گفتم، کاری به سفر مسافرتان نداشته باشید و آن‌ها را رها کنید. این مطلب برایشان خیلی سخت بود و می‌گفتند که نمی‌شود، نمی‌توانم؛ ولی با آموزش‌هایی که می‌گرفتند و با راهکارهایی که به آن‌ها طی آموزش‌ها می‌دادم، کم‌کم این قضیه برایشان حل می‌شد و به راحتی سفر مسافر را رها می‌کردند و به کاربردی کردن آموزش‌ها بر روی خودشان توجه نشان می‌دادند و از این چالش سر بلند بیرون می‌آمدند.

۷) به نظر شما تدبیر حکمت جناب آقای مهندس حسین دژاکام در پشت مراسم‌های تجلیل چیست؟ چون به هر حال برای یک رهجو بسیار سخت است که از راهنمایش جدا شود. چرا باید رهجو این سختی را در کنگره تحمل نماید؟

حکمت این کار به نظر من یکی به‌خاطر اینکه رهجو حس وابستگی نسبت به راهنما را از دست بدهد و روی پای خود بایستد و طبق صحبت‌های آقای امین در سی‌دی شمشیر در سنگ، درد و رنج فهم انسان را بالا می‌برد، انسان با درد و رنج قوی‌تر، آگاه‌تر و فهمیده‌تر می‌شود و دوم اینکه راهنماهای جدید و تازه نفس بتوانند، در این جایگاه خدمت کنند.

۸) به نظر شما مهمترین پیام هفته همسفر برای اعضا به ویژه تازه واردین چیست؟

مهمترین پیام هفته همسفر برای من همسفر این است که بفهمم من بازپرس و بارجو نیستم و مسافر متهم و خلافکار نیست، اینجا هم دادگاه نیست؛ بلکه یکی از عزیزان من است که زخمی، بیمار و ناتوان است نیاز به توجه، عشق، محبت، حمایت، امداد و امید دارد و باید به عنوان یک همراه درست و دلسوز کنارش باشم، حمایتش کنم و دستگیرش باشم، نه مچ‌گیر. برای مسافر این پیام را به همراه دارد که در این راه هیچ‌وقت تنها نبودی و نیستی در زمان مصرف همسفر تو کنارت بود و با سوختنت سوخت و اکنون موقع درمانت باز هم در کنار تو قرار دارد، تا باز هم یاریگر تو باشد؛ پس قدرش را بدان و برایش حامی قوی و خوبی باش.

۹) اگر بخواهید هفته همسفر را در یک جمله خلاصه کنید، آن جمله چیست؟

هفته همسفر هفته عشق، امید و صبر است. هفته همسفر هفته پرستاران و همراهان عاشق و تکیه‌گاه‌های امن است.

در پایان اگر سخنی دارید بفرمایید.

در پایان این هفته زیبا را به تک تک همراهان و همسفران عاشق و ایثارگر تبریک عرض می‌کنم به‌خصوص همسفران آقای مهندس حسین دژاکام و همه همسفران شعبه گوجان روزتان مبارک، لبتان خندان، دلتان شاد و تنتان سالم باد و در تک‌تک کارهایتان موفق، پیروز و سربلند باشید. خدا حافظ و نگهدار تک تک شما عزیزان باشد.

طراح سوال: راهنمای تازه واردین همسفر سمانه
عکاس: مرزبان خبری همسفر سمیه
مصاحبه‌کننده، ویراستاری و ارسال: راهنمای تازه واردین همسفر فاطمه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی گوجان