بال پرواز بودن و مسئولیت بال پرواز وسیله فشار یا کنترل مسافر نیست

بال پرواز همسفر واژه‌ای ساده به نظر می‌آید؛ اما در دل خود مسئولیتی بزرگ و تجربه‌ای عمیق دارد. من میترا سه سال پیش وارد این مسیر شدم بی‌آن‌که بدانم همسفر چه کسی است و چه سهمی دارد. آن روزها خستگی، دل‌نگرانی و رفت‌وآمد میان ترس، امید و خشم همراه همیشگی من بود. سال‌های قبل از رهایی سال‌های فرسودگی خاموش بودند. سال‌هایی که فکر می‌کردم با سکوت، تحمل و چشم‌پوشی شاید همه‌چیز درست شود؛ اما تجربه نشان داد ناآگاهی حتی با نیت خوب می‌تواند ویرانگر باشد. من بار مسیری را به دوش می‌کشیدم که هیچ درکی از آن نداشتم و تلاش می‌کردم کمک کنم؛ اما گاهی از سر ترس و دلسوزی فشار می‌آوردم؛ وقتی مسافر من به رهایی رسید فکر کردم سختی‌ها تمام شده‌ است؛ اما خیلی زود فهمیدم که رهایی پایان مسیر نیست؛ بلکه شروع مرحله‌ای تازه است. مرحله‌ای که اگر همسفر رشد نکند تعادل دوباره به خطر می‌افتد.

در کنگره‌۶۰ همسفر به شخصی می‌گویند که مسافر را در مسیر سفر همراهی می‌کند؛ اما مسئول تغییر او نیست. همسفر مسئولیت اصلاح خود را دارد. اصلاح نگاه، کنترل احساسات، ایجاد فضایی امن و آرام برای مسافر از جمله وظایف همسفر است. همسفر همان بال پرواز است که وزن ترس‌ها، اضطراب‌ها و توقع‌ها را به مسیر مسافر منتقل نمی‌کند و به او اجازه می‌دهد روی درمان خود تمرکز کند. دیدگاه جهانی نیز مفهوم مشابهی دارد. در مسیرهای توان‌بخشی و حمایت خانواده همسفر به عنوان پشتیبان و همراه آگاه تعریف می‌شود. کسی که نه به جای فرد بیمار تصمیم می‌گیرد و نه کنترل او را به دست می‌گیرد؛ بلکه فضا و حمایت لازم را فراهم می‌کند تا فرد مصرف کننده مسئولیت خود را تجربه و رشد کند. همسفر با خودشناسی و آموزش می‌تواند از فشار و آسیب‌های جانبی جلوگیری کند و تعادل خانواده را حفظ کند.

بال پرواز بودن و مسئولیت بال پرواز وسیله فشار یا کنترل مسافر نیست بال بودن؛ یعنی همراهی سبک؛ یعنی پذیرفتن مسیر مسافر و دانستن این‌که شتاب، اضطراب یا توقع ما می‌تواند پرواز او را ناامن کند. همسفری که آموزش دیده فضا را امن می‌کند و نگاه و واکنش‌های او آرام و سنجیده است. همین آرامش به مسافر اجازه می‌دهد مسیر خود را به درستی طی کند. کنگره۶۰ به من آموخت که بال بودن قبل از هر چیز کار روی خود، اصلاح نگاه، کنترل احساس و پذیرفتن مسئولیت دانسته‌ها است، وقتی مفهوم همسفر را درک کنی دیگر نمی‌توانی مثل گذشته رفتار کنی؛ چون فهمیدن تعهد می‌آورد. تعهدی برای تغییر خود نه دیگری را تغییر دادن.

بال پرواز بودن؛ یعنی سبک شدن از خشم‌های قدیمی،  توقع‌های پنهان و نقش قربانی داشتن. بهای همسفر بودن تمرین روزانه صبر، سکوت آگاهانه و درست دیدن است. همسفر بودن فقط یک عنوان نیست؛ بلکه جایگاهی ارزشمند است که اگر درست درک شود می‌تواند مسیر زندگی یک خانواده را تغییر دهد. هفته همسفر را به تمام دل‌هایی تبریک می‌گویم که با وجود زخم‌ها ماندند، آموختند و پذیرفتند که برای بال پرواز بودن، باید بها داد. امیدوارم من میترا هر روز لایق این نام باشم نه با حرف؛ بلکه با تغییر در اندیشه، گفتار و عمل خود فعل همسفر بودن را صرف کنیم.

منبع: سی‌دی‌ها و منابع آموزشی کنگره۶۰
نویسنده: همسفر میترا رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پرند