English Version
This Site Is Available In English

کنگره ۶۰ اهمیت ویژه ای به کانون خانواده واستحکام بنیان آن می دهد

کنگره ۶۰ اهمیت ویژه ای به کانون خانواده واستحکام بنیان آن می دهد

هفته‌ی همسفر را به اولین همسفر کنگره ۶۰، خانم آنی بزرگوار، همچنین خانم آنی کماندار، خانم شانی و دکتر امین تبریک عرض می‌کنم و این هفته‌ی ارزشمند را به تمامی همسفران کنگره ۶۰، به‌ویژه همسفران نمایندگی زاهدان، شادباش می‌گویم. از خداوند متعال برای همه‌ی همسفران، سلامتی، آرامش و موفقیت مسئلت دارم.

کنگره ۶۰ اهمیت ویژه‌ای به کانون خانواده و استحکام بنیان آن می‌دهد. درمان اعتیاد نباید موجب تضعیف خانواده شود؛ بلکه باید سبب تقویت و انسجام بیشتر آن گردد. بسیاری از خانواده‌ها پیش از ورود به کنگره ۶۰، تا مرز فروپاشی پیش می‌روند، اما کنگره ۶۰ تمام تلاش خود را به‌کار می‌گیرد تا خانواده‌ها دوباره به انسجام برسند و آرامش به زندگی آنان بازگردد.

یک همسفر زمانی می‌تواند به مسافر خود کمک کند که آموزش ببیند و سطح شناخت و آگاهی خود را نسبت به صورت‌مسئله اعتیاد افزایش دهد؛ اینکه اعتیاد چیست، چگونه درمان می‌شود و مسافر در طول مسیر درمان در چه شرایطی قرار دارد. اگر همسفر این آموزش‌ها را دریافت نکند، نه‌تنها کمکی به مسافر نخواهد کرد، بلکه ممکن است به مانعی در مسیر درمان او تبدیل شود و باعث دور شدن مسافر از مسیر صحیح گردد.

در مقابل، زمانی که همسفر آموزش می‌بیند و مسافر در حال طی کردن فرآیند درمان و تیپر دارو است، با نوسانات و به‌هم‌ریختگی‌هایی مواجه می‌شود که همسفر، با شناختی که از بیماری اعتیاد پیدا کرده، با صبر و آگاهی با او مدارا می‌کند. همان‌گونه که خانم آنی می‌فرمایند: همسفر نباید در کار مسافر تجسس کند و نقش بازرس را داشته باشد؛ نباید جیب‌های مسافر را بگردد یا مدام او را زیر نظر بگیرد و مرتب تذکر بدهد، بلکه باید نقش پشتیبان و حمایت‌کننده را ایفا کند و در مسیر درمان، به مسافر قوت قلب بدهد.

انگشت اشاره‌ی همسفر باید از سمت مسافر برداشته شود و به سمت خود او بازگردد؛ یعنی تمرکز همسفر باید بر روی خودش باشد تا گره‌های درونی‌اش را شناسایی کند و با توجه به آموزش‌ها، در جهت حل آن‌ها گام بردارد. تخریب در وجود همسفران، اگر بیشتر از مسافر نباشد، کمتر هم نیست. همسفری که وارد کنگره ۶۰ می‌شود، اغلب سرشار از ناامیدی، ترس و اضطراب است؛ اما با گذشت زمان و دریافت آموزش‌ها، به‌تدریج آرامش به زندگی او بازمی‌گردد.

واژه‌ی «همسفر» زمانی معنا و مفهوم واقعی پیدا می‌کند که فرد همراهِ مسافر، در مسیر آموزش و شناخت بیماری اعتیاد قرار بگیرد و بیاموزد چگونه می‌تواند در این سفر، یاری‌رسان باشد. همسفر بودن به معنای بازرسی، بدبینی و طعنه زدن نیست؛ بلکه به معنای اعتماد، احترام، امید دادن و تقویت اعتمادبه‌نفس است.

همسفرانی که به‌صورت منظم در کارگاه‌های آموزشی ویژه‌ی همسفران شرکت می‌کنند و آموزش‌های کنگره ۶۰ را دنبال می‌نمایند، به سطحی از دانش و آگاهی در زمینه‌ی اعتیاد و درمان آن می‌رسند که می‌توانند نقش همسفر بودن را به‌درستی ایفا کنند و نتیجه‌ی این آموزش‌ها و تلاش‌ها را در زمان مناسب مشاهده نمایند.

در پایان، به‌عنوان یک همسفر، از جناب مهندس دژاکام و خانم آنی بزرگوار، بابت تمامی زحماتی که در جهت ایجاد بستر امن کنگره ۶۰ متحمل شده‌اند و همچنین توجه ویژه‌ای که به آموزش و آرامش همسفران داشته‌اند، صمیمانه تشکر و قدردانی می‌نمایم و از خداوند متعال برای ایشان سلامتی و طول عمر با عزت مسئلت دارم.

نویسنده: همسفر فاطمه.خ رهجوی راهنما همسفر ام البنین. م(لژیون تغذیه)
رابط خبری: راهنما (لژیون تغذیه)همسفر ام البنین. م
نویسنده: همسفر زهرا.خ رهجوی راهنما همسفر زهره(لژیون دوم)دبیر اول سایت 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .