English Version
This Site Is Available In English

صبری آگاهانه نه از سراجبار

صبری آگاهانه نه از سراجبار

هفته همسفر فرصتی برای دیده‌شدن صبر و آگاهی است. این هفته برای من فقط یک مناسبت تقویمی نیست؛ یک مکث آگاهانه است. مکثی برای دیدن راهی که آمده‌ام، آموخته‌هایی که به دست آورده‌ام و نقشی که شاید سال‌ها نادیده گرفته می‌شد.

من همسفرم کسی که در کنار یک مسافر مسیر تغییر و درمان را با تمام سختی‌ها، ترس‌ها، امیدها و رشدها تجربه کرده است. همسفر بودن فقط همراه بودن نیست؛ یعنی یاد گرفتن درست دیدن، درست شنیدن و مهم‌تر از همه درست واکنش نشان دادن است.

زمانی فکر می‌کردم اگر بیشتر نگران باشم و کنترل کنم یا بیشتر فداکاری نشان بدهم، اوضاع بهتر می‌شود؛ اما فهمیدم بسیاری از این رفتارها از ناآگاهی می‌آید، نه از عشق سالم. هفته همسفر برای من یادآور همین تغییر نگاه است؛ درحالی‌که کمک واقعی از آگاهی می‌آید، نه از احساسات هیجانی.

در این مسیر آموختم همسفر بودن؛ یعنی اول خودم را بشناسم. آرامش خانواده وابسته به حال خوب یک نفر نیست؛ بلکه به تعادل تمام افراد خانواده بستگی دارد. با آموزش دریافتم که مسئول درمان کسی نیستم؛ اما مسئول فکر، رفتار و رشد خودم هستم و همین درک، بار بزرگی را از دوشم برداشت.

هفته همسفر فرصتی است برای قدردانی از همسفرانی که شاید سال‌ها در سکوت با ترس از آینده، قضاوت اطرافیان و خستگی‌های پنهان جنگیده‌اند. کسانی که به‌جای سرزنش، آموزش دیدند و به‌جای ناامیدی، امید آگاهانه ساختند. همسفرانی که فهمیدند محبت مرز دارد و حمایت شکل درست می‌خواهد.

این هفته برای من یادآور ارزش آموزش است و این‌که هیچ تغییری اتفاقی نیست. همان‌طور که بیماری به‌تدریج شکل می‌گیرد، درمان و تعادل هم نیاز به زمان دارد. همسفر بودن؛ یعنی پذیرفتن این زمان، بدون عجله و فشار؛ همچنین صبری آگاهانه، نه از سر اجبار.

هفته همسفر به من یادآوری می‌کند که من فقط کنار مسیر نیستم؛ بلکه خودم هم در مسیر هستم. مسیر رشد شخصی، آرامش درونی و بازسازی نگاه به زندگی. شاید زمانی فکر می‌کردم همسفر بودن یعنی فراموش کردن خودم؛ اما امروز می‌دانم درست برعکس است. همسفر بودن؛ یعنی دوباره خودم را پیدا کنم.

در پایان هفته همسفر را به تمام همسفرانی تبریک می‌گویم که آگاهانه انتخاب کردند بمانند، یاد بگیرند و تغییر کنند. تبریک به همه ما که فهمیدیم نقش‌مان کوچک نیست؛ اما قرار هم نیست همه‌چیز را به دوش بکشیم. اگر همسفر بودن با آموزش و آگاهی همراه باشد، خود یک مسیر درمان است.

نویسنده: همسفر رضوان رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر مهری رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم)
عکاس: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم)
ارسال: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی جواد گلپایگان

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .