English Version
This Site Is Available In English

همسفران به کنگره‌۶۰ نمی‌آیند حمایت کنند می‌آیند تا حمایت شوند

همسفران به کنگره‌۶۰ نمی‌آیند حمایت کنند می‌آیند تا حمایت شوند

گفت‌وگویی با راهنما همسفر هانیه ترتیب داده‌ایم که توجه شما را به خواندن این مصاحبه جلب می‌کنیم.

لازمه شناخت توانایی‌هایمان توجه به خویشتن است.باید با دنیای درون آشنا گردید و این میسر نمی‌شود مگر با توجه کردن به خود.

راهنما همسفر هانیه و مسافرشان با سال‌ها تخریب وارد کنگره شدند. ایشان به مدت ۱۰ ماه با متد DST و داروی OT به راهنمایی دیده‌بان مسافر صداقت و همسفر پرند سفر کردند. در حال‌ حاضر به مدت ۱۰ سال و ۱۱ ماه آزاد و رها هستند. رشته ورزشی همسفر در کنگره والیبال است. به مناسبت دستور جلسه «هفته همسفر»، فرصتی پیش آمد تا با همسفر هانیه گفتگویی داشته باشیم و از تجربیات ایشان در مسیر کنگره بهره ببریم.

لطفا احساس خود را در نسبت به نقش خود به‌عنوان همسفر توصیف کنید؟
همان‌طور که گفته شده همسفر برای مسافر بال پرواز است، همسفری که بتواند این مسیر را درست طی کند، آموزش بگیرد و بتواند تغییرات لازم را در خودش به‌وجود آورد و بداند که به چه دلیل به کنگره‌۶۰ آمده و اینکه خودش هم باید آموزش بگیرد تا بتواند از شرایط سخت عبور کند آهسته آهسته بودن در کنگره برای او بهترین حس است؛ زیرا بعد مدتی متوجه می‌شود که به خاطر اعتیاد مسافر نیست که در کنگره حاضر می‌شود بلکه بخاطر خودش در کنگره حضور دارد. حضور پیدا می‌کنی تا در خودت ظرفیتی ایجاد شود و درون خودت رشد کنی تا بتوانی با این تغییرات زندگی خوب همراه با آسایش و آرامش و درمان برای مسافرت به وجود آوری.

به نظر شما چالش های اصلی همسفران در هفته‌های اول سفرشان چیست و چگونه می‌توان این چالش‌ها را مدیریت کرد؟
قطعا هفته‌های اول سفر برای همسفر چالش‌های گوناگونی وجود دارد، اول اینکه خودش کنگره را باور ندارد، ایمان ندارد و براساس یک سری گفته‌ها و شنیده‌ها وارد کنگره شده است و هنوز در ناباوری بسر می‌برد و از طرفی مسافرش دقیقا همین شرایط را دارد و در عدم ایمان و باور نسبت به کنگره است، که آیا این درمان اتفاق می‌افتد، آیا درمان واقعی است؟ آیا در کنگره‌۶۰ موفق می‌شویم؟ تجربه نشان داده کسانی‌که صبر می‌کنند و باور قلبی را نسبت به کنگره پیدا می‌کنند آرام آرام با صبر و تحمل و حرکت به سمت جلو و آموزش گرفتن و تغییر کردن به این حس و باور قلبی و ایمان به کنگره می‌رسند که نه تنها کنگره‌۶۰ بهترین جا برای درمان اعتیاد است بلکه علم زندگی کردن را نیز به ما آموزش میدهد

چه پیامی برای کسانی‌که به‌عنوان همسفر به کنگره‌۶۰ می‌آیند دارید؟
پیام بسیار زیاد است اما چیزی‌که من می‌توانم بگویم، صبر، استقامت، باور قلبی و ایمان باعث رسیدن به آسایش و آرامش و زندگی خوب و خوش می‌شود باید در مسیر بمانند صبر و تحمل کنند، حرکت کنند، سختی‌ها را بپذیرند و ظرفیت لازم را در خودشان به‌وجود آورند، با تغییر کردن و تبدیل شدن، تا به هدف خود برسند.

به عنوان یک همسفر چه تجربه‌ایی از هفته همسفر و مشارکت در این رویداد دارید که برای دیگران هم آموزنده باشه؟
ما چند جشن در کنگره‌۶۰ داریم که پایه‌های اصلی کنگره را تشکیل می‌دهند، یکی از این جشن‌ها هفته همسفر است و این نشان می‌دهد که همسفران چه نقش موثری در کنگره ایفا میکنند؛ یعنی کنگره به خاطر تفکر درست مهندس دژاکام همیشه در حال حرکت به سمت جلو است و این جشن اهمیت وجود یک همسفر را در مسیر درمان نشان می‌دهد و به ما همسفران می‌گوید که شما یکی از ارکان اصلی درمان در کنگره‌۶۰ هستید و اگر این تکه پازل همسفر وجود نداشته باشد امکان دارد درمان ناقص صورت بگیرد. ما باید حرکت کنیم، تلاش کنیم و آموزش‌های لازم را دریافت کنیم تا بتوانیم به‌عنوان یک همسفر نقش خود را به بهترین شکل اجرا کنیم.

آیا همسفر بودن فقط یک نقش حمایتی است یا همسفران خود نیز از کنگره‌۶۰ بهرمند میشوند؟
اصلا اینطور نیست، شاید در بدو ورود ما فکر می‌کنیم فقط یک نقش حمایتی داریم ولی بعد از مدتی‌که باور و ایمان قلبی به‌وجود آمد و متوجه شدیم که کجا هستیم و فقط به‌خاطر مسافر در کنگره‌۶۰ حضور نداریم، به خاطر خودمان میایم، دیگر نمی‌آییم که حمایت کنیم بلکه می‌آییم تا حمایت شویم.

همسفران در این مسیر چه چالش‌هایی را تجربه می‌کنند و چگونه می‌توانند از پس این چالش‌ها برآیند؟
چالش‌ها برای هر‌کسی متفاوت است و قطعا افرادی که وارد کنگره می‌شوند به خاطر شرایط زندگی گذشته، با چالش‌های زیادی مواجه می‌شوند، بعضی از این چالش‌ها مشترک و بعضی شخصی هستند. تنها راه مقابله با این چالش‌ها آموزش گرفتن، تغییر کردن، اجرا کردن آموزش ها است تا بتوانیم با علم و دانایی که به‌دست می‌آوریم توان با مشکلات مقابله کنیم و سعی کنیم مشکلات را به مساله تبدیل کنیم و بعد مسائل را حل کنیم.

سخن پایانی:
در پایان شاکر خداوند هستم که عضو کوچکی از این اقیانوس بیکران هستم و به عنوان یک همسفر در کنگره‌۶۰ حضور دارم و درحال آموزش گرفتن و خود‌سازی هستم، امیدوارم همه همسفران که در کنگره حضور دارند به آرامش و آسایش واقعی دست پیدا کنند.

مصاحبه‌کننده: همسفر نازنین، رهجوی راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
ویرایش: همسفر ثریا، رهجوی راهنما همسفر منیژه (لژیون دوم)
ارسال: همسفر نجوا، راهنما همسفر هانیه (لژیون سوم)

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .