همسفر بودن یعنی نور بودن

همسفر بودن برای من یعنی داشتن صبر، آرامش و دانشی که بتوانم همراهی‌ام را درست انجام دهم. در این مسیر متوجه شدم سفر، فقط مربوط به مسافر نیست؛ بلکه من هم در حال طی کردن سفر درونی خودم هستم. سفری برای شناخت، آرامش و یادگیری شیوه درستِ همراهی. متوجه شدم؛ اگر می‌خواهم تأثیرگزار باشم؛ باید ابتدا خودم تغییر کنم.

آموختم گذشته را مدام به‌روی مسافرم نیاورم، عجله نداشته باشم و قضاوت نکنم، محبت را درست و اندازه نگه‌ دارم، نه دلسوزی افراطی و نه بی‌توجهی و مهم‌تر از همه، ابتدا روی خودم کار کنم. به‌طور مثال، قبلاً هر رفتار ناپسند مسافرم را همان لحظه مطرح می‌کردم و همین باعث تنش می‌شد؛ اما یک‌بار تصمیم گرفتم، سکوت کنم و فرصت دهم. چند روز بعد خودش با آرامش گفت که رفتار آن روزش اشتباه بوده است. فهمیدم صبر من اثر بیش‌تری از بحث کردن دارد.

اگر آموزش نبینم، ممکن است ناامید شوم یا حتی با نیت خیر، کاری اشتباه انجام دهم. آموزش‌ها به من یاد داد که نگرانی زیاد، فقط انرژی مسافر را می‌گیرد؛ باید حدومرز داشته باشم. آرامش من مهم‌ترین کمک من است، قرار نیست درمانگر باشم و فقط باید در این مسیر یک همراه درست برای همسرم باشم.

در گذشته وقتی دچار مشکل می‌شد، فوراً برایش تصمیم می‌گرفتم؛ ولی امروز تنها حمایتش می‌کنم و می‌گویم: «اگر نیاز داشتی من در کنارت هستم»‌ همین جمله مسئولیت‌پذیری او را بیش‌تر کرده و بار اضافی را از دوش من برداشته است. مسافر باید خودش حرکت کند و من فقط می‌توانم مسیر را آرام‌تر و هموارتر کنم. یک روز راهنمای خوب و مهربانم، همسفر زهره‌ جمله‌ای به من گفت که بیش‌ترین اثر را روی من داشت. ایشان گفتند: «مسافر زمانی تغییر می‌کند که همسفر تغییر را آغاز کرده باشد» و متوجه شدم وقتی دیدگاه و رفتارم بهتر شد، به همان اندازه حال مسافرم نیز بهتر می‌شود.

آموختم ابتدا باید خودم را بسازم؛ اگر ذهن و دلم آشفته باشد، نمی‌توانم به کسی کمک کنم؛ پس اول روی آرامش خودم کار کردم، نگرانی‌هایم را مدیریت کردم و تلاش کردم به‌جای واکنش‌های لحظه‌ای، با تفکر رفتار کنم. مثلاً یک روز بحثی پیش آمد و من خیلی عصبی بودم؛ اگر همان لحظه جوابش را می‌دادم، حتماً بحث شدت بیش‌تری می‌گرفت؛ اما چند دقیقه نشستم، سی‌دی نوشتم و ذهنم را آرام کردم. بعد از این‌که حالم بهتر شد، با مسافرم صحبت کردم و او حرف من را پذیرفت.

همسفر بودن یعنی رشد، آگاهی و صبر. یعنی نور بودن، نه افزودن بر سایه‌ها. یعنی حمایت درست، نه دخالت‌های ناآگاهانه، اگر همسفر آرام‌تر، آگاه‌تر و محکم‌تر قدم بردارد، مسافر نیز بهتر می‌تواند مسیر خودش را طی کند. این سفر فقط سفر او نیست، سفر من هم است، سفری به‌سمت آرامش، فهم و رهایی.

در پایان، از خداوند بزرگ می‌خواهم روشنایی، صبر، آرامش و آگاهی را در دل همه همسفران جاری کند. دل‌هایی عطا فرماید که آرام باشند و زبان‌هایی که از محبت سخن بگویند. قدم‌های مسافران را استوار گرداند، نیت‌هایشان را روشن و مسیرشان را هموار سازد و آنان را در پناه لطف بی‌پایانش به‌سوی رهایی، درمان و زندگی تازه هدایت کند. همچنین آرزو دارم سایه آقای مهندس بزرگوار که چراغ این مسیر شد و زندگی بسیاری را نجات داد، همواره پایدار و برقرار بماند و به ایشان و خانواده محترمشان سلامتی، برکت و آرامش ارزانی فرماید. آمین

منبع: سی‌دی همسفر
نویسنده: همسفر سحر رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر حانیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون هفتم)
ویرایش: همسفر عاطفه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم) دبیر دوم سایت
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی کوروش آذرپور