مرزبان همسفر مریم برداشتی از سیدی «احساس همسفر» ارائه کردند که در ادامه میخوانیم:
در مورد حس، اولین نکتهای که در کنگره۶۰ به ما میگویند این است که: راهنمایت را میتوانی بر اساس حس یا احساس خود انتخاب کنی. اگر حس وجود نداشت، هیچ انتقالی صورت نمیگرفت و میان انسانها محبتی برقرار نمیشد.
همه انسانها به نوعی مسافر هستند؛ مسافری از تولد تا مرگ و از ازل تا ابد. در طول این سفر، هر فرد برای خود همسفرانی برمیگزیند و با آنها در ارتباط است. همسفر جایگاه و ارزش بسیار بالایی دارد.
در کنگره۶۰، سفری داریم از تاریکی به نور؛ سفری که همسفران در آن کمک میکنند تا فرد مصرفکننده از جهان اعتیاد خارج شود، اگر همسفری میخواهد به مسافرش کمک کند، ابتدا باید آموزش ببیند؛ زیرا اعتیاد یک علم است و باید آن را آموخت.
همسفر باید بیاموزد که بهترین کمک به مسافر، دخالت نکردن در مسیر درمان اوست؛ زیرا او کاربلد راه نیست.
آقای مهندس میفرمایند: «بعضی از مسافرانی که در کنگره۶۰ هستند و همسفر ندارند در واقع مسافران، همسفر یکدیگرند؛ چون کنگره ما را به هم متصل کرده است.»
حس در تمام موجودات هستی وجود دارد. در جهان چیزی نداریم که فاقد حس باشد. انسان تنها به دنیا میآید و تنها از دنیا میرود؛ اما در طول زندگی با همسفرانی در ارتباط است که او را همراهی میکنند. چون انسان موجودی اجتماعی است در کنگره۶۰ نیز همسفر وجود دارد و این همسفر میتواند همسر، فرزند یا حتی پدر و مادر باشد.
در هفته همسفر، مسافران از همسفران خود تقدیر میکنند. مسئله همسفر بودن به احساس انسان بستگی دارد و این حس تعیین میکند که چگونه همسفری باشیم.
ارتباط ما با جهان اطراف از طریق پنج حس ظاهری و پنج حس پنهان انجام میشود؛ همان حسهای لامسه، چشایی، شنوایی، بینایی و بویایی که در صور پنهان نیز وجود دارند.
در نهایت این حس است که ما را قادر میسازد همسفران خود را پیدا کنیم و اگر این حس نبود، امکان برقراری هیچگونه ارتباطی با هیچکس و هیچچیز وجود نداشت.
نویسنده: مرزبان همسفر مریم
رابط خبری: مرزبان همسفر سکینه
ارسال: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی چالوس
- تعداد بازدید از این مطلب :
57