همسفر؛ از صبوری تا سازندگی

همسفر طیبه:

همسفری که وارد کنگره می‌شود بعد از دریافت آموزش‌ها، به این درک می‌رسد که هر جایگاه و موقعیتی که امروز در آن قرار دارد، حاصل حرکت‌ها و انتخاب‌های گذشته او است. درمی‌یابد که اگر امروز در این جایگاه قرار گرفته، قطعاً در گذشته در جایی خطا کرده یا سوالاتی در ذهن داشته که او را به این مسیر هدایت کرده است تا پاسخ آن‌ها را بیابد.

وقتی همسفر به این پذیرش می‌رسد، بسیار زیباتر می‌تواند حرکت کند و تمامی مسائل و مشکلات این مسیر را می‌پذیرد. همسفری که وارد کنگره۶۰ می‌شود، مفاهیمی مانند ایثار، فداکاری، بخشش، عشق و محبت را با نگاهی کاملاً متفاوت درک می‌کند. پیش از ورود به کنگره شاید گذشت می‌کرد، سکوت می‌کرد؛ اما همواره توقع داشت؛ اما پس از آموزش‌ها، به درکی می‌رسد که می‌داند؛ باید بدون توقع محبت کند، بدون توقع گذشت داشته باشد و بدون توقع ببخشد.

اگر انسان‌ها بخواهند به خیر و نیکی دست پیدا کنند، قطعاً باید بهای آن را بپردازند. به قول بزرگان: بهشت را به بها می‌دهند، نه به بهانه. قطعاً باید سختی‌هایی را پشت سر گذاشت تا به خیر و خوبی رسید. این‌که امروز در کنگره حضور داریم، نتیجه مسائل و مشکلاتی همچون اعتیاد بوده است. آن‌ سختی‌ها را تحمل کردیم و امروز بسیار خرسندیم که این‌جا هستیم و کنگره را پیدا کرده‌ایم.

هر چند دنیای ما زمانی در تاریکی‌ اعتیاد و خطاها بود؛ اما خدا را شکر که امروز به‌سمت نور حرکت می‌کنیم و این جای شکرگزاری فراوان دارد. نکته دیگری که بسیار دوست دارم به آن بپردازم و از کلام مادر و اولین‌ همسفر کنگره۶۰، خانم آنی بزرگ نقل کنم این است که همسفران در این‌جا می‌آموزند، محبت کردن به مسافران بسیاری از مشکلات زندگی را حل می‌کند. همسفر باید بداند که قوی‌ترین سلاح در زندگی، محبت است. ما همسفران در کنگره می‌آموزیم که محبت را چگونه، در چه‌ زمانی و به چه‌ شکلی نثار مسافر خود کنیم. مسافرانی که شاید روزی با خود فکر می‌کردند هرگز امکان خروج از این ورطه را ندارند؛ اما همسفرشان در کنار آن‌ها ماند و علت اصلی این‌ ماندن چیزی جز عشق نبود، عشقی برای حفظ خانواده، برای این‌که انسجام آن از بین نرود و فرو نپاشد.

خدا را شکر می‌کنم که همچون همسران و دیگر مادران، به‌عنوان همسفر می‌توانم در کنگره آموزش بگیرم و با به‌کار‌ گرفتن این آموزش‌ها در کنار مسافرم به مرور زمان شرایط زندگی خود را تغییر دهم؛ چرا که معتقدیم تغییر یکباره امکان‌پذیر نیست.

به گفته آقای مهندس: اگر همسفر و مسافر به گونه‌ای عالی و کامل در کنار هم قرار بگیرند و سفر خود را آغاز کرده و ادامه دهند، نتیجه بسیار رضایت‌بخش و عالی خواهد بود و حاصل آن، سفری لذت‌بخش است. اگر مسافر خوب سفر کند و همسفر، همسفر خوبی باشد، سفر سخت خواهد بود؛ اما امکان‌پذیر است. اگر مسافر بسیار خوب باشد؛ اما همسفر خوب حرکت نکند، باز هم سفر نتیجه‌بخش خواهد بود، هرچند ممکن است سخت‌تر و طولانی‌تر شود.

هیچ کلامی به اندازه این سخنان ساده و شیوا نمی‌تواند وظیفه همسفر و مسافر را در کنگره۶۰ روشن کند. این‌جا ما در کنار هم معنا پیدا می‌کنیم. یک همسفر هیچ منتی بر مسافر خود ندارد، که برای درمان او در کنگره حضور دارد؛ چراکه همسفر مسئله اصلی را درک کرده است. همسفر خوب برای آموزش دیدن، یاد گرفتن و ایجاد تغییرات و تبدیلات‌ درونی وارد کنگره می‌شود و با استمرار، آموزش‌ها را به اجرا درمی‌آورد؛ در غیر این صورت، حضور او در کنگره تفاوتی با عدم حضورش نخواهد داشت. امروز شاهد بروز احساسات زیبا و ارزشمندی در کنگره بودیم و هستیم. انشاالله این احساسات زیبا تداوم داشته باشند و محدود به امروز نباشند. امیدوارم قدر یکدیگر را بدانیم و آگاه باشیم که قدردانی از کسانی که در کنار ما هستند و به ما کمک می‌کنند، عین قدردانی از خداوند است.

مسافر تغذیه سالم همسفر افسانه:

در ابتدا این هفته را به خانم آنی و خانواده بزرگ آقای مهندس تبریک عرض می‌کنم. همسفر به کسی گفته می‌شود که سابقه اعتیاد ندارد و به مسافر خود برای رهاشدن از دام اعتیاد کمک می‌کند؛ اگر همسفر در کنار مسافر نباشد ممکن است نتواند خوب سفر کند و مسیر درمان را خوب ادامه دهد.

من فکر می‌کردم که سالم و پاک هستم. وقتی به کنگره آمدم اول همه چیز برای من مبهم بود و بعد از مدتی متوجه شدم درونم پر از تخریب، ضد‌ارزش و پر از ناامیدی هست. متوجه شدم کنگره مکانی مقدس و امن برای من همسفر است و خدا را شکر که خداوند به من اجازه داد تا در مسیر آموزش‌های کنگره۶۰ قرار بگیرم و بتوانم نواقص و تخریب‌هایی که در اثر نداشتن آگاهی وجودم را فرا گرفته بود را ذره‌ذره برطرف کنم.

مسافر تغذیه سالم همسفر صغری:

هفته همسفر را به خانم آنی بزرگ، خانم آنی کماندار و خانم شانی تبریک می‌گویم. در جهان هستی و در طول زندگی، همه ما همسفرانی داریم. در خانواده پدر، مادر، فرزند، همسر و ... باید یکدیگر را درک کنیم. و در راه درست قدم بگذاریم.

در یک ضرب‌المثل می‌گویند: کسی که خودش را به خواب بزند نمی‌شود بیدارش کرد؛ اما کسی که خواب باشد بیدار می‌شود. در مورد اعتياد نیز مسافر و همسفر باهم فرق می‌کنند؛ چون یک مسافر جسم، روان و جهان‌بینی‌ او از تعادل خارج شده است. ما در کنگره می‌آموزیم که چگونه با هم رفتار کنیم تا به تعادل برسیم.

من تا زمانی‌که به کنگره نیامده بودم مسئله قدر‌دانی را نمی‌دانستم، فکر می‌کردم هر کسی کاری انجام می‌دهد وظیفه‌اش است و حالا می‌فهمم که‌ به حسب وظیفه هم که باشد ما باید قدردانی از کل اعضاء خانواده را داشته باشیم؛ همین‌طور جامعه یا راهنما یا کارگزاران در هر مکانی که خدمت می‌کنند.

ما از قانون نیز باید سپاسگزار باشیم به گفته استاد زمردیان: شهر بد قانون بهتر از شهر بی‌قانون است یا به قول مهندس دژاکام «ما باید از مجری چیزی را بخواهیم که توان انجام دادنش را داشته باشد» مثلا اگر به کسی بگوییم از یک دیوار یک یا دو سه متری بپر امکان دارد؛ ولی از دیوار بیست متری امکانش نیست.

همسفر زهرا:

در ابتدا این هفته باشکوه را به خانم آنی بزرگ، اولین همراه و همسفر و تمامی همسفران کنگره‌‌۶۰ تبریک عرض می‌کنم. از آقای مهندس نیز بسیار سپاسگزارم که این بستر ارزشمند را برای ما فراهم کردند و به ما اجازه دادند که در کنار مسافران حضور داشته باشیم.

نقش همسفر در کنار مسافر، نه‌تنها نقشی بزرگ و اثرگذار برای مسافر است؛ بلکه باعث شکوفایی توانایی‌های خود همسفر نیز می‌شود. همسفر پشتیبان و حمایت‌‌کننده مسافر است و حضور‌ و همراهی او برای مسافر، اعتمادبه‌نفس و قوت قلب ایجاد می‌کند. همسفر باید با آرامش، حضور مستمر در جلسات هفتگی و لژیون، به آموزش بپردازد.

همسفر صغری:

هفته همسفر را ابتدا به خانم آنی بزرگ، خانواده آقای مهندس دژاکام و همه همسفران تبریک می‌گویم. خداوند را شاکرم که من به‌عنوان یک همسفر با کنگره۶۰ آشنا شدم و با مسافرم به کنگره آمدم و تاریکی زندگی‌مان به نور و روشنایی تبدیل گردید.

از آقای مهندس دژاکام و خانواده ایشان خیلی سپاسگزارم که این بستر را برای من همسفر آماده کردند تا ما از اعماق تاريکی به روشنایی برسیم. من و مسافرم یاد گرفتیم که حامی یکدیگر باشیم، این مسیر را ادامه بدهیم و خدمتگزار خوبی برای کنگره بشویم. از تمامی خدمتگزاران، راهنمایان، مرزبان، ایجنت که به خوبی در این مسیر ما را یاری می‌کنند بسیار سپاسگزارم.

همسفر زهرا:

هفته همسفر برای من یادآور اهمیت آگاهی، صبر و پذیرش مسئولیت در مسیر زندگی است. در این مسیر، آموخته‌ام که تغییر واقعی از خودم آغاز می‌شود، از اصلاح نگرش‌ها، رها کردن کنترل دیگران و تمرکز بر رشد فردی. همسفر بودن یعنی یاد گرفتن آگاهانه، احترام به مسیر دیگران و ساختن آرامش از درون، این هفته فرصتی است برای مرور آموخته‌ها و قدردانی از مسیری که به من کمک کرد، نگاه سالم‌تری به زندگی و روابطم داشته باشم.

همسفر زهرا:

فرا رسیدن هفته همسفر را در ابتدا به خانم آنی، سپس به راهنمای خودم همسفر لیلا و تمامی همسفران فداکاری که با مهر و ایثار، یار و همراه مسافران خود در مسیر رهایی هستند، صمیمانه تبریک عرض می‌کنم.

تجربه‌ من پیش از آشنایی با این مکان امن و پر از آرامش و آموزش، سرشار از تنهایی و تلخی بود. گمان می‌کردم در این دنیا تنها کسی هستم که با چالش اعتیاد در خانواده‌ام دست و پنجه نرم می‌کنم. زندگی‌ام در مقایسه‌ها و درگیری‌های مداوم با مسافرم خلاصه شده بود و فضایی پر از تنش بر محیط خانه حاکم بود.

اما اکنون که مدتی از حضور و آشنایی‌ام با کنگره می‌گذرد، با آموزش‌های عمیق و کاربردی که دریافت کرده‌ام و در کنار همسفران خوش‌قلب و مهربانی که هر یک برایم منبعی از یادگیری بوده‌اند، بسیار خوشنودم. من به‌عنوان همسفر به درک مهمی رسیدم، مسیر درمان تنها مختص مسافر نیست؛ بلکه نقش من نیز در این راه نقشی حیاتی و محوری است.

حضور من به‌عنوان یک همسفر مجهز به صبر، عشق و آموزش، نه‌تنها مسیر رهایی را برای خودم هموارتر می‌کند؛ بلکه موجب می‌شود خانواده دوباره به آرامش و تعادل برسد. من آموختم که چگونه در سخت‌ترین روزها با اتکا به دانایی در کنار مسافرم بایستم و مهمتر از آن یاد گرفتم که ابتدا خودم را بسازم تا بتوانم امید و آرامش از دست رفته را به کانون خانواده بازگردانم.

از آقای مهندس دژاکام سپاسگزارم که با درایت و لطفی که نسبت به ما همسفران داشتند، این هفته را به نام هفته همسفر نام‌گزاری کردند. این فرصتی است گران‌بها برای قدردانی از تمام همسفرانی که با دانایی و عشق، نشان دادند که رهایی یک مسیر جمعی است، نه فردی.

ویرایش و ارسال: راهنما همسفر مهتاب (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی عطار نیشابوری